Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Eylem ile yapıp etme arasında fark vardır. Söz gelimi yürümek yapıp etmedir. Zayıflamak için yürümek ise bir eylemdir. (İmmanuel Kant)

Zenginin yalnızlığı sanat ya da bilimle iştigal etme isteğinden, fakirin yalnızlığı ise yetersizlik kaynaklı bir itilmişlikten ileri gelir.

Farklı olan, farklı düşünmeye çalışan, mevcutla yetinmeyen ve mevcudu değiştirmeyi ilke edinen, içindeki toplumu daha da ileriye götürme niyeti olan kişiler, ancak bu kişilerin ortaya çıkmasına uygun kurumsal yapılar inşa edildiğinde ortaya çıkarlar.

Menon diyaloğunda Sokrates, hiçbir şey bilmeyen bir köleye bir geometri problemini çözdürmüştür. İnsanın her şeyin bilgisine zaten sahip olduğuna, bu bilgiyi dış dünyadan almak yerine içerden dışarı çıkarmak, hatırlamak gerektiğine vurgu yapmıştır.

Grup halinde yaşayan hayvanlarda sadece grup içi etkileşim, dayanışma mevcuttur. Bu tür hayvanlar başka gruplarla beraber yaşayamaz, aynı ortamda bulunamaz. Farklı gruplar iç içe geçip daha büyük gruplar meydana getiremezler. Gruplar arası büyük bir çatışma olur. İşte medeni insan bunu başarmıştır günümüzde. Farklı kökenden gelen farklı grupların en iyi şekilde organize olduklarını görmek mümkündür medeni toplumlarda.

Ne kadar bilgili, donanımlı ya da akıllı olursan ol geçmişin yükünü kendi iç aleminde dönüştüremezsen gerçekliğin bozulur.

Bütün hazları bir kenara koy. Yaşamın kendisi de haz vermeli!

Bir devlet salt korkuyla ayakta tutulamaz. Güven ve umut da verebilmelidir. (Spinoza-Tractatus Theologico Politicus)

Doğadan uzak bir ilerleme, nitelikli bir ilerleme değildir. Bu duruma bilakis düşüş bile diyebiliriz.

Kleopatra altın iğneleri cariyelerinin, kölelerinin göğsüne batırmaktan ve onların çığlıklarını işitmekten zevk alırmış. Kleopatra’nın bu eylemleri günümüz insanının bu olaya tiksinerek bakmasına neden olur. Bazıları bunu uygarlığın henüz gelişmemiş olduğu zamanların bir tür vahşeti olarak görür ama aynı çağdaş insan çok daha inceltilmiş, çok daha ustaca yöntemlerle diğer insanlara, hemcinslerine acı çektirmekten de geri durmamıştır. (Fyodor Dostoyevski-Yer altından notlar)