Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Çorak topraklara umut ekmişim
Börtü böcek yemiş tüm tohumları
Boş hayal uğruna neler çekmişim
Umutsuzluk sarmış tüm yarınları

DERTTİR BAŞIMDA BENİM

Yüreğim ter içinde tenim kuru ayazda
Mısralara düşeli içim dışımda benim
Duygumu saklayamam geveze dil avazda
Öksüz kalan heceler ağlar döşümde benim

Hafızamı zorlayan yüreğim beyan eder
Kalemdeki mürekkep sırrımı ayan eder
Gönül gözüm kapasam ahretim ziyan eder
Sözcüğün şeddelisi sancır dişimde benim

Uykulardan uyarıp düşündürür usumu
Dilimden dökülenler depreştirir hasımı
Kendimle kavgalıyım kimse bilmez yasımı
Muhataba kelamım derttir başımda benim...

Bülent ARKAN. Temmuz 2019

GÜNAYDIN

Ne güzeldir uykuya huzurlu dalabilmek
Yeniden doğuşunda nefesin alabilmek
Tazecik yeni günde yaşıyor olabilmek
Gözün perdesin açıp Güneş'i görebilmek

Ne güzeldir yürüyüp bahçeye inebilmek
Ektiğin çiçeklerli okşayıp sevebilmek
Toprağın mükafatı ürünü derebilmek
Verilen nimetlerle kahvaltı edebilmek

Ne güzeldir pınarın suyunu içebilmek
Avuç dolusu suyla yüzünü yuyabilmek
Sevdiğin insanlarla birlikte gülebilmek
Günaydın diyeceğin birini bulabilmek...

Bülent Arkan

İSTANBUL

Roma, Latin, Osmanlı hepsi sende demlenmiş
Yüz yirmi imparator toprağından yemlenmiş
Üç büyük din gelişmiş Hakk nuruyla ünlenmiş
Resulullah müjdesi sırrı kadim İstanbul

İnsanlık tarihinin medeniyet beşiği
İstanbul'a sevdalı ay ve güneş ışığı
Geçmişten geleceğe milyarların aşığı
İnsanlığın rehberi ehli hadim İstanbul

Taşı toprağı altın minareler sır kalem
İbadet dergahında kubbeyi süsler alem
İki kıta'ya köprü ona hayran el alem
Haçlının üzüntüsü benim şad'ım İstanbul

Nice eserler var ki her biri akla hitap
Bedeli çokça ağır kanla yazılmış kitap
Ehliyetsiz ellerde bazen düşse de bitap
Süzülen masumluğun tuzum tadım İstanbul

Toprakta yüzen gemi yedi düvele küpe
Fatihin toplarıyla delinmiş surlu cepe
Yedi tepe demişler hedefi yetmiş tepe
Türklüğüm soy ağacım sense ad'ım İstanbul...

Mayıs 2019 Bülent ARKAN

Vuslat

Sana selam getirdim, erenler otağından
Hatıralar topladım, dağından ovasından
Elimde çiçeklerim, kırından bayırından
Sevgiyle bakıyorum, hislerin aynasından

Öyle bakma bir tanem, kendimden geçiyorum
Sana kavuşmak için, ya sabır çekiyorum

Sakın damla akmasın, gözünün pınarından
Alnımda çiy damlası, suyun öz kaynağından
Ben seni görüyorum, çiydeki yakamozdan
Bir damlada gör beni, akan göz yaşlarımdan

Öyle bakma bir tanem, kendimden geçiyorum
Sana kavuşmak için, ya sabır çekiyorum

Menbağından topladım, elim çiçek tarlası
Bakınca göreceksin, göz hissimin aynası
Dışım böyle görünür, içim sevgi deryası
Sana armağan olsun, yüreğimin odası

Öyle bakma bir tanem, kendimden geçiyorum
Sana kavuşmak için, ya sabır çekiyorum

Yuvasız kuşlar gibi, dağlar bayırlar aştım
Nefsimi yuğmak için, yıllar boyu uğraştım
İşte böyle cananım, koşup sana ulaştım
Vuslatın ırmağından, girdaplı suyu aştım

Öyle bakma bir tanem, kendimden geçiyorum
Sana kavuşmak için, ya sabır çekiyorum...


Nisan 2016 Bülent ARKAN

VATAN UĞRUNA

Yıllardır yıprandık çok yara aldık
Eller Ay'a çıktı biz yaya kaldık
Dünya çalışırken biz seyre daldık
Kendine gelinsin VATAN UĞRUNA

Sabreden murada erermiş dedik
Azıcık kazandık anında yedik
Vergiyi topladık faize verdik
Yerinde harcansın VATAN UĞRUNA

Kimimiz ağladık kimimiz güldük
Sözde vatan sevdik özde çürüdük
Para olmaz ise çalınmaz düdük
Can dişe takılsın VATAN UĞRUNA

Üç beş hain deyip gülerek geçtik
Sırtımız duvarda özel yer seçtik
Yaramız kaşındı eştikçe eştik
Yaralar sarılsın VATAN UĞRUNA

Kimi darbe yaptı zorla nam saldı
Dürüst biriktirdi hırsızlar çaldı
Çoğunun günahı mahşere kaldı
Hesaplar sorulsun VATAN UĞRUNA

Tez elden aşılı fidan dikilsin
Dibi temizlensin ot üremesin
Sorumluluk bilen nesil yetişsin
Gülümüz derilsin VATAN UĞRUNA

Atamız ne yapmış araştırılsın
Her köşe bucağa ulaştırılsın
Geçmişle gelecek kaynaştırılsın
Özümüz sevilsin VATAN UĞRUNA

Milleti yaşat ki devlet yaşasın
Nerde çözüm varsa orda koşasın
Herkes bildiğince işe yarasın
Çalışıp üretsin VATAN UĞRUNA

Terör sona ersin sussun silahlar
Piyonlar ölürken sefada şahlar
Fayda vermez bize çekilen ahlar
Kılıçlar çekilsin VATAN UĞRUNA...

Haziran 2016. Bülent ARKAN...........

DEN

Köyümde, ellialtıda doğmuşum
Gözüm mavi imiş, sarışın saçım
Kuzularla olmuş, benim yarışım
Kuzular gibiydi, başı aktı den
Biraz tombişçeydi, yüzü paktı den

On yaşında, işçi gibi çalıştım
Okullarda, emsalsizle yarıştım
Yokuşun sonunu, iniş sanmıştım
Çocukluğu, dik yokuşa saldı den
Genç olmadan,erken oldu yaşlı den

Yirmisinde, gurbet elde eridim
Gündüzleyin çalış, gece eğitim
Uyumamak için, çürüttüm etim
Anarşi belası, gelip çattı den
Gençlik yaşamadan, uçup gitti den

Otuzunda, çol çocuğa karıştım
Kırk yıl oldu, dünya için çalıştım
Farketmeden, bu düzene alıştım
Ellisinde sırra erdi, yandı den
Geç olmadan,zararından döndü den

Atmış yıldır, sular gibi akarım
Engine süzülür, orda yatarım
Doludan boşaltır, boşa katarım
Hayatını dolu dolu, seçti den
Şafak vakti kuşlar, gibi uçtu den

Gider gider, kabristanı yoklarım
Döner döner, hoş yuvayı beklerim
Bunca yıldır, bir armağan saklarım
Armağanı, bu dünyada candı den
Tüm seviler, mahşer ele kaldı den...

Mart 2016.Bülent ARKAN.... (Den= Deyin)
11 li hece kalıbı

YORUM

Doğunca serüvenime başlıyorum
İlk şaplağı köy ebesinden yiyorum
El ayak düzgünlüğü için sıkıca kundaklanıyorum
Dışım ipek kozası ben sarmalanıyorum
Kundakla sarılı bedenim sıkılıyorum
Küçülüyorum

Yalancı meme ilk oyuncağımı alıyorum
Lokuma batırıp tutturmuşlar ağzıma oyalanıyorum
O zaman boşa kürek çekmeyi öğrendiğimi anlıyorum
Uzağımdaki yalancı memeye uzanıyorum
İlk mesafeyi böyle katediyorum
Emekliyorum

İlk taytay yürüdüğüm gün alkışlanıyorum
Beşiğimi örümcek yapıyorum
Beşiği sıyırtlayıp yürüyorum
Yürüyorum ve galiba büyüyorum

İlk tokadı altı yaşında birinci sınıfta yiyorum
Okul temizliği için okula süpürge götürmüyorum
Ot süpürge yüzünden dayak yiyorum
Esat öğretmenimin tokatıyla buluşuyorum
Geriliyorum

Yedi yaşımda tütünle tanışıyorum
Gece 12 den sonra tarlada tütün kırıyorum
Devlet eliyle üretilen zehire katkı sağlıyorum
Ben ise büyüyorum

Bir sürü gerekli gereksiz şey öğreniyorum
Hem çalışıyor hem okuyorum
On altı yıl okuyup adam olmaya çalışıyorum
Adam olduğumu sanıp işe giriyorum
Her işten anlıyorum
Desem de; aslında öğreniyorum
Bu arada evleniyorum

Yirmiyedisinde askere alınıyorum
Kısa dönem askerlik yapıyorum
Heykel inşaatında çalışıyorum
Güya askerlik yapıyorum
Ateş etmeyi bilmiyorum
Çavuş oluyorum

Askerlik bitiyor işime dönüyorum
Çalışıyorum çabalıyorum
Ev kirasını bile zor ödüyorum
Bu arada baba oluyorum
Çay kaşığıyla kazanıp kepçeyle harcıyorum
Özal dönemi yetişiyor imdadıma, sözleşmeli oluyorum
Borçlarımı ödemeden krediyle tanışıp ev alıyorum
Yeniden borçlanıyorum
Borçlarımı ödemek için,emekli oluyorum
Emekliyorum

Borçlarımı ödeyip rahata kavuşuyorum
Emekli maaşım yetmiyor yeniden borçlanıyorum
Yeniden çalışmaya başlıyorum
Çok şükür diyorum
Ama yetiremiyorum

Kalp damarlarım tıkanıyor yoruluyorum
Dört stent taktırıyorum
Çalışmayı bırakıyorum
Geriye bakıyorum
Şiir yazıyorum, şükrediyorum
Mucize gibi, hala yaşıyorum
Ya da öyle sanıyorum
Galiba yaşamıyorum
Doğduğum gün serüvene başlıyorum
Farkına varıyorum
Yaşamadan yürüyorum
Ölüme koşuyorum
Saniyeleri harcıyorum
Herkes gibi ölüyorum...
....2015


Bülent Arkan

ARAFTAYIM

Geçmişimi düşünürken geleceğimi gördüm rüyamda,
Sol tarafımda geçmişimi, sağımda geleceğimi gördüm.
Yağlı bir urgan germişlerdi cennetle cehennem arasına,
Aralıklı atılmış kör düğümlere basarak ilerledim Araf'ta.

Solumda günahlarım,sağımda sevaplarım göründü,
Annem çıkageldi sağıma, birden melekliğe büründü.
Ne zaman soluma yalpalasam melek tuttu elimden,
Tam düşmek üzereydim ki, beni yakaladı belimden.

Haykırarak uykudan uyandım ki odamda yataktayım,
Geleceğime yön çizdim, yapabilirmiyim ki,meraktayım.
Ben çoktan uyandım amma, beynimle hala rüyadayım,
Nerede olduğumu bilmiyorum, Sanıyorum ARAFTAYIM...

Sanıyorum ARAFTAYIM.

12,11,2014


Bülent Arkan

YÜREĞİL BENİM KÖYÜM

Bindörtyüzelli'lerde göçüp oğuz boyundan
Anadoluya gelmiş öz Türk'lüğün soyundan
Yörük imiş aslımız sürüleri koyundan
Yüreğil köyüdür aslımız can damarımız

Oğuzdan gelip yörük temel atmış köyüme
Alimler yetiştirmiş ışık saçmış çevreme
Millete hizmet için her birisi her yerde
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Dağı, ovası, yaylaları her şeyi başka,
Bağı, bahçeleri işlenir azimle aşkla
Köyümün tarihi temizdir söylenmez keşke
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Türklük sevdası yoğrulu Yüreğil'in özü,
Yüreğil'dedir çevredeki herkesin gözü,
Mertliktir mayamız,yiğitçe söyleriz sözü
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Oyumca çevresinde yayılır yaylaları
Vadilere inince gonca üzüm bağları
Dört yanına dizili sarp ve yüce dağları
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Namı değer yeşillik güzel Bekirtepesi
Güzel sesli kekliğin duyuluyor neşesi
Temiz güzel havası dolduruyor nefesi
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Ayakların altında yemyeşildir ovası
Üzümü şırasıyla dolar pekmez kovası
Yiğit insanlarının alnındadır aynası
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Yüreğil'de insanlar işle güçle yoğrulur
Kızlar ile evlerde halı kilim dokunur
Gece sohbeti ile gam-ı keder yok olur
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Dağlarından suları tilki çayından akar
Yiğidi harman döver ekinin tozu yakar
Güzeldir insanları asla düşünmez çıkar
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Cehaletle savaşa köyümden yön verilmiş
Nice körpe beyinler gurbete gönderilmiş
Körpe beyin azimle kendini yetiştirmiş
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

Köyüme elçi gelmiş hocama Ankara'dan
Meclise gönderilmiş duayla arkasından
Ankara'nın şerefi ilk vekil Hasan Tokcan
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

İlim yuvası köyüm, hem de yiğidin hası
Bilekleri bükülmez çokça güçlüdür kası
Yüzlerce alimiyle gurur duyar atası
Yüreğil köyüdür aslımız, can damarımız

13 ocak 2016...Bülent ARKAN

Bu şiir 14 lü hece kalıbıyla yazılmıştır.

YÜREĞİLLİ OLMAK BİR AYRICALIKTIR

Acıpayam ovasına tepeden bakan ilk yerleşimi yamaçlarda olan ama daha sonra çok azda olsa düzlüklere, verimli topraklara doğru yerleşime açılmış Kuzeyinde yaylaları,batısında bekir tepesi, güneyinde Acıpayam ovası,doğusunda Sanat kültür ve medrese eğitimiyle yüz yılladır cevresine ışık saçan Yatağan kasabasının bitişiğinde bulunan yaklaşık 200 haneli bir köydür benin köyüm. Türkiye genelinde meydana gelen dejenerasyondan çok az etkilenmiş asla bozulmamış bir köydür Yüreğil köyü, hala çok özel ve güzel insanlar yaşamaktadır.

1450 yılında 6 hane olarak kurulan köyümüz Oğuz'un 24 kolundan bir tanesi olup anadolunun çeşitli bölgelerine yerleşmiş 40 ın üzerinde Yüreğil köyü bulunmaktadır. Milli mücadele döneminde Acıpayam ve havalisinde etkin bir rol alarak halkın örgütlenmesinde Türk bağımsızlık savaşı boyunca iç ve dış düşmanlara karşı çalışan ve çarpışan örgütlenmiş sivil ve askeri bir bir güç olan Kuvayı milliye ye destek sağlanmasında önemli faaliyetlerde bulunan Yüreğillilerin bu faaliyetleri ve bu konuya öncülük eden (Hasan Hilmi Tokcan) Garbi Karaağaç müftüsü Yüreğilli Hasan efendi hocanın gösterdiği performans, Gazi Mustafa Kemal Atatürk tarafından da farkedilmiş, Atatürk tarafından Çeşitli testlere tabi tutulmak suretiyle (Gönderdiği istihbarat elemanlarıyla ceşitli vaatlerde bulunmak suretiyle işgal devletleri lehine faaliyetlerde bulunması teklif edilmiş, bu teklif karşısında şiddetli bir direnç gösteren Hasan efendi hoca Ankaraya çağrılmış,ancak ne amaçla Ankaraya çağırıldığı bilinmediğinden bu durum köy halkında bazı endişelere yol açmış, bütün köy halkı köy meydanında toplanmak suretiyle Hasan efendi hocayı göz yaşlarıyla uğurlamışlardır. Köy halkının asıl endişesi Atatürk'ün hocaların başını kestirdiği yönünde yayılan yalan ve yanlış dedikodulardan kaynaklanmıştır. O kadar endişe edilmiştir ki Hasan efendi hocanın dini kitapları dahi torağa gömülerek ortadan kaldırılmıştır.) vatan hainleriyle gerçek müslüman ve önderlerin ayırımını iyi yapan Atatürk tarafından güvenilir bir önder olduğu kanaatine varıldıktan sonra Sivas kongresine davet edilerek katılımı sağlanmış ve İlk mecliste milletvekilliği görevi ile ödüllendirilmiştir. Bu özellikte ve güzellikte olup aramızdan ayrılarak hakkın rahmetine kavuşmuş olan tüm geçmişimize Allah'tan rahmet diliyorum.Allah onlardan razı olsun. Mekanları cennet olsun.

Köyümüzün bir başka özelliği ise 1900 lü yılların başında Acıpayam ve çevresinde okuma yazma oranının çok düşük olduğu 3-5 kişinin okuma yazma bildiği bir dönemde ilk olarak 1907 yılında Ali Vehbi hoca ve Hasan Efendi hocanın gayretleriyle Köy halkı tarafından imece usulüyle köy nüfusunun çok üstünde talebenin eğitim ve öğretim görebileceği büyüklükte bir okul yapılarak eğitim ve öğretime başlanmış olmasıdır.(ilk öğrencileri arasında Rahmetli Hüseyin Cahit Arkan dedem de bu okuldan mezun olduktan sonra hem arap harfleri hemde latin harfleri döneminde öğretmenlik yapmış cevre köylerde okul yapımı faaliyetlerine öncülük etmiş ve eğitim öğretimin yaygınlaşmasına katkıda bulunmuş, çeşitli dergilerde yazıları yayımlanmıştır.) Yüreğil köyünde yaşayanların kendi imkanlarıyla yaptıkları bu okulun çevre köylerdeki öğrencilerin de yoğun ilgisiyle karşılaşması üzerine çevre köylerdede okul yapımına neden olmuş adete model okul olmuştur.

Gelenek ve göreneklerine oldukça bağlı kalan köyümüzde Yaklaşık 600 yıldır kurulduğu tarihten buyana uygulanagelen adetleri bulunmaktadır. Bunlardan bir taneside çörek dağıtımı dolayısıylada toplanması hadisesidir. Dini bayramlarda arefe günü sabah namazından sonra daha önceden hazırlanmış olan yüz yıllar öncesinde bişi,cörek,börek olarak dağıtılan günümüzde ise çocukların daha çok rağbet ettiği çikolata,şekerleme türleri dağıtılmakta, (çocukluğumda çörek derme gününün dolayısıyla bayramların gelmesini nasıl dört gözle beklediğimi, o çörek kesesini hiç elimden düşürmediğimi hatırladığımda bu adetin hiç bir zaman bitmemesi gerektiğini ve bu geleneğin diğer köylerde de yaygınlaştırılması gerektiğini hep düşünmüşümdür.) Bütün çevre köylerin çocukları en güzel kıyafetlerini geceden hazır etmek suretiyle sabah ezanından sonra köy meydanında toplanarak hep birlikte çığlıklar atarak çörek derme faaliyetlerini gerçekleştirmekte, yılın en güzel gününü yaşamış olmanın edası ve yorgunluğuyla huşu içinde uykuya dalmaktadırlar. Bu ne güzel bir gelenektir böyle, başka örnekleri varmıdır bilemiyorum. Çörek dağıtmanında en az benim çocukluğumda çörek dermekle eriştiğim mutluluğu aratmayacak kadar özel ve güzel bir tarafı olduğundan eminim.

Hala bu gelenek ve göreneklerine sıkı sıkıya bağlı çevresinde en yüksek oranda okuma yazma, yüksek tahsil ve bilim adamına sahip Yüreğil köyü halkına saygı ve sevgilerimi sunuyorum.

ORDA BİR KÖY VAR UZAKTA, GİTMESEKTE, GÖRMESEKTE O KÖY BİZİM KÖYÜMÜZDÜR.