“Bize ait olanın sırrı ‘kendiliğinden,olabilmesidir. Bize zaten ait olan şey kendiliğinden gelir.
Zorla oldurulan şeylerde aidiyet yoktur.Elde etmek hırsı vardır.Zorla,taktikle,sinsilikle,iki yüzlülükle elde edilen hiçbir şey gerçekten bize ait değildir.Hiç de olmamıştır.Ve günü geldiğinde ait olduğu yere gidecektir.”
“Gidelim,dedi.Evden bunaldım.Sokağın hatırasından.Eşiklerin kokusundan.Susan kadınlardan.Erkeklerin yüzlerindeki kuraklıktan.Çocukların yere düşen gözlerinden bunaldım.Pencerelerin önündeki zamandan.Bir araba durdu.İnen oldu ya da olmadı.Bilmiyorum. Bir başkası hızla geçti.Evler öylece duruyor.Neden bir ben duyuyorum bu yalnızlığı. İçeriyle dışarı arasındaki bıçağı.Eşyalar bir tek benim aklımda mı tozlanıyor.Mavi bazen cezadır deselerdi,yeşil bazen ceza,gökyüzünü indirirdim İnsan yalan söyler deselerdi,anlamazdım.İnsan ölür deselerdi anlamazdım.Bir çocuğa ölümü sordun mu hiç ? Bilmez.İyi ki.Büyüyemezdi yoksa.Ben ne zaman öğrendim bilmiyorum. Bunaldım.İnsanların yoksulluğu sevmesinden bunaldım.İnsanların kendi hayatlarını hapishaneye çevirmesinden bunaldım.Kedilerle serçeler arasına bir sarkaç kurdum.Kapı koluyla puhu kuşları arasına.Ekmekle onur aradına.Uykuyla yıldızlar arasına.Kimse iyileşmedi.Ben bunaldım.Kötülük biraz daha girdi evimize.Güneşler gitti,tarlalar gitti,yosunlu taşlar bile gitti.Kimse dönmedi.Ben bunaldım.
Biz hep açık konuştuk Gökyüzünden maviydi sözlerimiz Sığ bataklarda değildik,kuşlar gibiydik Uçarıydık gözlerimizde Şavkıyan parıltılar gibiydik ~ Biz iyiye iyi,güzele güzel dedik Masallardan çekerdik mısraları,tülbent gibi Yalnız,şiirlerde yalan söylemezdik Umutlarımızda,hayâllerimizde de yalancı değildik.
“Akşam en güzel masaldır iyi anlatılırsa ~ doğru olan her şeyde biraz öfke biraz yılgınlık vardır der,bir kıssa cam incelince şarap da incelir yaşam acıdan kırmızıya ölüm hüzünden beyaza ve bir gül gelirse bu yol ayrımından gelir mutlaka ve nasılsa ~ kendi elimizden kurduğumuz gurbetten daha zor bir sürgün yoktur yaşasak da yaşamasak da umuda ve sonbahara hüküm ki gülün saltanat devrinden ne sevdikse bugünden ve ne kaldıysa dün ki acıyı yakuta döndürsün hüznü döndürsün elmasa ~ akşam en güzel masaldır,çünkü iyi anlatılırsa.”
Öldükten sonra senden alınacak ilk şey,adındır. O nedenle öldüğünde sana ‘cenaze,derler. Kimse seni isminle çağırmaz. Sana namaz kılmak için geldiklerinde adını sormaz,cenaze nerede diye sorarlar. Omuzlarında taşıdıklarında da adını söylemez,cenazeyi tutun derler.
~ İnsan bu kadar işte.Bunca macera bu kadar didişme,bu kadar hırs nereye gitti.?
“İyimser bir gökyüzü altında,dünyanın bizimle ağlamasıdır keder. ~ Keder yücedir,dedim.Bencil değildir.Kimseyi incitmez.Başka acıları öğretir bize.Ana rahmimizin soluğudur.Hayâl hanemizin beşiğidir.Dilimizin gülüdür,yaprağıdır.Varoluşumuzun ince bilgisidir. Sevginin ilk hecesidir.İnsanın insana inanmasıdır Tanrının bizimle kendini sevmesidir.Keder sonsuz bir çocuktur.Dünyanın bütün aşklarını canımıza işleyen o gözyaşı avazıdır.En kusursuz saygıdır.Yalnız insanın değil,kedilerin,köpeklerin cümle hayvanın gözlerindeki o büyük merhamettir.Keder erdemdir.Ayrılığın akşam sefasıdır.Avuçlarımızda açan bahçelerdir.Bizi dünyanın kalbine götüren sulardır.Komşu camlardan camlardan yalnızlığımıza vuran ışıktır, gölgedir.Keder,sokak lambalarının kalbimizi büyüttüğü hayâl zamanlardır.Ay gölü dağlardır. Kalabalığın sessiz harfidir. ~ Seni severken aldığım hazdır keder.Beni sevdiğin kâküllerdir.Tutunduğum gelecektir.İnsanın en soylu güzelliğidir.Bizi mutsuzlukla ne kadar korkuturlarsa korkutsunlar, yaşama gücüdür keder.”
“Akla ne işle uğraşacağını,gönül öğretir.Gönül gelişmezse,akıl kötülüklerle uğraşır.Onun için düsturumuz;bilim artı gönüldür.”
~Oktay Sinanoğlu
“Kalbi eğitmeden,aklı eğitmek eğitim değildir.Vicdan olmadan,bilgi sahibi olmak tehlikelidir.”
~Aristoteles
“Tatlı bir yalan söylersen 10 kişi seni alkışlar,acı bir gerçek söylersen 8 kişi sana saldırır ama iki kişi sorgulamaya başlar. O iki kişiye selâm olsun.!”
İnsanlığın umudu,sevinci,şiiri çocuklardır.
Umudu,sevinci,şiiri karartmayın.!
“Bize ait olanın sırrı ‘kendiliğinden,olabilmesidir.
Bize zaten ait olan şey kendiliğinden gelir.
Zorla oldurulan şeylerde aidiyet yoktur.Elde etmek hırsı vardır.Zorla,taktikle,sinsilikle,iki yüzlülükle elde edilen hiçbir şey gerçekten bize ait değildir.Hiç de olmamıştır.Ve günü geldiğinde ait olduğu yere gidecektir.”
~Zeynep Merdan
.
..
…. .))
“…gidelim.Karıncaların evi olur,çoban püsküllerinin iğnesi,yılan otlarının göşgesi,şimşir ağaçlarının uykusu,kozalakların şarkısı,sedirlerin gökyüzü,yaprakların gözyaşı,kehribarın masalı,sincapların telaşı,çamların iç sesi,arıların gökkuşağı,ağaç köklerinin sırrı…bir kertenkele,birkaç yılan,cerenler,kaplumbağalar…cümle börtü böcek,cümle taşlar,cümle rüzgâr,cümle yalnızlık,cümle sular,cümle uzaklar,cümle kokular…
~
Gidelim.Yaşamanın cevherine.İnsanın olmadığı zamanlara.Dünyanın ötesine.Tanrının varoluşuna.Sadece sese.Kokuya.Renge.Dilin bizden söz almadığı yere.Anlamın yıkıcı olmadığı.Anlamın olmadığı yere.İyi yok.Kötü yok.Güzellik değil.Çirkinlik değil.Bulut günah olur mu ? Taş sevap olur mu? Çiçek ayıp olur mu?
~
Gidelim.Sadece kendi olma hâli.Öteki olma.Var olma.Büyüdüğünü bilmeden büyüme.Acı çekmeden.Acı vermeden.Sevinmeden.Ağlamadan.Akşamın göklere ağdığı,sabahın yerlerden doğduğu yere.Ölümün ölüm olmadığı yere.Zamanın beşiğine.Suların büyük kalbine.Gidelim.
Durmadan içine bakmak çok acı.
Sen bunalmadın mı?”
~Şükrü Erbaş / Sadece Sese Kokuya Renge
“Gidelim,dedi.Evden bunaldım.Sokağın hatırasından.Eşiklerin kokusundan.Susan kadınlardan.Erkeklerin yüzlerindeki kuraklıktan.Çocukların yere düşen gözlerinden bunaldım.Pencerelerin önündeki zamandan.Bir araba durdu.İnen oldu ya da olmadı.Bilmiyorum.
Bir başkası hızla geçti.Evler öylece duruyor.Neden bir ben duyuyorum bu yalnızlığı.
İçeriyle dışarı arasındaki bıçağı.Eşyalar bir tek benim aklımda mı tozlanıyor.Mavi bazen cezadır deselerdi,yeşil bazen ceza,gökyüzünü indirirdim
İnsan yalan söyler deselerdi,anlamazdım.İnsan ölür deselerdi anlamazdım.Bir çocuğa ölümü sordun mu hiç ? Bilmez.İyi ki.Büyüyemezdi yoksa.Ben ne zaman öğrendim bilmiyorum.
Bunaldım.İnsanların yoksulluğu sevmesinden bunaldım.İnsanların kendi hayatlarını hapishaneye çevirmesinden bunaldım.Kedilerle serçeler arasına bir sarkaç kurdum.Kapı koluyla puhu kuşları arasına.Ekmekle onur aradına.Uykuyla yıldızlar arasına.Kimse iyileşmedi.Ben bunaldım.Kötülük biraz daha girdi evimize.Güneşler gitti,tarlalar gitti,yosunlu taşlar bile gitti.Kimse dönmedi.Ben bunaldım.
Uzaklara bakmak çok acı.
Sen bunalmadın mı…”
“Sana dört sözüm var sakın unutma.
Bir öğren,bir öğret,bir oku,bir yaz.”
~Karacaoğlan
“Biz yazmadan önce göklere bakarız,yazdıktan sonra toprağa.Başımızın dönmesi yazmadan önce iyidir,yazdıktan sonra değil.”
~Şükrü Erbaş
“Bazen sevinince annem gibi
rengârenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.”
~Didem Madak
Biz hep açık konuştuk
Gökyüzünden maviydi sözlerimiz
Sığ bataklarda değildik,kuşlar gibiydik
Uçarıydık gözlerimizde
Şavkıyan parıltılar gibiydik
~
Biz iyiye iyi,güzele güzel dedik
Masallardan çekerdik mısraları,tülbent gibi
Yalnız,şiirlerde yalan söylemezdik
Umutlarımızda,hayâllerimizde de yalancı değildik.
~Cahit Külebi
“Bir insanda üç şey arayın.
Kalp,zekâ,dürüstlük.Eğer sonuncusu yoksa,ilk ikisiyle de uğraşmayın.”
~Warren Buffett
Yüreğin gülümsemesi mi ? İşte o sorusu olmayan cevaplarda gizliydi.Çocuk bilir,çocuk anlar,çocuk hisseder.Çünkü çocuk,saf sevgidir.
Biraz mavi
Biraz huzur
Birkaç iyi haber
Bir de kahve olsa yeter..
Hayırlı huzurlu geceler
“…bir pencere yeter bana
bir tek pencere.
Bilince ve bakışa
ve suskunluğa.”
~Furûğ Ferruhzad
“Gerektiği yerde,gerektiği zaman,gerektiği kadar konuşan insan;dinlemeyi de bilen insandır.Onu taş da dinler,su da dinler.
Dinleyendir.Dindiren,dinlendiren.”
~nilüfer aksu
“Benim inandıklarım arasında ,pek azı göz ile görünür.!”
~Tapduk Emre
“Akşam en güzel masaldır
iyi anlatılırsa
~
doğru olan her şeyde
biraz öfke
biraz yılgınlık vardır der,bir kıssa
cam incelince şarap da incelir
yaşam acıdan kırmızıya
ölüm hüzünden beyaza
ve bir gül gelirse
bu yol ayrımından gelir
mutlaka ve nasılsa
~
kendi elimizden kurduğumuz
gurbetten
daha zor bir sürgün yoktur
yaşasak da yaşamasak da
umuda ve sonbahara hüküm ki
gülün saltanat devrinden
ne sevdikse bugünden
ve ne kaldıysa dün ki
acıyı yakuta döndürsün
hüznü döndürsün elmasa
~
akşam en güzel masaldır,çünkü
iyi anlatılırsa.”
~Hilmi Yavuz
“Kâinat da; şahit olunan her şey,insana gönderilmiş bir mektuptur.”
~Muhyiddin İbn-i Arabi
Öldükten sonra senden alınacak ilk şey,adındır.
O nedenle öldüğünde sana ‘cenaze,derler.
Kimse seni isminle çağırmaz.
Sana namaz kılmak için geldiklerinde adını sormaz,cenaze nerede diye sorarlar.
Omuzlarında taşıdıklarında da adını söylemez,cenazeyi tutun derler.
~
İnsan bu kadar işte.Bunca macera bu kadar didişme,bu kadar hırs nereye gitti.?
K i b i r l e n m e !
“Kendine gelmeden gelenlere,yüreğin kapısı açılmaz.Anlamak ve anlaşılmak için çırpınmadığın yerdir,yuva.!”
~nilüfer aksu
Ve siz
gözlerinin içiyle gülen,adam…
On yıllık suskunluğunuzu alıp sessizce gittiniz…
Rahmetle,saygıyla,sevgiyle…
İyi ki bu dünyadan geçtiniz,ardınızda değerli izler bırakarak…
Işıklar yoldaşınız olsun…Kıymetli İnsan ,Kenan Işık &
#TemmuzHepGeriGelirSevdikleriniAlmakİçin
…paylaşımınıza katılmamak mümkün değil,kendi adıma Korhan Bey.
Teşekkür ederim,..
Abdülhak Şinasi Hisar ‘ın çokça kıymetli bir sözü
“Kalbinde biraz zekâ olmayanlar hiç çekilmiyor ve zekâsında biraz kalp olmayanlar hiç sevilmiyor.”
“…keder ve sevinç
keder,sevincin bir adım ötesinde
saye gibi peşinde
~
her şey iç içe
her şey yeksan
her şey zıt
ve her şey ‘Birlik,
İçtenliğinizin sesine,teşekkürlerimi bıraktım bende..Sayın,Umut
Sn.Aksu'nun 27 07 2024, 16.39 paylaşımına...
"İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur." (Fareler ve İnsanlar, John Steinbeck)
“İyimser bir gökyüzü altında,dünyanın bizimle ağlamasıdır keder.
~
Keder yücedir,dedim.Bencil değildir.Kimseyi incitmez.Başka acıları öğretir bize.Ana rahmimizin soluğudur.Hayâl hanemizin beşiğidir.Dilimizin gülüdür,yaprağıdır.Varoluşumuzun ince bilgisidir.
Sevginin ilk hecesidir.İnsanın insana inanmasıdır
Tanrının bizimle kendini sevmesidir.Keder sonsuz bir çocuktur.Dünyanın bütün aşklarını canımıza işleyen o gözyaşı avazıdır.En kusursuz saygıdır.Yalnız insanın değil,kedilerin,köpeklerin cümle hayvanın gözlerindeki o büyük merhamettir.Keder erdemdir.Ayrılığın akşam sefasıdır.Avuçlarımızda açan bahçelerdir.Bizi dünyanın kalbine götüren sulardır.Komşu camlardan camlardan yalnızlığımıza vuran ışıktır,
gölgedir.Keder,sokak lambalarının kalbimizi büyüttüğü hayâl zamanlardır.Ay gölü dağlardır.
Kalabalığın sessiz harfidir.
~
Seni severken aldığım hazdır keder.Beni sevdiğin kâküllerdir.Tutunduğum gelecektir.İnsanın en soylu güzelliğidir.Bizi mutsuzlukla ne kadar korkuturlarsa korkutsunlar,
yaşama gücüdür keder.”
~Şükrü Erbaş /ÇırpınıpİçindeDöndüğümDünya
“Akla ne işle uğraşacağını,gönül öğretir.Gönül gelişmezse,akıl kötülüklerle uğraşır.Onun için düsturumuz;bilim artı gönüldür.”
~Oktay Sinanoğlu
“Kalbi eğitmeden,aklı eğitmek eğitim değildir.Vicdan olmadan,bilgi sahibi olmak tehlikelidir.”
~Aristoteles
“Tatlı bir yalan söylersen 10 kişi seni alkışlar,acı bir gerçek söylersen 8 kişi sana saldırır ama iki kişi sorgulamaya başlar.
O iki kişiye selâm olsun.!”
~Bertrand Russell
“Küçük meselelerde aklını dinle,büyük meselelerde yüreğini.”
~Freud
“Ruhun zekâsı;aklı kılavuzudur,kalbi de sesi.”
~nilüfer aksu
“Ruhun zekâsı;aklı kılavuzudur,kalbi de sesi.”
“İnsanı çözersin çözersin çözersin;içinden çocuk çıkar.”
~Sezai Karakoç
eğer yeniden doğsaydım
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atar
ve sonbahar bitene kadar
yürürdüm çıplak ayaklarımla...
bilinmeyen yollar keşfeder
güneşin tadına varır
çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eğer...
* Anlar, Jorge Luis Borges
(Şair Can Akın çevirdi)
Bilgi:
Şiirin ABD'li Don Herold'a ait olduğu da savlar arasındadır.
Dalgalar benden daha sert vuruyorsa daha niye denize yumruklar atayım...
“Kendimizi,kendimize unutturanlar hatırlatandır da bir nevi.Hatırlamak,ilerlemektir.”
~nilüfer aksu / HatırlaAmaHiçbirZamanUnutmaÇocuk
“…gün olur onuru güzel çocuk
acı da yakışır insanın yüreğine.”
~Şükrü Erbaş
Çocukluğumuz, kayıp cennetimizdir.
* Arthur Schopenhauer