Sadece turuncu yetiyor, Yazın en sıcak saatlerinde ,dolapta hakkıyla soğutulmuş ,_hayır şarap değil bayım, "Kiraz", kirazları yemiş gibi hissetmeye... Bazen, sadece turuncu yetiyor işte...
Bazen tek kişilik kahvaltı gelir Çok azını yerim Aslında iki kişiliktir Bunu sen bilmezsin Bende anlatamam Bundan gayrı ne seni ne de kendimi aldatamam
maskenin sahteliğinin, gerçeklik olduğunu düşünürsün, ihtiyacın vardır buna..inanmaya..ama sahteliğin altındaki gerçeklik, hep galip gelir..ve maske düşer..
'Hiç bir şeye yetemediğin anlar vardır... Yasadigin her seyin sabun köpügü oldugunu anladigin Baloncuklar teker teker patlarken herseyi kaybettiginin farkinda olup da Hiç bir sey yapamadigin... Binlerce cevapsiz soru içinde hayata cevapsiz kaldigin... Ve kimseyle konusmak istemeyip Kendine bile uzak kaldığın...'
Bazen yorar insanı küçük şeyler; büyük sırlar vardır küçük şeylerin içinde. Açıldıkça açılır, boyuna posuna bakmadan.
Bazen dinlendirir insanı uzaklar; uzaklığa bir yakınlığı vardır gözlerin. Gözlerin olduğu kadar gönlün de...
Bazen durur tüm adımlar; adamların tembelliğinden değil, yolların düşündürücülüğünden. Öyle çetrefillidir ki, susar ayaklar da kimi zaman...
Bazen sorar gözler, diller kabul etse bile. Maharet gözleri bile ikna etmektir, güzel söz söylemek değil.
Bazen durur dünya, inecekler iner, sonra yoluna devam eder. Ne var ki, herkes için o duruş anı farklıdır. Kimisi içinse hiç dönmez dünya, ki o da apayrı mesele.
Bazen herşeyi bir mimik anlatır, bazen gözyaşı, bazen bir kelime. Ne kadar da ağır gelir söylemek bazen bir kelime bile?
Bazen bir anı, bir ömür kokar. Bazen bir daha yaşayamayacağını hisseder insan içinde bulunduğu ânı.
Bazen şair olur insan, mısra kuramaz. Bazen mısra kurar insan, şair değildir. Bazen hiçbiridir, ne diyeceğini bilemeyen sıradan biridir işte...
Bazen yaşadığını daha çok hisseder insan, öleceğini unutur büsbütün. Bazen yaşadığını tamamen unutur, hatta bazen her ikisini de. Bir anı bir anına uymaz derler ya insan için, ya bütün anları birbirinin aynı olsaydı? Bazen korkutmaz mı bu ihtimal insanı?
Bazen korkar insan gölgesinden. Gölgesinin şahsında kendisinden. Zira kendi vücudu geçmiştir güneşin önüne. Kendi eseridir gölgesi.
Bazen susar insan, dudakları çatlar susuzluktan. Bazen susar insan, söylenecek çok söz varken bile. Bazen dolar insan, kimse anlamaz. Bazen herkes anlar, kendisi kendisini anlamaz.
Yalnızdır bazen insan, öyle yalnız bakar ki dünyaya... Bazen ise hiç yalnız değildir, nasıl baktığını bilirse.
Bazen büyük görür insan kendini, ne acizliktir! Bazen aciz görür, ne büyük bir görüş!
Bazen, 'bazen' değil, 'her zaman' demek gerek. Ama bilmek gerek, ne zaman?
bazen.!
sıkıca tuttuğun her şeyi serbest bırakmak mı lazımdır?
belki.!
kontrol etme arzusundan kurtulmak için ilk adım olabilir.
…yara almak için darp edilmek gerekmez
yapılması gerekenler yapılmadığında da yaralanırız ….
insanin kendiyle yaşaması ne zor
Sadece turuncu yetiyor,
Yazın en sıcak saatlerinde ,dolapta hakkıyla soğutulmuş ,_hayır şarap değil bayım,
"Kiraz", kirazları yemiş gibi hissetmeye...
Bazen, sadece turuncu yetiyor işte...
Bazen de verilmiş bir söze, söylenen bir cümleye sığınır insan..
İnsanları anlamakta çok zorlanıyorum.
Kendimi saf salak gibi hissediyorum :•\
içimdeki her şey sessizce çığlık atıyor.
bazen tek ihtiyacımız: "seninle konuşmak iyi geldi" diyebileceğimiz birisidir!
Bazen tek kişilik kahvaltı gelir
Çok azını yerim
Aslında iki kişiliktir
Bunu sen bilmezsin
Bende anlatamam
Bundan gayrı ne seni ne de kendimi aldatamam
Bazen , burada olmasam yine bu kadar paranoyak olur muydum diyorum kendime...
maskenin sahteliğinin, gerçeklik olduğunu düşünürsün, ihtiyacın vardır buna..inanmaya..ama sahteliğin altındaki gerçeklik, hep galip gelir..ve maske düşer..
Bazen diline dolanır kelimeler söylemek isteyip de söyleyemezsin içindekileri... ya da çıkan kelimeler sana ama duygular bir yabancıya aittir.
bazen büyüyü sonsuza kadar bozasım geliyor!
mutluluk, iflah olmaz sandığın haylaz ufaklığın gözündeki anlık masumiyet parıltısıdır...
İnsan bazen en çok kendinden yorulur.
'BAZEN bir kahve yudumlayıp, bir şarkı açarsın, susarsın ve o şarkı senin söylemek istediğin her şeyi söyler.' Winged Creatures
'Hiç bir şeye yetemediğin anlar vardır...
Yasadigin her seyin sabun köpügü oldugunu anladigin Baloncuklar teker teker patlarken herseyi kaybettiginin farkinda olup da Hiç bir sey yapamadigin...
Binlerce cevapsiz soru içinde hayata cevapsiz kaldigin...
Ve kimseyle konusmak istemeyip Kendine bile uzak kaldığın...'
bazen bile bile lades deriz! sonuç bellidir değişmez oysa.!
aslında mucize beklemenin anlamı yok, biliyoruz da... uygulamada da sıkıntı işte :)))
Bazen yorar insanı küçük şeyler; büyük sırlar vardır küçük şeylerin içinde. Açıldıkça açılır, boyuna posuna bakmadan.
Bazen dinlendirir insanı uzaklar; uzaklığa bir yakınlığı vardır gözlerin. Gözlerin olduğu kadar gönlün de...
Bazen durur tüm adımlar; adamların tembelliğinden değil, yolların düşündürücülüğünden. Öyle çetrefillidir ki, susar ayaklar da kimi zaman...
Bazen sorar gözler, diller kabul etse bile. Maharet gözleri bile ikna etmektir, güzel söz söylemek değil.
Bazen durur dünya, inecekler iner, sonra yoluna devam eder. Ne var ki, herkes için o duruş anı farklıdır. Kimisi içinse hiç dönmez dünya, ki o da apayrı mesele.
Bazen herşeyi bir mimik anlatır, bazen gözyaşı, bazen bir kelime. Ne kadar da ağır gelir söylemek bazen bir kelime bile?
Bazen bir anı, bir ömür kokar. Bazen bir daha yaşayamayacağını hisseder insan içinde bulunduğu ânı.
Bazen şair olur insan, mısra kuramaz. Bazen mısra kurar insan, şair değildir. Bazen hiçbiridir, ne diyeceğini bilemeyen sıradan biridir işte...
Bazen yaşadığını daha çok hisseder insan, öleceğini unutur büsbütün. Bazen yaşadığını tamamen unutur, hatta bazen her ikisini de. Bir anı bir anına uymaz derler ya insan için, ya bütün anları birbirinin aynı olsaydı? Bazen korkutmaz mı bu ihtimal insanı?
Bazen korkar insan gölgesinden. Gölgesinin şahsında kendisinden. Zira kendi vücudu geçmiştir güneşin önüne. Kendi eseridir gölgesi.
Bazen susar insan, dudakları çatlar susuzluktan. Bazen susar insan, söylenecek çok söz varken bile.
Bazen dolar insan, kimse anlamaz. Bazen herkes anlar, kendisi kendisini anlamaz.
Yalnızdır bazen insan, öyle yalnız bakar ki dünyaya... Bazen ise hiç yalnız değildir, nasıl baktığını bilirse.
Bazen büyük görür insan kendini, ne acizliktir! Bazen aciz görür, ne büyük bir görüş!
Bazen, 'bazen' değil, 'her zaman' demek gerek. Ama bilmek gerek, ne zaman?
Her 'bazen'in bir zamanı vardır.
..... düşünüyorum da neden sevenler sevilmiyor,
sevilenler ise sevmesini hiç bilmiyor.
Dünya yuvarlak ve durmadan dönüyor da acaba tersine mi?
Bazen olur ya aynı gökyüzüne bakar,ayrı yağmurlarda ıslanırız..
Bazen aynı havayı soluduğumuzu bilmek yetiyor :)
bence bazen.. ya tutarsa demektır :))
Kutup noktaları kadar uzak sandığın şeyler bir nefes kadar yakın olur...
yazılan bir satır cümleye,bir sayfa anlam yüklersin...
....Kelimeler boğazımızda düğümlenir,susarız...
Bazen, olur öyle. Sonra geçer. Geçmesini bekle.
..iyi bir sebebi zaten olmayacak şeye yamadınız. biliyorum yaparsınız. yaparız
Bazen senin ısrarcı, inatçı, mağrur, hiç bir şeyden taviz vermeyen hallerini....
Bazen de daha uysal daha duygusal hallerini seviyorum :)))