Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bilmiyor mevsimler yağmayan baharların kaç papatya öldürdüğünü.
Aslı Birer

Ülkenin geldiği noktaya bütünsel bir bakış atınca, hepimizi havuç gibi görüyorum. Beynlerimiz ülkece toprağın altında sanki..!

#neredenbaşlamalıyaşamakiçin

Okunaksız karmakarışık kelime kalabalığı cümleler gibi hayat, okumaya çalıştıkça gözlerim ağrıdı…
İçimdeki aynalar kırık, kendimi göremiyorum, bakmaya çalıştıkça kalbim ağrıdı... saklambaç oynar gibiyim hayatla
Ne o beni, ne de ben onu sobeleyemedik bir türlü.
Aslı Birer

Her ne kadar arabesk sevmesem de dinlemedim diyemem. Efsaneydi Ferdi baba. Allah rahmet etsin.
?si=2Uir1xvLwZZDq5dY

Bu şarkısı beni çok etkilemiştir..

Güzel yaşamanın sırrı güzel düşünce olmalı… herkesin umutları yeni yılda yeniden yeşersin.

?si=uq5Ow4hkQrQQlj9_

Ben, beni buldum bulalı
Ağaçlar pembe açtı çiçeklerini
Gözler bir başka yansıttı içindekileri
Hele o sözler yok mu? Silkti, cümle alemi

Aslı Birer

Dolaşıyor alemi,
bozguna uğramış cümlelere inat! soykırımlı dillerden soyutlanmış paradigmalarım.
Ne uyar birinin üç kuruşluk iğnedenlik figürüne!
Ne benzer ahengim, karmakarışık rengine!
Aslı Birer

Eğer aklında onlarca düğüm varsa, fiziksel tatilin, ruhsal dinlenmeğe hiç etkisi olmaz.

Sevginin muadili

Günün şiiri

Bir asal sayı şimdi yüreğim
Beni bir sen
Beni birde ben bölüyorum
Sonuç hep aynı
Ben bölünce sen
Sen bölünce ben

Daha önce bu şiire yorum yapmıştım sildim.

Bugün tekrar inceledim.

Şiirin başında asal sayıya benzetilen yürek, yalnızlığı ama bunun yanısıra asaletini de ima etmiş. Yalnızlıkla bir paradoks yaratmış. Yaratmış da! Akabinde sen ben diyerek bir paylaşım da ima ederken bir de çelişki yaratmak istemiş. Burada muhatabını etkisizleştirerek,
aslında orada sadece görev olarak mı bulunduğunu ima edilmiş?

He benim aklımda ne yarattı?

Şiirdeki çelişki beni düşündürdü, sorgulattırdı. Bu çelişki bilinçli bırakılmış belli. Şairin tercihi bu.

Ama bu kadar kıymetli bir partneri etkisiz elemana benzetirken. Onu başka sayıların böleceğini de gözardı edilmesi ya da sadece hayalinde kalan biriydi de artık orada olmadığı düşüncesi olsa bile! bana çok hoş gelmedi. Bu bağlamda şiirsel bir anlatım olarak mantık hatası gibi görmeyebilirim.


Çelişki yaratan şu sorulardan dolayı sorguladım;

Eğer birisi bu kadar önemseniyorsa, neden onun rolü basitleştiriliyor?
Ve

Senin asal sayı olarak benzersizliğin vurgulanırken, “bir” neden genel bir “herkes” gibi konumlandırılmış?

Ya da bu şiirde yaratmak istediğiniz ironi mi?

Değerin algılayışındaki fark mı bu?

Cevapları şairin kendisinde…

Beni her ne kadar rahatsız etse de düşündürdü ve şunu da söylemek isterim asla vasat bir şiirsel anlatım değil.