© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İnsan, diğer insanların bedensel acılarına üzülen, ruhsal acılarına ise kayıtsız kalan, zaman zamansa sevinen bir varlıktır.
Metafizik, felsefenin konusudur ve önemlidir. İnsanlara metafizik öğretmezseniz sosyal çürümeyi, toplumsal dağılmayı ancak son evrede yani sokaklar cehennem yerine döndüğünde fark ederler.
Dünyada cennet ülkesinin kurulamama nedeni, herkesin krallığa soyunmak istemesidir.
Toplumlara özgürlüğe giden yolda yardımcı olan, yaralı yüreklere merhem, sorunlu bireylerle hemhal olan şairlere çok şey borçluyuz.
Galiba gülebilen tek varlığın insan olmasını anlayabiliyorum. O kadar acı çekmiştir ki insan, bu acıların üstesinden gelebilmek için gülmeyi keşfetmiştir. (Friedrich Nietzsche- Ecce Homo: İnsan nasıl kendisi olur.)
Şişli’de bir apartman,
yoksa eğer halin yaman,
nikel kübik mobilyalar,
duvarda yağlı boyalar, lüküs hayat… Bu bir güldürü idi ama aynı zamanda son derece ciddi bir toplumsal eleştiri idi. Olumsuz ekonomik şartlardan haberi bile olmayan, yoksulların geçim sıkıntısına karşı duyarsız kalan, sosyete tabir edilen kimselerin menfaatlerine dayalı vıcık vıcık ilişkilerin aynasıydı lüküs hayat müzikali.
Kavram: Gündelik hayatta karşılaşılan olay, ilişki ve durumları, yani sosyoloji biliminin konusu olan her şeyi anlamlandırmak için ihtiyaç duyulan temel düşünce araçlarıdır. Diğer deyişle yol bulmayı sağlayan, harita görevi üstlenen adlandırma, tanımlamalardır.
Efendiler pek açsınız, bu çehrenizde bellidir
Yiyin, yemezseniz bugün, yarın kalır mı kim bilir?
Bu nadi-i niam, bakın kudumunuzla müftehir!
Bu hakkıdır gazanızın, evet, o hak da elde bir...
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!
Bütün bu nazlı beylerin ne varsa ortalıkta say
Haseb, neseb, şeref, oyun, düğün, konak, saray,
Bütün sizin, efendiler, konak, saray, gelin, alay;
Bütün sizin, bütün sizin, hazır hazır, kolay kolay...
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!
Tevfik Fikret
Hayat hiçbir şey için üzülmeye değmez. Aslında neşelenmeye de değmez. (Albert Camus-Yabancı)
Zihinsel zincirlerini kıramayanlar, kendilerindekini masaya yatırıp enine boyuna incelemeyenler, değişime sırt çeviren ve sadece eldeki mevcut eski malzeme ile yaşam tesis etmeye çalışanlar, dış dünyadan gelen sert darbeler karşısında her zaman seyirci kalmak durumundadır.