© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İki keçi bir araya gelme meliydik.. Belki de bu kadar direnmemeliydik.
Oturup kendi obamızda çay demlemeliydik...
-Hatun nerdesin?
-Geldim bey, geldim...
İki keçi bir araya gelme meliydik.. Belki de bu kadar direnmemeliydik.
Oturup kendi obamızda çay demlemeliydik...
-Hatun nerdesin?
-Geldim bey, geldim...
Sonra dedim ki; kırılan ağaç dalına
Sen beni atmadın. Ben seni kırdım ve atladım..
Helva, ekmek, çay ;)
Hayat dediğin bir sonra ki zamana umut bağlarken, bir önce ki zamanı özlemesidir insanın...
Bu terime yazdığım yazıyı tekrar okuyunca fark ettim koca bir yanlışlık yapmışım. "Makber" şiirini yazan şairin Recaizade M. Ekrem değil Abdulhak hamit olduğunu düzeltmek isterim. Abdulhak hamit Tarhan Karısının ölümünden sonra yazdığı bu şiirle bi hayli ün kazanmıştır ki, şuan bile adı geçen bu şiirin adı yazarından daha ünlüdür. Abdülhak hamit Paris seyahatleri sırasında karısını belki defalarca aldatmış, hastalığını duyunca da geri dönüp onunla ilgilenmek istemiş ne var ki, kısa zamanda onu kaybedip belki acısından belki de vijdan azabından ona bu şiiri yazmıştır. Ama bu şiiri yazan o değil bence yazdıran hanımı iz bırakmıştır. Hatta Tarhan üzerinde öyle bir izi kalmıştır ki, tekrar evlendiği gecesi ( yine yanlış hatırlamıyorsam oydu:) Fatma hanımın ruhu onu rahat bırakmamıştır. Tüm hayatını gözler önünde yaşayan kalemiyle kendini ele veren sevgili şairimiz Abdülhak hamittir. Birde oğlunu kaybeden de Muaallim Naci olması gerekiyor. Orayıda bi düzelteyim :))