Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Her varlığın nedeni kendi içinde saklıdır, birbirinden bağımsız gelişir, bağıntı içinde bağ dan uzaklaşırken, bağ olur. Bu aynının zaman oluşunda etken olan çekilmenin tekrar varlığı kapsamasıyla sonuçlanır.

Yaklaşmanın doğrudanlığı kendi emeğini talep eder, zamanın ve kişiselliğin katkısı olmadan, havada asılı kalan yaklaşma, ruhun uzaklaşmasıyla sonuçlanır, bu biraz kendi kuyumuzu kazmaktır, kazanç dediğimiz, farkında olmadan kayıp hanesine kaydolur, çözüm biz olmayana yönelir, kendimizi yavaştan çelmeleriz.

Zamandışılık bir iklim tarzıdır aynı zamanda varlık bağını senin dışında kurar, varlığa dahil olduğunda o bağı kaldırır, özgür havanın alanında, başka havaya ihtiyaç duymadığın yerdir, buraya işaret eden bir özelliği yoktur, oraya özgü, buranın hakkıyla dolan yeni bir nefes çeşidi olarak varlığı yeniden yapılandırır.

İnsan adayı esfel i safilin donanımıyla başlar, ömür parkurunda aşıp rehbere sadakatle, eşrefi mahlukata ulaşarak, ipi göğüslerse sınavı geçer, o da öyle kolay iş değildir, onun için bizim kültürümüzde, daha doğduğu gün eşrefi mahlukat görülür ki, ve o donanım verilmek istenir, ki koşu da geri düşmesin, gene de başaramazsa, yapacak bir şey yoktur, bu geçmiş insanların kültürü, modern evrede ki, kaçınılmazdır, bunlar hep silbaştan, tekrar kurulumunu samimi yapısına oturtmak istersen, artık bireysel olarak yırtınacaksın başka yolu, yok, çünkü, gırlağına kadar kuşatılmışsın, dökme çağı bu, iş sende bitiyor, keyfin bilir. Zındıklık tatlı gelirse, sonra yutarsın acı ilacı. Kolay gelsin.

Bakışınla sönen, dokunuşunla, dokunuşunla sönen, bakışınla canlanır.

Duymadığın, hayatın gerçek müziğidir, hep dinlenir.

Tüm tümü düşünmez, tüm olduğu için muaftır.

Bir olduğu için öyledir.

Olmayanın oluşu bir varsayım, bir oluş, varın, varlıktan çekilirken kurduğu varlıktır.

Gereksizin gereklilik olduğu yerde, gerekli gereğinden ayrılır, gereken kadarı, kendi yerini ayırır, gereksiz yuvasının imkanını üretir. Güzeldir.