İnsanlık her geçen gün, insanlığından bir şeyler yitiriyor. Yaşamak bir mutluluk getirmiyor artık insana. Dünyanın karmaşıklığı, makinenin dev gücü karşısında insanın insanlığı ezilip gidiyor.. insan yaşadıkça mutsuzluğunu daha bir anlıyor. Bir korkuyla bir baskıyla tükendiğini hissediyor. Bu tükenmişlikten kurtulanlar oluyor tabii ki. Ama bunun için kendini makinelere teslim etmemiş kuvvetli bir beden ve ruh sağlıgı gerekir.
çabaladıkça batmaktır....ana diliniz yetmez derdinizi anlatmaya.başınıza bir ağrı saplanır ve damarlarınızda bir acının gezdiğini hissedersiniz.geçtiği her noktayı sızlatan ince bir acıdır bu. derdinizi anlatmaya yetmese de dağarcığınız, tükendim kelimesi dökülüverir dilinizden,gözlerinizden....
bekleme ben senle güneşi bulmaya geldim ürkme kavganı sormaya geldim gücenme güneşten sunmaya geldim kapkara geçiyor günler hesabı yok ekmeğin az tuzun tadı yok çocuklar belki gülmüyor
kayalık sevdalar dikenli yollar pusu kurulmuş dinmez ağlar yüzüne kapanıp ağlamak vardı oysa ben seni bulmaya geldim kalbine güneşi asmaya geldim tükenme
Kopacak sanıyorsun bu ip ince yerinden Bu ipin her çizgisi yaralı bir dev gibi İnecek sanıyorsun bu bayrak gönderinden Bu sevda tükenecek sönen bir alev gibi N.G
artık hayatımdan çıksan diyorum.. bu ikili delilik sona erse.. ... lütfen görmeyeyim seni.. biyerlerde karşıma çıkma.. konuşmayalım, bakışmayalım ne olursun.. daha fazla tükenmeye takatim yok..! !
eğer hayat artık rol yapmaksa kişi için bi süre sonra tükenirsin bitersin 'zamana ihtiyacım var' dersin kendi kendine...zaman sonsusdur, senin olsundur :)
İnsanlık her geçen gün, insanlığından bir şeyler yitiriyor. Yaşamak bir mutluluk getirmiyor artık insana. Dünyanın karmaşıklığı, makinenin dev gücü karşısında insanın insanlığı ezilip gidiyor.. insan yaşadıkça mutsuzluğunu daha bir anlıyor. Bir korkuyla bir baskıyla tükendiğini hissediyor. Bu tükenmişlikten kurtulanlar oluyor tabii ki. Ama bunun için kendini makinelere teslim etmemiş kuvvetli bir beden ve ruh sağlıgı gerekir.
...yaratılış yasası gereği
kendini yenilemeyenin
kaçınılmaz
sonu..
çabaladıkça batmaktır....ana diliniz yetmez derdinizi anlatmaya.başınıza bir ağrı saplanır ve damarlarınızda bir acının gezdiğini hissedersiniz.geçtiği her noktayı sızlatan ince bir acıdır bu. derdinizi anlatmaya yetmese de dağarcığınız, tükendim kelimesi dökülüverir dilinizden,gözlerinizden....
Sonun başlangıcı... Artık yarınlara erteleyecek ne hayalleriniz vardır,ne de umutlarınız.
bir silgi gibi tükendim ben..başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım..mürekkeple yazmışlar oysa..ben kurşun kalem silgisiydim...azaaldığımla kaldım..
bekleme
ben senle güneşi bulmaya geldim
ürkme
kavganı sormaya geldim
gücenme
güneşten sunmaya geldim
kapkara geçiyor günler hesabı yok
ekmeğin az tuzun tadı yok
çocuklar belki gülmüyor
kayalık sevdalar dikenli yollar
pusu kurulmuş dinmez ağlar
yüzüne kapanıp ağlamak vardı
oysa ben seni bulmaya geldim
kalbine güneşi asmaya geldim
tükenme
suavi
Bende ki sevgi, senin içindeki beni tüketiyor....
Sanatçılar bazen inişe geçebiliyor. Umarım bu bir tükeniş değildir.
nerdesin ah nerdesin
beni öldüreceksin
ismini söylemekten
tükendi son nefesim.....
sabuhaaa.....
:) :) :)
tükenişi bir aşkın
bir nehrin tükenişine benzer
ne deniz olabildin
ne nehir kalabildin...
y.odabaşı
Kopacak sanıyorsun bu ip ince yerinden
Bu ipin her çizgisi yaralı bir dev gibi
İnecek sanıyorsun bu bayrak gönderinden
Bu sevda tükenecek sönen bir alev gibi
N.G
artık hayatımdan çıksan diyorum..
bu ikili delilik sona erse..
...
lütfen görmeyeyim seni..
biyerlerde karşıma çıkma..
konuşmayalım, bakışmayalım ne olursun..
daha fazla tükenmeye takatim yok..! !
...
Bir an gelip te küllenince
Yüreklerimiz dinlenince
Baska sevgilerde teselli bulunca
Iste biz o gün düsünecegiz
Etrafimizi sariverecek
Bir bosluk ki asla bitmeyecek
Her sey bir anda anlamsiz gelecek
Iste biz o gün tükenecegiz
eğer hayat artık rol yapmaksa kişi için bi süre sonra tükenirsin bitersin 'zamana ihtiyacım var' dersin kendi kendine...zaman sonsusdur, senin olsundur :)