Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Koç burcu...
İşletme okumuş...sanırım Marmara ünide...hatırlayamıyorum..
Gitarı eline alınca bambaşka bir adam oluyor...
Sesi bir ömre bedel...

^^Divane^^deki performansıyla beni büyüleyen adam...

^^you are my heart
you are my soul^^...diye başlayan ormantik şarkılar zincirini söyleyen...
uzun saçlı sürmeli gözlü canyakan esmerle..yuvarlak yüzü ve sarı saçlarıyla tipik bir ingilizi çağrıştıran ikilinin grubu...
Deli teenager günlerimde baş ucumu süslerdi Blue Jean dergisinin verdiği posterleri...

böyle zamansız güneşli,umulmadık mavi günlerde
bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum..

iliklerimdeki yitik aşkı
sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum...

sanki şiirini bilmediğim
bir Fransız akşamında
kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin..

içimde ayak izlerin,
aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan...

ve ben ne zaman,kiminle sevişsem,

hala seni aldatıyorum!

-yok-

^^Birden duracaksın soracaksın kendine
Neden bu düzen böyle, neden herkes sahte
Sonra bakacaksın, göreceksin çaren yok
Devam edeceksin yalandan yaşamaya..^^

Ne kadar oldu bu hayata geleli
'Söyle, ne olacaksın büyüyünce' diye sorulan sorular tarih oldu,
ama senin kafan hala dolu
Işte benim, işte senin, işte onun diye paylaşıyorsun hayatı üç kuruş sevginle
Ne? O da mı aldattı seni be?
Eee? Ne kaldı geriye?
Bak sen ne yazık ki klasik bir tablosun dostum
Ne yaparsan yap boşsun
Tamam okumuşsun, ama yetmez, sadece bununla dertler bitmez
Çıkacaksın kabuğundan, bunalımdan kurtaracaksın kendini
Ona göre yaşamayı bırakıp döneceksin gerçeklere, ama önce

Bir kadın çizeceksin
O'nun gibi bırakıp gitmeyecek
Saklayıp gömeceksin (ki senden başka)
Kimseler sevemeyecek

Şimdi bunlar yetmez gibi bir de kendini aşka mı bıraktın, hadi be
Bırak adam gibi şeylerle uğraşmayı
Herkes gibi takıl yaşa hayatını
Takılamıyorsan bile rol yap, ne yap et ama yarat kendi yalan dünyanı
Çünkü bunlar para ediyor baksana sevgi bile yalan olmuş,
Piyasada kavrulmuş, herkes kudurmuş,
'Canım' dediğin bile arkandan vurmuş
Tüm bunları bilerek yaşa ve sakın!
Ama sakın içindekileri tüketeyim deme
Bir gün gelecek göstereceksin kendini, sevgini, neler istediğini
Şimdilik alacaksın eline kalemi, kusacak dökeceksin nefretini

Birden duracaksın soracaksın kendine
Neden bu düzen böyle, neden herkes sahte
Sonra bakacaksın, göreceksin çaren yok
Devam edeceksin yalandan yaşamaya

Bir gün gelecek göstereceksin kendini, sevgini, neler istediğini
Simdilik alacaksın eline kalemi, kusacak dökeceksin nefretini
Çıkacaksın kabuğundan, bunalımdan kurtaracaksın kendini
Ona göre yaşamayı bırakıp döneceksin gerçeklere