© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Rüzgar eserken yaprağın telaşını umursamaz. Yaprak savrulurken dalı suçlamaz, dallar, yaprakları koparken rüzgara kızmaz. İnsan; kusuru, ya rüzgarda, ya dalda, ya yaprakta arar da kendine hiç bakmaz.
Hayallerinden vazgeçme; kırılgan görünseler de zamanla uyumlanır. Unutma, büyük gemilerin çoğu bir zamanlar kâğıttandı.
Aslı Birer
?si=PvxAvW7VA5qzB9xm
Ormanı yakan sincap olsaydı, kral, kırdığı fındıkları ona geri ödetirdi.
Aslı Birer
Hayyamın düşünemediği şey zamandı. Dünyanın da insanın da mutlak kader dediğimiz sonu var. Evet ölüm dünyadaki her şey için sondur. Ama kaderin zamanı, insanın dokunuşuna açıktır. Dünya belki çok daha uzun süre var olabilecekken, insan kendi eylemleriyle o takvimi öne çekebilir. Savaşlarla, hırslarla, doğayı hoyratça tüketmesiyle… Kaderin yazısı değişmez, ama o yazının hangi sayfada biteceğini insan belirleyebilir.
İşte burada sorumluluk başlar: Biz sonu engelleyemeyiz, fakat sonun ne zaman geleceğini etkileyebiliriz. Mutlak kader, bize teslim edilmiş bir zaman cetveli değil; bizim elimizle hızlanabilen veya yavaşlayabilen bir süreçtir. Belki de hakikat şudur: Kader, değişmez olan sondur; insanın payı ise o sona ne kadar hızlı yürüneceğini seçmektir. Biz kukla değiliz. Öyle olsa içimizde irade ve duygular olmazdı.
Aslı Birer
“Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz
Kuklacı felek usta, kuklalar da biz.
Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer;
Bitti mi oyun, sandıktayız hepimiz.”
Dünyanın zembereği boşaldı…
Onda kaderi aradım, kaderi benmişim meğer. (İnsan)
Aslı Birer
Sade bir akşam işte, ne gökyüzü yıldızsız, ne toprağın rengi farklı…
Aslı Birer
Yine bir akşamüstü her zamanki gibi evin bahçesindeyim ama uzak diyarların hanımelileri bizim bahçedeki gibi kokmuyor.
Çayı bile yavan,
Demi de tavşan kanı değil hani…
Velhasılıkelam
Vakitler aynı, benim vaktim;
Öyle geçmişten mülga tatlı bir hüzün işte…
Aslı Birer
Sevgisizliğin üzerini yapraklar örtsün, hem de sonbaharı beklemeden, geçten gelir ya ne gelirse. Güç olmadan, göç olmadan örtülür belki bir battaniye gibi üşümüş yüreklere…
Aslı Birer
Günün şiiri o kadar mı muhteşem ki tekrar tekrar yayınlıyorsunuz? Tamam güzel ben de yorum yapmıştım ama bu da fazla değil mi? İnsanlar yıllardır boş yere tepki göstermiyorlar size. Sadece gerçekleri görün isterdim kimse sizin düşmanınız değil. Burası bir edebiyat sitesi ya bu konuda biraz daha adil olmayı deneyin isterim. Naçizane tavsiyemdir. Hoş kimsenin kimseyi umursadığı da yok ama ben yine de yazdım.
“Issız sokaklar” metaforu, aklın yolakları ve “bohem” saf ve özgür dışsal gürültüden uzak düşünebilmek. Bunu başarmak demek bana göre ezbercilikten kurtarılmış bir akıl demektir. Başka türlü insanların sağlıklı bir topluluktan güçlü ve başarılı bir topluma dönüşmesini mümkün görmüyorum.
Aslı Birer