Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Usul usul değil, birfen çek git, aniden!
Git başkasının ömrünü törpüle..

Önce yazıyorsun, sonra oynuyorsun..
Kendin çalıp kendin dinliyorsun..
Ne için? Reyting mi?
(Gülen yerlerim ağırıyor...)

Soğukta uyuşuyoruz, sıcakta mayışıyoruz. Havanın ayarlarını bile bozuyoruz(!)
İşte bu yüzden acizliğimizin farkına varamıyoruz.
Her türlü doğa olayını yönetebileceğimizi sanıyoruz. Zavallı İnsan ...

Keşke; askıda ekmek gibi, askıda vicdan olsaydı. İnsanlığımızı (!) eşitlerdik belki... Bu kadar vicdansızın olduğu yerde, insanlık durur mu yerinde..
Koşa koşa uzaklaştı bizden.
O yüzdendir aynalara bakamayışımız. O yüzdendir can yakarak, canımızı avutuşumuz....

Neyse

Kalem; neyi nasıl yazarsa yazsın, şairin ne anlattığından ziyade, okuyanın ne anladığı mühim. Kimi okur karşısında şiir görür, onunla söyleşir. Kimi bakar içindeki karanlığı görür, kendiyle yüzleşir..

Benide hadsizce söyletir. 

Âleme verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı" atasözü, başkalarına verdiği öğütlere kendisi uymayan ve hatta tersini yapan kimseler için kullanılır.

Takıntılı olma hali

Ardışık; bir birini taklit ve tekrar eden, zhinsel hastalık.