Kültür Sanat Edebiyat Şiir

şiirleri harp meydanı
şairin
kandili aşk
benim de sensin

biriktirilmiş öykülerim
gecelerini aydınlatacak bir kandilim
hükmet diye sınırları çekilmemiş bir memleketim
var seni bekleyen
Şirâze’m

ben en iyisi sıfıra dönüp yeni bir başlangıca girişeyim
belki bu sefer bulurum çıkışını yerkürenin
ya da sonunda Şirâze’m, sana varabilirim

rüyalarımda yolumu kesiyorlar birkaç gecedir,
ellerinde orta çağ yapımı paslı kılıçlar
dikkatimi çekmeden kimisi takipte her hareketimi,
tepeden tırnağa siyah tül kuşanmışlar
çok hırçınlar, öfkeli, asabi;
becerebilseler bir kaşık suda beni boğacaklar
sabırla katlanıyorum kalubeladan kalma hallerine,
bazen de gülüp geçiyorum öylesine işte Şirâze

yükte hafif pahada ağır da olsa
hiçbir şeyi biriktirmiyorum
pullar, kartpostallar, fotoğraflar…
iplerini kopardım geçmişimin
dolansın dursun uzay boşluğunda
bütün yaşanmışlar
hiçbir şeyi sakınmıyorum
senin dışında

Çok banalsın kitle

Bir yerde bir yangın varsa ve söndüremiyorsan
Yakabildiği her şeyi yakar
Yanacak bir şey kaymayınca söner
Çekirge yaz bunu

Olsun
Yine de iyi ki doğdun
İlla doğduğun gün mü kutlayacağız
İyiki doğdun iyi ki varsın

Neden hep yüreğini dinliyorsun diyorlar
Hiç susmuyor ki

Çok seviyorsan her şeyi kabul edersin
Her şeye olur dersin,
O nedenle bir ilişkiyi çok seven değil az seven yönetir.
Şimdi dön ve ilişkinde kim söz sahibi bi bak