Bir insana değer veriyorsunuz, sonra öyle bir şey yapıyorki sizi insan yerine bile koymuyor... Anlamıyorsunuz...Nedir bu kadar büyük hatanız? ? ? Ve şaşırıp kalıyorsunuz...Hayata ve insanlara..... Ulaş.
Sevgi evrenselliktir. Sevgi saf ve hiçbir beklentisi olmayan bir çocuk gibidir. Hiç kimse altın yığınları gibi kasasına kilitleyemez onu. Sevginin yeri kalplerdedir. Kısacası sevgi her yerdedir... Yeter ki sen bulmak iste.
sevmek; tüm evrendeki canlıları.bilmek kendini, uzun uykusuz gecede beklemek; ve işte dediğinde, ben bunun için yaşıyorum dediğinde, yanıldığını anladığın halde; erdemine uygun davranıp yüzünde ki ifadenin değişmemesidir; belkide bir dolmuş durağında beklerken el ele tutuşmaktır; belkide düşen hazan yaprağının o sesini duymak; ama sevgisiz asla yaşanmayacağını yine bilmek ve boyun eğmeden yoluna devam etmektir; yolda bıraksa bile seni sevdiceğim; ayna da baksan bile yüreğinin atışıyla ilk sarsıntıları hissetmesende; yine o sevgi sözcüğünün yüceliği için yaşamak bir çok şeye değer...
Sevgi yakınlık, sıcaklık, ilgi gibi ifadelerle açıklansa da bana göre daha dışa kapalı bir şey.Bildiğimiz bir nedeni olabilir yada olamaz zihninin ve hayatının bir bölümünü ayırmak ve bundan memnun olmaktır.
Sevgi hayati anlamli kilan ve insani makinadan ayiran en büyük özelliklerden biri. Yüreginde sevgi tasimayan insanlar, kalp yerine icinde bir cöl tasiyanlardir
bu bir köpeğin ardından yazılmış bir şiirdir. ben böyle seviyorum varolan herşeyi her canlıyı
İlk gördüğümde Ne de kötü bakmıştın Kovalamıştın beni İlk geldiğinde Ürkmüştün Korkuyordun Yabancı bir yerde Benimle uyudun ilk gece Sevdin beni Sevdim seni Benim yemeğimi yedin Benim suyumu içtin Benim içkimi içtin Özledin beni Kapıdaydı gözün ben yokken Bekledin ne zaman gelecek diye Böyle geçti yedi yıl Sendeydi tüm sevgim Ben ölüme yakınken sen yanımdaydın Benimle uyudun gözlerin gözlerimdeydi Yüreğimin üstünde yatıyordun İnsanlar beş dakka gelip Çiçek bırakıp gittiler Sen beni bırakmadın Sokağa bile çıkmadın Ama sonra sen gittin Ben uçurumun kenarındayken bıraktın beni Ben tüm benliğimi yitirdiğimde Silinmek yok olmak üzereyken gittin Ama tam zamanında gittin Yardım ettin bana sönmek üzereyken Yeniden varoluşuma Öğrettin bana gerçek sevgiyi Ölürken yüreğimin üzerinde Özledim...
Öncelikle sevginin kutsal bir şey olduguna inanıyorum.Çünkü yüce Allah elçisi olan peygamberimize demiştir ki; "Bu alemi senin için yarattım" işte sevginin en buyuk kanıtı budur bence...Kutsallıgıyla her insanı etkiler sevgi sevgisiz bir insansın yaşayabilecegine ben inanmıyorum
Biz... Ben ve bizler adına konuşmak istedim belki... Kimdik biz, nerede ve kimlerde neydik? Önemli olan nerede nasıl olduğumuz muydu, yoksa başkalarında ne olduğumuz muydu? Önem, ne ifade ediyordu ya da etmeliydi? Hangi mevsimde yaşamak, yaşadığımızın önemini arttırıyordu ve en çok gülümsediğimiz an hangi zamandı. Bizlerin tek derdi, ilk amacı şu inanılmaz sevgi değil miydi? Adı sevgiydi bir şeylerin, bir çiçek, bir rüzgar, bir kuş belki güneş ya da yağmurdu bize göre sevmek, belki de birini sevmek değildi "sevgi".
Yoksa hala sevgiyi öğrenemeden, kaybettiklerimizi sevgi sanarak aldanıyor muyduk?
Belli hüzünler, tarifsiz sancılar alırken yüreğimizi, giden bir şeylerin ardından kaybolmadık mı? gecelerce, anlarca?
Neden bilmedik, tuttuğumuz yasların isminin sevgi olmadığını ve öğrenemedik.
Ben sevgi sandım, biz de...
Tek değilim biliyorum, ben ve daha niceleri, sevgi sanarak oyalanmıştık nice zamanlarda. Öğrendiğimiz neydi peki bu gidenlerden? Belki sevgiyi değil ama gidenlerin, bize acı verenlerin, hüzünleri saatlere bölenlerin sevmek olmadığını öğrendik.
Sevmek başka bir şeydi, sevgiyse bambaşka...
Sevmek siyahsa, sevgi belki en şeffaftı, renksiz, karşılıksız, paylaşılan her şeydi.
Ve bizler batı rüzgarları kadar özgür sanıyorduk düşlerimizi, tutsakmış, düşlerimiz bile içimizde.
Ve ben artık başkalarının istediği gibi değil, kendi istediğim gibi yaşamalıyım, izin verdikleri gibi değil! ...
Sevmek´ le yok olmak değil, Sevgi´ yle var olmak istiyorum.
SEVGİ sıcacıktır , çiçektir, bazen tutkulu, bazen acıklı, bazen karışık, bazen açık, bzen paylaşmak, bazen kızmak ben uzulmek, bazen..... ıste bır sürü bazen AMA en önemlisi SEVGİYİ ANLATABİLMEK.. yazarak, söyleyerek, yada hissettirerek, SENİ SEVİYORUM diyebilmek tüm sevdiklerine. İşte bu iki kelime anlatır sevgiyi.YORULMAYIN SÖYLEYİN.
Sevgi "güzel"dir!
Sevgi tehlikelidir: Çünkü sevgi çok şeyi değiştirir.
Bir insana değer veriyorsunuz, sonra öyle bir şey yapıyorki sizi insan yerine bile koymuyor... Anlamıyorsunuz...Nedir bu kadar büyük hatanız? ? ? Ve şaşırıp kalıyorsunuz...Hayata ve insanlara..... Ulaş.
Sevgi evrenselliktir. Sevgi saf ve hiçbir beklentisi olmayan bir çocuk gibidir. Hiç kimse altın yığınları gibi kasasına kilitleyemez onu. Sevginin yeri kalplerdedir. Kısacası sevgi her yerdedir... Yeter ki sen bulmak iste.
sevmek; tüm evrendeki canlıları.bilmek kendini, uzun uykusuz gecede beklemek; ve işte dediğinde, ben bunun için yaşıyorum dediğinde, yanıldığını anladığın halde; erdemine uygun davranıp yüzünde ki ifadenin değişmemesidir; belkide bir dolmuş durağında beklerken el ele tutuşmaktır; belkide düşen hazan yaprağının o sesini duymak; ama sevgisiz asla yaşanmayacağını yine bilmek ve boyun eğmeden yoluna devam etmektir; yolda bıraksa bile seni sevdiceğim; ayna da baksan bile yüreğinin atışıyla ilk sarsıntıları hissetmesende; yine o sevgi sözcüğünün yüceliği için yaşamak bir çok şeye değer...
aşktan bir önceki adımdır.
Sevgi yakınlık, sıcaklık, ilgi gibi ifadelerle açıklansa da bana göre daha dışa kapalı bir şey.Bildiğimiz bir nedeni olabilir yada olamaz zihninin ve hayatının bir bölümünü ayırmak ve bundan memnun olmaktır.
Sevgi, yüreğinizin bir parçasının sevilende kalması,
Sevgi, kalbinizin iki yerde atmasıdır.
Aşkın can, atar damarıdır onu besler büyütür...
Gönüllü kaybetmektir, vazgeçmektir...
Hayatın tadıdır tuzudur...
onun gelişimini isteme arzusu, onu anlama ve arzulama
Sevgi ve aşk birbirinden çok farklıdır.Aşk gelip geçiyor.Ama kalan hep sevgi...Aşkı kaybetmemekte insanın elinde olan birşey...
Onunla geçirdiğim her saniyede, sevmediğini bilsemde sevebilmemdir.
Sevgi bağımlılıktır, umuttur, paylaşmaktır, acısıyla tatlısıyla yaşamaktır. Sevgi sınırsız olursa herşeye değer. Yeter ki sev, sevmeyi bil....
emek, paylaşım, güzellik, yürek...
"Nasil kafa sayisi kadar düsünce varsa,
kalp sayisi kadar da sevgi çesidi vardir."
sevgi; hissetmektir. Yanında olmasa bile nefes aldığını bilmektir. Özlemektir her daim. Güvenmektir, paylaşımdır, gözlerinde yıldızların yanıp yanıp sönmesidir. Varoluşunun sebebidir. HERŞEYDİR...
Sevgi hayati anlamli kilan ve insani makinadan ayiran en büyük özelliklerden biri. Yüreginde sevgi tasimayan insanlar, kalp yerine icinde bir cöl tasiyanlardir
Evrendeki en saf ve en yemiz şeydir.
Herşeydir!
Sevgi;
Sevdiğine saygı duymak
Varlığından gurur duymaktır.
Kahkaha kadar gözyaşınıda
Sohbetler kadar sessizliğide büyük bir zevkle paylaşmaktır.
bu bir köpeğin ardından yazılmış bir şiirdir.
ben böyle seviyorum varolan herşeyi her canlıyı
İlk gördüğümde
Ne de kötü bakmıştın
Kovalamıştın beni
İlk geldiğinde
Ürkmüştün
Korkuyordun
Yabancı bir yerde
Benimle uyudun ilk gece
Sevdin beni
Sevdim seni
Benim yemeğimi yedin
Benim suyumu içtin
Benim içkimi içtin
Özledin beni
Kapıdaydı gözün ben yokken
Bekledin ne zaman gelecek diye
Böyle geçti yedi yıl
Sendeydi tüm sevgim
Ben ölüme yakınken sen yanımdaydın
Benimle uyudun gözlerin gözlerimdeydi
Yüreğimin üstünde yatıyordun
İnsanlar beş dakka gelip
Çiçek bırakıp gittiler
Sen beni bırakmadın
Sokağa bile çıkmadın
Ama sonra sen gittin
Ben uçurumun kenarındayken bıraktın beni
Ben tüm benliğimi yitirdiğimde
Silinmek yok olmak üzereyken gittin
Ama tam zamanında gittin
Yardım ettin bana sönmek üzereyken
Yeniden varoluşuma
Öğrettin bana gerçek sevgiyi
Ölürken yüreğimin üzerinde
Özledim...
HER ŞEYİN ÖZÜDÜR SEVGİ...İNSANIN KENDİSİYLE BERABER BİRŞEYLERİ VARDIR HER ZAMAN.BUNLARIN EN GÜZELİ VE DE EN ETKİLEYİCİSİ KISCASI HERŞEYİDİR SEVGİ...
Öncelikle sevginin kutsal bir şey olduguna inanıyorum.Çünkü yüce Allah elçisi olan peygamberimize demiştir ki; "Bu alemi senin için yarattım" işte sevginin en buyuk kanıtı budur bence...Kutsallıgıyla her insanı etkiler sevgi sevgisiz bir insansın yaşayabilecegine ben inanmıyorum
sevgi pınara benzer, çölde çıksa etrafını vahaya çevirir
hepimiz bir sevginin ürününü değilmiyiz şöyle bir düşünürsek ne dersiniz
Biz...
Ben ve bizler adına konuşmak istedim belki... Kimdik biz, nerede ve kimlerde neydik? Önemli olan nerede nasıl olduğumuz muydu, yoksa başkalarında ne olduğumuz muydu? Önem, ne ifade ediyordu ya da etmeliydi? Hangi mevsimde yaşamak, yaşadığımızın önemini arttırıyordu ve en çok gülümsediğimiz an hangi zamandı. Bizlerin tek derdi, ilk amacı şu inanılmaz sevgi değil miydi? Adı sevgiydi bir şeylerin, bir çiçek, bir rüzgar, bir kuş belki güneş ya da yağmurdu bize göre sevmek, belki de birini sevmek değildi "sevgi".
Yoksa hala sevgiyi öğrenemeden, kaybettiklerimizi sevgi sanarak aldanıyor muyduk?
Belli hüzünler, tarifsiz sancılar alırken yüreğimizi, giden bir şeylerin ardından kaybolmadık mı? gecelerce, anlarca?
Neden bilmedik, tuttuğumuz yasların isminin sevgi olmadığını
ve öğrenemedik.
Ben sevgi sandım, biz de...
Tek değilim biliyorum, ben ve daha niceleri, sevgi sanarak oyalanmıştık nice zamanlarda.
Öğrendiğimiz neydi peki bu gidenlerden?
Belki sevgiyi değil ama gidenlerin, bize acı verenlerin, hüzünleri saatlere bölenlerin sevmek olmadığını öğrendik.
Sevmek başka bir şeydi, sevgiyse bambaşka...
Sevmek siyahsa, sevgi belki en şeffaftı, renksiz, karşılıksız,
paylaşılan her şeydi.
Ve bizler batı rüzgarları kadar özgür sanıyorduk düşlerimizi,
tutsakmış, düşlerimiz bile içimizde.
Ve ben artık başkalarının istediği gibi değil,
kendi istediğim gibi yaşamalıyım,
izin verdikleri gibi değil! ...
Sevmek´ le yok olmak değil, Sevgi´ yle var olmak istiyorum.
Ve istiyoruz... İstediğimiz gibi!
Sevgiyle.
SEVGİ; olması gereken fakat gereği gibi olmayan soyut ama bir o kadar da somut bir kavramdır.
Kendisini sevmesiyle baslar.
Sevgi, acımasız soğuk bir dünyada ta içimizi ısıtan bir güneştir.
Seviyorum, öyleyse varım.
SEVGİ sıcacıktır , çiçektir, bazen tutkulu, bazen acıklı,
bazen karışık, bazen açık, bzen paylaşmak, bazen kızmak
ben uzulmek, bazen..... ıste bır sürü bazen AMA en önemlisi SEVGİYİ ANLATABİLMEK.. yazarak, söyleyerek,
yada hissettirerek, SENİ SEVİYORUM diyebilmek tüm sevdiklerine. İşte bu iki kelime anlatır sevgiyi.YORULMAYIN SÖYLEYİN.