Zararın diğer yarısı da, "kendini önemli hissetmek isteyen" değil, bizzat önemli hisseden ve bu nedenle oturduğu yerden esneyerek ahkam kesen insanların eseridir.
Mavi, Kırmızı. Nefretim sana değil, bilesin. Husumetim uzaklığı ve soğukluğu temsil eden Maviye... Mazilerde kalsa bile aşkım. Sevgim, kırmızının sıcaklığı ve yakınlığı temsil eden kızılımsılığına...
Öğrenmeyi Bıraktığın Gün Ölmeye Başladığın Gündür / Öğren Çocuk Öğren
. Sahte insanların masalı olur Gerçek insanların hikâyesi Öğren çocuk öğren.! ~ Senin gerçek bir hikâyen olsun yaşamında Yaşadıkların gerçek,gerçeklerin yaşadıkların olsun! Dürüstlükle inşa ettiğin sevgiyle yürüdüğün İnançlı bir yolun olsun ! Adil olmaktan vicdanlı olmaktan iyilikten sakın ola vazgeçme Haksızlık karşısında zulüm karşısında susulmayacağını da öğren çocuk ! Güçlü ol. Gücünü inanç ve sevgiyle besle Paranın hırsın getirdiği geçici güce tamah etmemeyi de öğren ! Hiçbir şeyden korkmamayı da Barındırma korkuyu ne yüreğinde ne düşüncelerin de ne de gözlerinde Korkunun olduğu yerde öfke vardır,şiddet vardır,zulüm vardır Bunu da öğren çocuk ! Acılarla büyüyeceksin o acılar ki senin gerçeklerin olacak Düşsen de düşürülsen de bu hayat kavgasında İnancını,sevgini,umudunu,çocuk sevincini yaşatmayı da öğren! Ne olursa olsun derinlerinden gelen sesinin susturulmasına izin vermemeyi de öğren Çocuk gülüşlerini çaldırmamayıda… Ve son nefesine kadar öğrenmekten vazgeçmemeyi de öğren.! ~ Öğrenmekten vazgeçtiğin gün ölmeye başladığın gündür ,! Bunu da öğren çocuk ~ Her dem aşk ile sevgi ile,çocuk… !
“Bu yıkıcı bir yalnızlık Bütün bir ülke yalan söylüyor Bu yıkıcı bir yalnızlık Bütün bir ülke saygıyla zorbasını seviyor Bu yıkıcı bir yalnızlık Bütün bir ülke ruhunu taşlıyor Bu yıkıcı bir yalnızlık Bütün bir ülke acısından nefret ediyor Bu yıkıcı bir yalnızlık Bütün bir ülke merhametini korkuyla boğuyor ~ Biz nasıl yeni bir zaman yaratacağız Biz nasıl bu çürümeden arınacağız Biz nasıl birbirimizin onurunu koruyacağız Biz nasıl özgürlüğümüzü hatırlayacağız Biz nasıl evlerin ağıtını göreceğiz Biz nasıl kendi şarkımızı söyleyeceğiz Biz nasıl çocuklarımıza inanacağız Biz nasıl başkalarının masalını seveceğiz Biz nasıl gözyaşımızla güzelleşeceğiz ~ Biz nasıl tanrıyı yeryüzüne indireceğiz.”
Sanatın güzelliği,güzelliğin sanatından gelir.Ki,güzel sevebilmek de dinlemeyi bilmek de inceliğin,zarafetin sanatıdır nazarımda…Ruha dokunmayan her şey eksiktir….Derim,naçizane…
Çünkü hayatın anlamı, hayatın anlamını aramaktan başka bir şey değildir. Anlam peşinde koşmayan insanlar neden, niçin, nasıl yaşadıklarını bilmezler. Akılları ve yürekleri bedenlerine ağır gelir, bir an önce kurtulmak isterler onlardan. Çünkü düşünmek yorar onları...ruhlarını altüst eder.
Hiçbir yere gitme çocukluğum, hep dur orada; gökyüzü gibi...
* Edip Cansever'den...
Kendi aklını kullanan iyidir, başkalarının verdiği aklıda kullanabilen daha iyidir.
~ Alıntı
Zararın diğer yarısı da, "kendini önemli hissetmek isteyen" değil, bizzat önemli hisseden ve bu nedenle oturduğu yerden esneyerek ahkam kesen insanların eseridir.
Bu dünyaya verilen zararların yarısı, kendini önemli hissetmek isteyen insanların eseridir.
T. S. Eliot
Acı ama gerçek:
Kendiyle hakiki bağı olanlar sevilmediği gibi düşmanı da çok olur…
“Ne siyahın içinde beyazı,ne de beyazın içinde siyahı göremeyek kadar kördü insanlar.Körlükleri kadar da kötü.!”
~nilüfer aksu
“Düşünmek sadece anlamak istemek,hayâl kurmak değil aynı zamanda hissetmektir.”
~Ulus Baker
“Şu ümmet için en korktuğum şey;
dili ve sözleriyle alim
kalbiyle cahil olan kimselerdir.”
~Hz.Ömer / Hak ve Adalet Güneşi
Gece trenlerine binme, kaybolursun.
Sokaklarda mızıka çalma çocuk,
vurulursun.
* Attila İlhan'dan...
“Başkalarının kalbini ihmâl ederseniz,kendi kalbinizi kaybedersiniz.”
~Emerson
~Mavinin İzi sakinlerine kalbi teşekkürlerimle,değerli paylaşımlarınız için…
Paylaşmak güzeldir..sana,bana iyi gelen hepimize iyi gelsin,insanlığa sevgiyle… .))
Mavi, Kırmızı.
Nefretim sana değil, bilesin.
Husumetim uzaklığı ve soğukluğu temsil eden Maviye...
Mazilerde kalsa bile aşkım.
Sevgim, kırmızının sıcaklığı ve yakınlığı temsil eden kızılımsılığına...
Gökyüzünde, ışığın tekamülû kırılışıyla oluşan maviyi değil.
Mavinin karanlığa yakınlılığını değil.
Karanlığın maviye naklini, karanlığın maviye dönüşümünü sevdim, ben...
Mavinin denize yansıyışıyla denizin mavi oluşunu değil, denizin zararlı ışığa ayna oluşunu sevdim, ben...
Gökyüzü mavisinin o görkemli şaşalı aldatışını değil.
Atmosferin ışığı kırıp, ışığı filitrelemesini değil.
Sarının maviyi kabullenişiyle, yeşilin maviyle sarıyı içerisinde barındırışıyla, yeşilin umudumun rengi oluşunu sevdim, ben...
Umudumu kullanılmasını değil.
Doğanın zararlı güneş ışığana meydan okuyuşunu ufkumla sezişimi sevdim, ben...
(Kalın sağlıklıca)
Uzun sözün kısası, iyiydi çocukluk...
Arkandan her bakakaldığımda
Çakılır gölgem ardıma
Zaman durur...
Yalnızlık kudurur...
Dolar gözlerim boş avuçlarıma
Kalbim, adımların silinmiş kaldırımlara kırılır.
Tutulur deniz mavilerde
Dalgalar martılara,
Damlalar bulutlara,
Mey, içinden kopan notalarda burkulur...
“Yalnızca şairler için değil,bütün yaratıcı sanatçılar için dürüstlük,zekâ ve enerji getekir.
Eğer ilkine sahip değilsen,diğer ikisi seni yok eder.”
~Haydar Ergülen
Kendini okuyan kendini de okutandır.Mavi göğ rehberimiz çocuk…!
İçindeki çocukla birlikte/el ele büyü çocuk.
Öğrenmeyi Bıraktığın Gün Ölmeye Başladığın Gündür / Öğren Çocuk Öğren
.
Sahte insanların masalı olur
Gerçek insanların hikâyesi
Öğren çocuk öğren.!
~
Senin gerçek bir hikâyen olsun yaşamında
Yaşadıkların gerçek,gerçeklerin yaşadıkların olsun!
Dürüstlükle inşa ettiğin sevgiyle yürüdüğün
İnançlı bir yolun olsun !
Adil olmaktan vicdanlı olmaktan iyilikten sakın ola vazgeçme
Haksızlık karşısında zulüm karşısında susulmayacağını da öğren çocuk !
Güçlü ol. Gücünü inanç ve sevgiyle besle
Paranın hırsın getirdiği geçici güce tamah etmemeyi de öğren !
Hiçbir şeyden korkmamayı da
Barındırma korkuyu ne yüreğinde ne düşüncelerin de ne de gözlerinde
Korkunun olduğu yerde öfke vardır,şiddet vardır,zulüm vardır
Bunu da öğren çocuk !
Acılarla büyüyeceksin o acılar ki senin gerçeklerin olacak
Düşsen de düşürülsen de bu hayat kavgasında
İnancını,sevgini,umudunu,çocuk sevincini yaşatmayı da öğren!
Ne olursa olsun derinlerinden gelen sesinin susturulmasına izin vermemeyi de öğren
Çocuk gülüşlerini çaldırmamayıda…
Ve son nefesine kadar öğrenmekten vazgeçmemeyi de öğren.!
~
Öğrenmekten vazgeçtiğin gün ölmeye başladığın gündür ,!
Bunu da öğren çocuk
~
Her dem aşk ile sevgi ile,çocuk… !
~nilüfer aksu
Altıekimikibinondokuz
“Bu yıkıcı bir yalnızlık
Bütün bir ülke yalan söylüyor
Bu yıkıcı bir yalnızlık
Bütün bir ülke saygıyla zorbasını seviyor
Bu yıkıcı bir yalnızlık
Bütün bir ülke ruhunu taşlıyor
Bu yıkıcı bir yalnızlık
Bütün bir ülke acısından nefret ediyor
Bu yıkıcı bir yalnızlık
Bütün bir ülke merhametini korkuyla boğuyor
~
Biz nasıl yeni bir zaman yaratacağız
Biz nasıl bu çürümeden arınacağız
Biz nasıl birbirimizin onurunu koruyacağız
Biz nasıl özgürlüğümüzü hatırlayacağız
Biz nasıl evlerin ağıtını göreceğiz
Biz nasıl kendi şarkımızı söyleyeceğiz
Biz nasıl çocuklarımıza inanacağız
Biz nasıl başkalarının masalını seveceğiz
Biz nasıl gözyaşımızla güzelleşeceğiz
~
Biz nasıl tanrıyı yeryüzüne indireceğiz.”
~Şükrü Erbaş / Biz Nasıl
Sanatın güzelliği,güzelliğin sanatından gelir.Ki,güzel sevebilmek de dinlemeyi bilmek de inceliğin,zarafetin sanatıdır nazarımda…Ruha dokunmayan her şey eksiktir….Derim,naçizane…
Sevgiyle…
Sanatın zirvesidir şiir...
“…anlamak
bir gezidir
bir başkasının ülkesinde.”
~Fazıl Hüsnü Dağlarca
“Şiir,aklı incitmeden cana geçen olgun mânâdır.”
~Fuzûlî
“Uğruna alın teri ve gözyaşı döktüğün yenilgiler kutsaldır,ilâhi katında.!”
~nilüfer aksu
İyi ki...
“Ve bu dünya ile yazarak ödeşmeyi seçtim.Acısı da sevinci de benim.”
~Şükrü Erbaş
Ekmeği tuza banıp yer gibi...
“Derin sevin,mavi damarlarınızda asil bir aşkın kanı dolaşsın hep.Sevgi ile el ele…”
~nilüfer aksu
“Geride,başkalarının yüreklerinde bıraktığımız izdir yaşam.Yokluğunda bile hatırlandığını bilince,gittiğini hissetmiyor ki insan.”
~Attilla Şenkon
Çünkü hayatın anlamı, hayatın anlamını aramaktan başka bir şey değildir. Anlam peşinde koşmayan insanlar neden, niçin, nasıl yaşadıklarını bilmezler. Akılları ve yürekleri bedenlerine ağır gelir, bir an önce kurtulmak isterler onlardan. Çünkü düşünmek yorar onları...ruhlarını altüst eder.
- Bir Aşk Masalı, Ahmet Ümit