Kültür Sanat Edebiyat Şiir

ipin ucunu takip etsek bulur muyuz tutan eli

hani uslu durursam bakacaktın şiirlerime, kaç saattir mal değneği gibi bekliyorum kapıda, gelen giden yok.

GÖÇ VAKTİ

Bu günlerde dalıp gidiyorum sensizliklere
Kırlangıç olasım var, göç yollarına düşesim
Ne kaldı şurada, yaz bitti, dayandı kapıya sonbahar
Gökyüzünü süzüyor günlerdir yorgun kanatlarım
Vakti geldi, uçlarından solmaya başladı yapraklar

Toparlamalı eski sevdalardan dökülenleri
Çocukça gülüşlerini almalıyım bir tek yanıma
Türküler, hesaplı sevmelerin ve çekip gitmeleri
Senden ne kaldıysa geriye, ne yaşandıysa
Kalan her şeyi silsin zaman, süpürsün rüzgârlar.

AŞK MAHALLİ

Cemre yağıyor ve yıldızlar üzerimize
Bir kuş kanat çırpıyor karanlıkta
Seviştikçe kısalıyor sanki ömrümüz
Uzuyor sarmaşıklar gibi dolandıkça

VAKİTSİZ GELEN AŞK

Küçük bir çocuktun sanki sen
Bir avuç kadardın sadece
Ki büyük göstersin diye yaşın
Uzatırdın saçlarını
Yetişebilmek için ömrüme

sonunda yanıldık

Sn. Ahde Vefa
Beş altı gün önce rastlamıştım bir şiirinize, insan işte, savrulup duruyor oradan oraya, "unutma" idi o şiiriniz, unutmadım. Bu gün yazdığınız dörtlüğü görünce bunu söylemeliyim diye geçti aklımdan. Her iki şiiri de çok sevdim. Bazı şiirlerde çokça buluyorum kendimi, kadim zamanlar öğretisinin sonraki kuşaklara aktarılması gibi geliyor bana veya sadece ihtiyacı olanların duyacağı şekilde kulağa fısıldanması. Okuyunca geçmiyor şiir, zayıf yanlarımı onarıp güçlendiriyor. Teşekkür ediyorum.

AĞUSTOS

Nasılda soğuk hava
Dudaklarınız morarır
Uyuşur ya elleriniz
İşte öylesine soğuk
Öylesine bir hava

ÖLÜ DENİZ

Hiç dalga yok denizde, sakin
Üzerine kirli bir çarşaf serilmiş sanki
Ve pastel boyayla çizilmişçesine
Siyah kalın bir çizgi kumsal boyunca
Dalgaların kıyıya kadar sürüklediği
Batık bir gemi, siyah, korkunç
Suda sektirilen taş mesafesinde
Bir petrol tankeri

elif hanım, ben de çok kullanırım çocuk lafını, ama ben de kahkaha atma isteği hiç oluşmadı, tuhaf değil mi. ben çocuk lafını çok sevdiklerime kullanıyorum. sizin gülmeniz güzel ama.