Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Reh Nûma
Reh Nûma

"bir çatlak , kendi çatlağımı arıyorum paramparça olmak için.''

  • Mütenakız22.05.2024 - 00:41

    “ çapraşıklık büyüleyicidir.
    detaylar çözülmeye çalışılırsa, başarılı olunmaz,

    ertelemedikçe veya tamamen vazgeçmedikçe,
    insan gitgide manayla daha fazla ilgilenir.

    .
    " martin buber ve ben , ve sen . . ama 'biz' değil..
    onlar , bunlar , şunlar ; hiç değil. . !

  • Mütenakız21.05.2024 - 01:46

    “ insan kaderiyle,
    kaderinden kaçmak için saptığı yolda karşılaşır.. ”

    .
    " carl gustav jung _

  • dünya20.05.2024 - 19:52

    şaşkın kuşların
    değil mi bu _d ü n y a . . ?

  • Bir bukle şiir bırak10.05.2024 - 01:21

    Mum Alevi ile Oynayan Kedinin Öyküsü

    Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında
    O evde bir de kedi vardı.
    Geceler indiğinde kendi havasında
    Mum yanar, kedi de oynardı.

    Mumun yandığı gecelerden birinde
    Kedi oyunlarına daldı.
    Oyun arayan gözlerinde
    Mumun alevi yandı,
    Baktı,
    Mumun titrek alevinde
    Oyuna çağıran bir hava vardı.

    Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
    Kendi türünde çocukcasına,
    Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
    Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
    Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
    Mumun alevinin dalgalanmasına
    Uzandı bir el attı.
    Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
    İlk kez gördüğü mumun yakmasına
    İnanmayacaktı.

    Kedi, oyunlarında büyüyordu,
    Mum, üşüyordu yanmalarında.
    Zaman ikili yürüyordu
    Aralarında.
    Bir ayrışım görünüyordu
    Birinin yanmalarında
    Öbürünün oynamalarında.

    Kedi oyunlarında büyüyordu,
    Yitirerek gitgide oyunlarını.
    Mum küçülüyordu yanmalarında,
    Yitirerek gitgide yakmalarını.

    Oynarken büyüyen kedi yanacak,
    Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
    Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,
    Büyüyen yana yana anlayacaktı.


    Bir mum yanmasından
    Ve bir kedi oyunundan
    Kaldı sonunda
    Bir gecenin tam ortasında
    Bir evin bir odasında
    Göz-göze susan
    İki insan.

    Mum yandı bitti,
    Kedi büyüdü gitti.
    Oyunlar karıştı gecelerde
    Suskun uykusuzluklara.

    O iki insandan, sonunda
    Birinin anılarında kedi,
    Birinin dalmalarında mum
    Kaldı gitti.

    Nerede bir mum yansa şimdi,
    Nerede oynasa bir kedi,
    Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
    Bugün dün gibi oluyor,
    Dün bugün gibi.
    Mum ellerimi tırmalıyor,
    Belleğimi yakıyor kedinin elleri.


    Özdemir Asaf

  • Çürümenin Kitabı09.05.2024 - 21:57

    “ kelimeler ,
    insanın düşündüğü şeyi mahvediyor ..”

    .

  • beyhude09.05.2024 - 21:55

    “ duvarın ötesine geçemedikten sonra
    bir ömür boyu onu süslemişti ,

    neye yarar ? ”

    .
    bilge karasu -

  • ben05.05.2024 - 15:50

    " çatlak bir s e s
    değil miyim ben ?
    o tanrısal senfonide .. "

  • yeğlemek03.05.2024 - 20:21

    “ bir şeyi reddetmek
    sizde suçluluk duygusu yaratırken,
    rıza göstermek ardında bir kırgınlık bırakacaksa suçluluğu tercih edin.

    kırgınlık ruhun intiharıdır.

    .
    gabor mate ‘ diyor

  • yol03.05.2024 - 01:58

    “ gercek yol yukarı değil,
    derinliklere gider çünkü yalnızca ötekim beni
    kendimin ötesine
    götürür.”

    .
    " jung , kırmızı kitap _

  • mazi03.05.2024 - 01:56

    “ çoğu zaman
    hayallerindeki şeylerin hayalde kalması
    en iyisi "


    " paul auster _ g ö r ü n m e y e n u z a k "