kabul etmek manasında değil.ya da umursamamak... sadece kaybetmek istemediğin iç huzurunla alakalıdır.ve ağzını açtığın an tüm büyünün bozulacağını bilirsin.
susmak.. içini kemire kemire susmak.. haklı oldugunu bildiğin halde susmak.. olanları sadece izlemek, geri çekilmek acıyı tek yaşamak belki anlatsak konuşsak neler dökülücek bu kenetlenmiş dudaklardan ama olmuyor iştee..
Kör cehalet çirkefleştirir insanları, suskunluğum asaletimdendir. Söylenen her lafa bir cevabım vardır lakin, bir lafa bakarım lafmı diye birde söyleyene bakarım adammı diye.
Korkuyorum, bir gün alışacağım yokluğuna... Bir sabah uyandığımda günaydın aşkım demeyeceğim hayaline. Ya da sıkı giyin, üşütme... Korkuyorum, zaman girecek aramıza, sonra yollar, kentler, başka tenler... Yeni dudaklar dikenli tel olacak dudaklarımızın arasına... Korkuyorum, bir gün seni özlemeyi bile unutacağım...
'Kadın susarak gider. Eğer bir kadın şikayet ediyorsa, erkek bilmelidir ki, o ilişkiden hala ümidi vardır kadının. Ne zaman ümidini o ilişkiden kestiyse, o zaman sevgisi de yara almış demektir. Bir kadının çığlıklarından, kavgalarından korkmamak gerekir, çünkü kadının gidişi sessiz ve asildir.' CEMAL SÜREYA
Haddini Bilmedikten Sonra....... Çok Şey Bilmek Birşeye Yaramaz...... Suskunluk Kimseyi Yanıltmasın............ Çünkü Susan Konuşursa.... Kimse Kaldıramaz....! ! ! !
İNSANLAR BAZEN SUSAR ANCAK BU ACİZLİKTEN SANILMASIN....SADECE ASALETTENDİR.......
susuyorum. burda ilk ogrendim sey susmak ne olursa olsun sus ne yaparlarsa sus itiraz ettme ister oyun yok olsun ister senin yerine birini secip dunyaya sunsunlar sus bu buyuk bir aci. ses cikarmasini da bilirim elbett ama bir elin nesi var? ister bagirim ben kim duyucak ki oyle bi susdururlar ki felegin sasar susmak hatta olmek degil dusundugum korkmam da olum kacinilmaz son ama nasil olmek onemli ve oldukten sonra ailemin basina bi sey gelsin dusunmek asil onemli olan sey o yuzden susuyorum ben degil benim gibiler de susuyor sessizlimiz bi ciglik...
Herkesin konustugu dünyada ben sustum! ne kadar susulacaksa o kadar sustum! kendimle konusuyorum simdi yalniz… yalniz yüregimle dokunuyorum sesime kimse duymuyor…
Sustum! Bin ah sürüp dudaklarima ne kadar susulacaksa o kadar sustum! sustu benimle deniz, sustu deli dalgalar, sustu martilar… umutlarimi sarip rüzgarlara uzaklara savuruyorum her gece yildiz yapip serpiyorum gökyüzüne kimse görmüyor…
Sustum! Tam acilarimi haykiracaktim ki, sustum ne kadar susulacaksa o kadar sustum! bir ciglik kaniyor demedim, en derininde yüregimin… icimdeki volkanlari bogarak sustum! acmadim kimselere yüregimi hanceri sadece kendime sapladim sapladim ve sustum! hüznü yüzümde, acilari gözlerimde topladim sustum! ..
Sustum! sustu dudagimdaki sarki, gözlerimdeki siir yaralari yalayan rüzgar sokaklarinda kahroldugum sehir gözlerim konusuyor yalniz! Saci agarmis hayaller nemli kirpiklerle bulutlandiginda gözlerim gökte simsek olup cakiyorum kimse görmüyor…
Sustum! tuz basip yaralarima! ne kadar susulacaksa o kadar sustum! icinde volkanlar tasiyan bir dervis gibi yaslanip yalnizligin duvarina gül döküp kalabaliklara her gece kimsesiz geziyorum gönül ülkemi kimse bilmiyor…
Sustum! tam sevdigimi haykiracaktim ki, sustum sustu benimle gök, sustu dag, sustu toprak acilar konusuyor simdi yalniz yarali gönlümün sizilari konusuyor tutup öldürüyorum icimdeki sevdalari bir bir atiyorum ucurumlardan kimse görmüyor Ne zaman dudaklarindan öpmeye kalksam hayati saclarini koklasam rüzgarlarin icimde incecik bir sevgi ürperiyor sari hüzünler dökülüyor gönül bahceme gelmiyor bekledigim bahar yaralar merhem tutmuyor gözyasi olup dökülüyorum kaldirimlara kimse silmiyor yagmur dinmiyor sevdigim bilmiyor
Sustum! sustu benimle sari sabir, sustu hasret, sustu zaman yalniz gözlerimle dokunuyorum hayata kimse duymuyor Sustum! icimde dalgalar kabardikca volkanlar gibi sustum sustu dudagimdaki siir gözlerimdeki nehir gönlümdeki yara bulutlar haykirdi isyanimi simsekler haykirdi sadece ben duydum sadece ben Ey besigini sallayip bogdugum hayat ey kucagimda büyütüp öldürdügüm sevgi yaralar merhem tutmuyor geceler avutmuyor ben sustum acilarim konusuyor yalniz yarali gönlümün sizilari konusuyor Ben sustum! susmuyor yüregimi kavuran kasirga pencereme vuran yagmur damlalari susmuyor disarda inleyen rüzgar yildizlar küs ay üzgün yagmur dinmiyor icimde binlerce siir kaniyor her gece kimse bilmiyor kimse duymuyor sustum! sustu benimle sari sabir, sustu hasret, sustu hayat, sustu zaman acilar konusuyor yalniz acilarim konusuyor kimse duymuyor… duymuyor… duymu… duy…
Bir aşk büyüsüne kapılır, Figan-ı bol olan yürek, mahzun günlerin kertesinde. Yakar vücudu yek pare eden ateş, Yanabilmek ise aşk, Gün aşımına uğrayınca, soğur ateş. Yanmaz can, yakılmaz canan... Ben firkatin dehliz gemisinde boğulan Cesaretsizliğimin, biçaresizliğimin,hengamesindeyim. Ezanlar okunuyor ruhumun selasında Yük bu sefer ağır Ezip geçiyor rabbim... Firkatin yorgunluğu çürütüyor, hayatımın neşvesini. İklimim üşüyor... Susuyorum....! ! !
kabul etmek manasında değil.ya da umursamamak...
sadece kaybetmek istemediğin iç huzurunla alakalıdır.ve ağzını açtığın an tüm büyünün bozulacağını bilirsin.
sadece susarak özlüyorum seni
hiç tanımadan ne garip...
susmak zehir yutmaktır sevdiklerin için konuşmamaktır...
susmak bazen karşı tarafa verilen en ağır cezadır.
susmak.. içini kemire kemire susmak.. haklı oldugunu bildiğin halde susmak.. olanları sadece izlemek, geri çekilmek acıyı tek yaşamak belki anlatsak konuşsak neler dökülücek bu kenetlenmiş dudaklardan ama olmuyor iştee..
Susuyorum. Zannetme ki korkudan... Edepten susuyorum.
Kör cehalet çirkefleştirir insanları, suskunluğum asaletimdendir. Söylenen her lafa bir cevabım vardır lakin, bir lafa bakarım lafmı diye birde söyleyene bakarım adammı diye.
İnsanın sözü HİKMET, bakışı İBRET, suskunluğu DERS olmalı!
Korkuyorumm....
Korkuyorum, bir gün alışacağım yokluğuna... Bir sabah uyandığımda günaydın aşkım demeyeceğim hayaline. Ya da sıkı giyin, üşütme... Korkuyorum, zaman girecek aramıza, sonra yollar, kentler, başka tenler... Yeni dudaklar dikenli tel olacak dudaklarımızın arasına... Korkuyorum, bir gün seni özlemeyi bile unutacağım...
Mikail Boyraz
Yeşim Bayram
Susuyorsam sebebim var.
Ateşler içinde terkedilmiş, hasta yatan çocuklar gibiydim oysa. Yumuşak bir eldi oysa başıma dokunan. Uyudum. Uyandım. Yalnızdım...
sessiz bir tepki, anlayana tabii...
'Kadın susarak gider. Eğer bir kadın şikayet ediyorsa, erkek bilmelidir ki, o ilişkiden hala ümidi vardır kadının. Ne zaman ümidini o ilişkiden kestiyse, o zaman sevgisi de yara almış demektir. Bir kadının çığlıklarından, kavgalarından korkmamak gerekir, çünkü kadının gidişi sessiz ve asildir.'
CEMAL SÜREYA
Haddini Bilmedikten Sonra....... Çok Şey Bilmek Birşeye Yaramaz...... Suskunluk Kimseyi Yanıltmasın............ Çünkü Susan Konuşursa.... Kimse Kaldıramaz....! ! ! !
İNSANLAR BAZEN SUSAR ANCAK BU ACİZLİKTEN SANILMASIN....SADECE ASALETTENDİR.......
öğrencilerin yapamayacağı bir davranış
sonra uyumak istiyorum...
susuyorum. burda ilk ogrendim sey susmak ne olursa olsun sus ne yaparlarsa sus itiraz ettme ister oyun yok olsun ister senin yerine birini secip dunyaya sunsunlar sus bu buyuk bir aci. ses cikarmasini da bilirim elbett ama bir elin nesi var? ister bagirim ben kim duyucak ki oyle bi susdururlar ki felegin sasar susmak hatta olmek degil dusundugum korkmam da olum kacinilmaz son ama nasil olmek onemli ve oldukten sonra ailemin basina bi sey gelsin dusunmek asil onemli olan sey o yuzden susuyorum ben degil benim gibiler de susuyor sessizlimiz bi ciglik...
Ben çokçaca susacağım sizler çokcana anlayınız!
Sustum!
“Herkes konustugunu yazar,bense sustuklarimi”
Herkesin konustugu dünyada
ben sustum!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
kendimle konusuyorum simdi yalniz…
yalniz yüregimle dokunuyorum sesime
kimse duymuyor…
Sustum!
Bin ah sürüp dudaklarima
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
sustu benimle deniz,
sustu deli dalgalar, sustu martilar…
umutlarimi sarip rüzgarlara
uzaklara savuruyorum her gece
yildiz yapip serpiyorum gökyüzüne
kimse görmüyor…
Sustum!
Tam acilarimi haykiracaktim ki,
sustum
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
bir ciglik kaniyor demedim, en derininde
yüregimin…
icimdeki volkanlari bogarak sustum!
acmadim kimselere yüregimi
hanceri sadece kendime sapladim
sapladim ve sustum!
hüznü yüzümde,
acilari gözlerimde topladim sustum! ..
Sustum!
sustu dudagimdaki sarki,
gözlerimdeki siir
yaralari yalayan rüzgar
sokaklarinda kahroldugum sehir
gözlerim konusuyor yalniz!
Saci agarmis hayaller
nemli kirpiklerle
bulutlandiginda gözlerim
gökte simsek olup cakiyorum
kimse görmüyor…
Sustum!
tuz basip yaralarima!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
icinde volkanlar tasiyan bir dervis gibi
yaslanip yalnizligin duvarina
gül döküp kalabaliklara her gece
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi
kimse bilmiyor…
Sustum!
tam sevdigimi haykiracaktim ki, sustum
sustu benimle gök, sustu dag, sustu toprak
acilar konusuyor simdi yalniz
yarali gönlümün sizilari konusuyor
tutup öldürüyorum icimdeki sevdalari bir bir
atiyorum ucurumlardan
kimse görmüyor
Ne zaman
dudaklarindan öpmeye kalksam hayati
saclarini koklasam rüzgarlarin
icimde incecik bir sevgi ürperiyor
sari hüzünler dökülüyor gönül bahceme
gelmiyor bekledigim bahar
yaralar merhem tutmuyor
gözyasi olup dökülüyorum kaldirimlara
kimse silmiyor
yagmur dinmiyor
sevdigim bilmiyor
Sustum!
sustu benimle sari sabir,
sustu hasret, sustu zaman
yalniz gözlerimle dokunuyorum hayata
kimse duymuyor
Sustum!
icimde dalgalar kabardikca volkanlar gibi
sustum
sustu dudagimdaki siir
gözlerimdeki nehir
gönlümdeki yara
bulutlar haykirdi isyanimi
simsekler haykirdi
sadece ben duydum
sadece ben
Ey besigini sallayip bogdugum hayat
ey kucagimda büyütüp öldürdügüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acilarim konusuyor yalniz
yarali gönlümün sizilari konusuyor
Ben sustum!
susmuyor yüregimi kavuran kasirga
pencereme vuran yagmur damlalari
susmuyor disarda inleyen rüzgar
yildizlar küs
ay üzgün
yagmur dinmiyor
icimde binlerce siir kaniyor her gece
kimse bilmiyor
kimse duymuyor
sustum!
sustu benimle sari sabir, sustu hasret,
sustu hayat, sustu zaman
acilar konusuyor yalniz
acilarim konusuyor
kimse duymuyor…
duymuyor…
duymu…
duy…
Nuri CAN
sussam da sessiz çığlıklar saklı nefesimde...
...kimseler bilmesin diye beni
dâra çektim sözlerimi!
Bir aşk büyüsüne kapılır,
Figan-ı bol olan yürek, mahzun günlerin kertesinde.
Yakar vücudu yek pare eden ateş,
Yanabilmek ise aşk,
Gün aşımına uğrayınca, soğur ateş.
Yanmaz can, yakılmaz canan...
Ben firkatin dehliz gemisinde boğulan
Cesaretsizliğimin, biçaresizliğimin,hengamesindeyim.
Ezanlar okunuyor ruhumun selasında
Yük bu sefer ağır
Ezip geçiyor rabbim...
Firkatin yorgunluğu çürütüyor, hayatımın neşvesini.
İklimim üşüyor...
Susuyorum....! ! !
bu aralar ben de çok susuyorum...
sürahiyi yanımda mı taşısam ne?
kaç kez denedim.
susamıyorum! sus/duramıyorum..
Ey hırçın dalgalar, gönlümün kıyılarında hükmünüz kalmadı...Gönlüm bir deli denizdi duruldu...
Şimdi sadece susuyorum...
'sadece susarak özlüyorum seni'...
susa-mıyorum,suyum başucumda her zaman :)))
susu-yorum..
bu da bir yorum.
konuştum da n'oldu...
bilhassa oruçken:Pp
bknz. terimlerin çift anlamları
gerektiğinde susmak, verilecek cevapların en iyisidir bazen....ne mutlu bunu başarabilenlere ;)
bknz...başarabilenleri kıskanan yazar ;)
Susularak yapılan yorum.
Öyleyse varım.