kendime fısıltılar sizce ne demek, kendime fısıltılar size neyi çağrıştırıyor?
kendime fısıltılar terimi Huri Çalışkan tarafından tarihinde eklendi
kendime fısıltılar terimi Huri Çalışkan tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Dün yine dilimde şarkılarla çıktım evden. Hava kapalıymış, soğukmuş ne gam. Karıncalara, basmamaya özen göstererek ufak ufak geçtim toprak yoldan. Şarkımın makamı değişti . Derin derin çektim içime çimen kokusunu, şöyle bir gerindim gerindim.
Yakındaki parka girdim sonra, mutlu mutlu yürüdüm. Güllere gülümseyerek. İlerde, bir bankın üstünde kendimi gördüm oturmuş halde. . Gözlerim gökyüzünde düşünceli düşünceli sigara içiyordum. Usulca yanıma yaklaştım.
-" Oturabilir miyim? "dedim. Bana hiç bakmadan başını salladı.
- "Ne düşünüyorsun?" diye sordum.
- "Karışık, sen anlamazsın." dedi, önüne bakarak. Son bir nefes çekip, "Çok karışık..." diye dumanları savurdu ağzından...
- "Her zaman bir çözüm yolu vardır" dedim.
- Ukalâ, dedi. Hayatım boyunca hiç derin düşündün mü sen? Hiç korktun mu? Tasalandın mı? Riskleri hesap edip planlar kurdun mu? Senin için hava hoş. Dilinde şarkılar, deli başında bahar, vur patlasın çal oynasın. Nasıl böyle iyimser olabiliyorsun?"
- İşim bu, dedim.
İlk kez dönüp baktı yüzüme, gözlerimin ta içine. Kaçırmadım gözlerimi kendimden.
- "Yaşam nedir sence?" dedi.
- "Şu andır işte, "dedim. Yani nasıl diyeyim, sur dibinde kıvırcık, kuş dilinde pütürcük, yaz gününde bürümcük. Evet evet tam olarak budur yaşam.
- "Bu kadar basit öyle mi?" dedi.
- "Öyle"", dedim.
- Peki benim de senin gibi olmamı ister misin?" diye sordu.
- Sakın haa! diye bağırmışım. Sen benim gibi olursan, nerede durmamız gerektiğini kim söyleyecek bize, kim riskleri hesap edip plan kuracak? Kim korkacak, kim kızacak, kim derin düşünecek ve kim ağlayacak insan gibi? Senin de işin bu...
- Demek ömür boyu ben böyle kalacağım, sense gülüp eğleneceksin,"dedi.
-" Üzülme," dedim. "Ben hep yanında olacağım. Sen kederlendiğinde sırtına vurup, "hadii boş ver, sur dibinde kıvırcık, kuş dilinde pütürcük, yaz gününde bürümcüktür yaşamak." diyeceğim. En çaresiz anında omzunda omzumu bulacaksın. Ve sen, sen sevgili ben, ben hiçbir şeyden habersiz lay lay
lom düşerken hatalara, uçurumların kenarında kaygısızca seksek oynarken, yetişip tutacaksın kolumdan.
O ilk kez tebessüm etti ve ilk kez gözlerim doldu benim. Sarıldım boynuma.
- "İyi ki varsın," dedi. Ellerimle ellerimi tuttu sıkıca.
Kendine Teşekkür Etmeyi Unutma
(sağlığımla ilgili bugün aldığım mucizelerle dolu habere şükürler olsun, herkes için en iyiyi duymaya da niyetle)
Bedenimiz, ruhumuzun evidir; her adımda bizi taşıyan, en zorlu günlerimizi bizimle aşan bir yol arkadaşıdır. Peki, hiç ona teşekkür ettiniz mi? Sağlıklı bir haber aldığınızda sevindiğiniz kadar, bu sağlığı sağlayan bedeninize "aferin" dediniz mi?
Bugün, rahatsızlıklar yaşayan bedenime daha çok şefkatle yaklaştım, dua ettim, teşekkür ettim. İyi bir haber aldığımda ise şükürlerimi sundum. Çünkü bedenimiz bir araç değil; bizim için çalışan, bizi yaşatan bir mucizedir.
Şimdi sizi, kendinize teşekkür etmeye davet ediyorum. Biraz sevgiyle, biraz şefkatle... Çünkü buna değersiniz.
( süreklilikle teşekkür ediyorum ayna da ve her an gördüğüm kadına, yani kendime )
Huri Ç.
bense gökyüzüne yüzümü dönmekle aptallık ettim, aydınlığa sahipken
karanlık duvarları senin uğrana sevdim.
Huri Ç.
bugünlerde güneşi arıyorum,
siyah battaniyeye bürünmüş, bulutlar arasında.
Huri Ç.
,, sessizliğin çığlığı da Ney'e verilmiş, üflediği her nota insan ruhunun derinliğine dokunsun diye "
sana dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim
bütün kulaklardan gizli sırlardan bahsedeceğim
bu sözleri sana herkesin içinde söyleyeceğim
ama senden başka kimse duymayacak
kimse anlamayacak...
Ruh-u Revanım.
unuttuğun şeyi hatırlaman için geri geldim.
Uçurtmalar rüzgar gücüyle değil o güce karşı koydukları için yükselirler.
Churchill
‘’özledim, ey Şems özledim, çık gel Allah aşkına!’’
Hz. Mevlana.
yalnızlaşmıyordum,
kalbimi dolduracak insanlar dünya da yok gibiydiler.
kalbimin saçlarını kestim acıdıkları için.!
kökleri yine seni hatırlatıyordu...
,, hiç bir sebebi yok, tarzım ile şansım uyuşmuyor...''
,, yazık olmuş önemli kelimeyi ayıran bir virgül de değil tırnak içi sevdası...''
içimizde ki Aşk, donmak ile erimek arasında kaldı.
ayrılan herkesin kederi gölgemde birikti, ne içsem geçebilirdi.
bilmediğim sanılan, bildiklerim,
bildiğimi sandığım, bilmediklerim...
,, her şey göründüğünün tersidir ve hiç bir şey göründüğünün tersi değildir "
hikayelerin bazıları, renklerin ve notaların harmanlandığı bir senfoni; her dizede hayatın özünü bulur, her hecede kendini yeniden keşfeden bir yolculuktur. köklerinden aldıkları güçle, özgürlüğün sınırlarını zorlar.
Ve...
her yeni gün, ruhun melodisinde farklı bir nota çalar.
günaydın Umut.!
günaydın Dünya.!
günaydın Kendim.!
günaydın Sevgi.!
özgür ruhlar, rüzgarla savrulurken, kökleri toprakta derinleşir. geçmişe olan bağlılık ile güçlenir, geçmişin hatıraları, geleceğin umutlarını yeşertirler. her adımda, içerideki sesin rehberliğinde ilerler onlar. duyguları bir nehir gibi akar, geçmişin izlerini taşıyarak geleceğe ulaşırlar.
ya da geçmişin izlerini uçurtmanın iplerine asarak serbest bırakmayı bilirler.
ruhumun renkleri, bir paletin içinde dans eden tonlar gibi, her an değişir, her duygu ile derinleşir. güneşin doğuşu gibi umut dolu, akşamın sükuneti gibi huzurludur. farklı pencerelerden bakarken, hayatın çok boyutlu güzelliklerini keşfederim. her bakış açısı, yeni bir melodi yaratır; her notada kendi özgürlüğüm çalar.
,, rengim çoktur kendimde, tahammülüm önce kendime...''
anılarım beni büyülüyor;
rüzgar kemanını çalıyor, dalgalar okyanus kıyısına vuruyor,
sadece benimkilerin babannemin ellerine benzediği uzun, ince parmaklarımda artık yaşlandığımı görebiliyorum...
şala sardığım omuzlarımda veranda da ahşap koltuğun gıcırtısı, rüzgara, rüzgar kuşlara çarpıyor,
puro kokun senden önce geliyor yanıma...
,, işte seyretmekten bıkmadığım en güzel manzara' '
yaşımız 80...!
09.04.2021
Şehirler geceleri şiir okurlar, korkak insanlar ve kaleminden kan akan insanlar benimle yürüyemez.!
Ve...
Çakallar.!
rengim çoktur kendimde, tahammülüm önce kendime...
sevgiye bulaşmanın mutluluğu olsun, alıp kabuledenlerde.
?feature=shared
şimdi senden yapılmış ay ışığında düşünüyorum da, tuz göl’ etine dönmüş kalplerin can yakıcı halleri bu şehirde mi kalacaklar?
İnsanlarla barışmanın uzun yolculuğunda büyümek yerine ,, vazgeçişler sığınağında barınıyordu boş vermişlik.''
biz büyüdüğümüz için kirlenmiyordu dünya, öyle olsa ağaçlar krallığını kurardı, biz duygularımızı büyütmek yerine kirlettiğimiz içindi.
bazı umutlar başka hikayeye ait olmalıydı.
Namaste…