sen nasıl yanındaysan onun en zor anında, o da senin gibi olmalı. elini tutup kaldırmalısın ve son gücünle çekmelisin onu ileri. hep... durmadan, bıkmadan, usanmadan... ne zaman takılsa düşeradım olsa bilmeli tutacaksın elinden. düşmeyecek asla çünkü sen varsındır. geride kalmayacak o vakit çünkü sen... arkanda olmamalı o, önünde de, yanında olmalı. o yüzden o ne zaman ileri çıksa senden, seni de yanına çekmeli.
yazın çukurovada pamuk toplayan.karadenizde fındık çay toplayan.doğuanadoluda sürügüden peynir yapan akdenizde fide diken gül toplayan kısacası bütün anadolu kadınları birer efsanedir.hayat can verenler onlardır.
çok güzekl şiirleri olan şairimiz.ben en çok içimde ağlayan gülleri seviyorum ve paylaşıyorum
GÜLLER AĞLAR İÇİMDE Ne zaman ayrılık saati gelse En vazgeçilmez yerinde yaşamın Duysak ayak seslerini akşamın Ve sokaklardan el ayak çekilse Bir ürpertiyle duyarım o zaman Seni çağıran sesi uzaklardan
Ne zaman ayrılık saati gelse Bir gariplik çöker içime birden Kalan tek anı gibi bir devirden Durmadan çalınır o gamlı beste Sanki bilir dem hazin öykümüzü Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü
Ne zaman ayrılık saati gelse Bir çaresizliğe anlatır gibi Birden değişir gözlerinin rengi Mavi solar, koyulaşır yeşilse Sarınca ruhunu eski bir hüzün Uçar gider pembeliği yüzünün
Ne zaman ayrılık saati gelse Uzatsan özlemle dudaklarını Tüm ağaçlar döker yapraklarını Ne çiçek kalır ortada, ne bahçe Sadece uğultusu o rüzgarın Ve bir umut kırıntısı: Belki yarın
Ne zaman ayrılık saati gelse Bir fırtına çıkmışcasına, büyük İçimdeki güllerin boynu bükük Bir zaman kalakalırım öylece Neden sonra gittiğini anlarım İçimde güller ağlar, ben ağlarım…
Bekle Beni
Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan
Saçma da olsa bekleyişin
Yalnız sen olsan bile bekleyen beni
Bekle beni
Bırak beklemekten usanmış dostlarım
Öldüğümü sansınlar benim
İçme anılar gibi acı
İçme sakın o şaraptan
Yağmurlar içinde bekle beni
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken bekle
Kimseler beklemezken
sen bekle beni
Konstantin Simonov
sen nasıl yanındaysan onun en zor anında, o da senin gibi olmalı. elini tutup kaldırmalısın ve son gücünle çekmelisin onu ileri. hep... durmadan, bıkmadan, usanmadan... ne zaman takılsa düşeradım olsa bilmeli tutacaksın elinden. düşmeyecek asla çünkü sen varsındır. geride kalmayacak o vakit çünkü sen... arkanda olmamalı o, önünde de, yanında olmalı. o yüzden o ne zaman ileri çıksa senden, seni de yanına çekmeli.
habire yiyen doymak nedir bilmeyen
O yar gelir, yazı ya yaban gül olur.
Yüzün görsem tutulur dilim lal olur.
Aşka düşen divane gezer del'olur.
Mezarımı derin kazın, dar olsun
Altı lale, üstü çimen bağ olsun
Ben ölürsem sevdiceğim sağ olsun
RUHİ SU
değişmeyen tek şey değişimdir.
kaynanalara göre el gelinler :)))
yazın çukurovada pamuk toplayan.karadenizde fındık çay toplayan.doğuanadoluda sürügüden peynir yapan akdenizde fide diken gül toplayan
kısacası bütün anadolu kadınları birer efsanedir.hayat can verenler onlardır.
elif
eylem
diren
dilara
dilan
sitem
sinem,
çilem
Yokluguna dayanamam ölümdür
Solar gülüm viran olur sevdacan
sevdacan en sevdiğim parçasıdır.sesini duruşunu beğendiğim sanatçı
çok güzekl şiirleri olan şairimiz.ben en çok içimde ağlayan gülleri seviyorum ve paylaşıyorum
GÜLLER AĞLAR İÇİMDE
Ne zaman ayrılık saati gelse
En vazgeçilmez yerinde yaşamın
Duysak ayak seslerini akşamın
Ve sokaklardan el ayak çekilse
Bir ürpertiyle duyarım o zaman
Seni çağıran sesi uzaklardan
Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir gariplik çöker içime birden
Kalan tek anı gibi bir devirden
Durmadan çalınır o gamlı beste
Sanki bilir dem hazin öykümüzü
Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü
Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir çaresizliğe anlatır gibi
Birden değişir gözlerinin rengi
Mavi solar, koyulaşır yeşilse
Sarınca ruhunu eski bir hüzün
Uçar gider pembeliği yüzünün
Ne zaman ayrılık saati gelse
Uzatsan özlemle dudaklarını
Tüm ağaçlar döker yapraklarını
Ne çiçek kalır ortada, ne bahçe
Sadece uğultusu o rüzgarın
Ve bir umut kırıntısı: Belki yarın
Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir fırtına çıkmışcasına, büyük
İçimdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalakalırım öylece
Neden sonra gittiğini anlarım
İçimde güller ağlar, ben ağlarım…