avluda yürüyen gölgeler sizce ne demek, avluda yürüyen gölgeler size neyi çağrıştırıyor?
avluda yürüyen gölgeler terimi Huri Çalışkan tarafından tarihinde eklendi
avluda yürüyen gölgeler terimi Huri Çalışkan tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
,, bakışlarda saklı olanı herkes göremez, derinlikler ise sadece hislerle anlaşılır."
evet Sıla.!
şimdi birde buradan bak geldiğin o yerlere`
Avluda Yürüyen Gölgeler
Roman
Huri Çalışkan'ın Kalemiyle `
?si=5ANf1w2793Cnbx6V
,, Aşk, her adımda ruhu saran, melodilerde derinlik bulan bir dans,
kalplerin sessizce konuştuğu, hislerin en derinlerde yankı bulduğu o
anlarda, zaman sadece bir anıya dönüşürken kendini bu büyülü anlara teslim eder . "
_________Ben sana rast gelmeden önce ayaklarımı kauçuklarla sarardım, zarar almamaları için.
___Senin yollarına rast gelince taşlar pamuk
yumuşaklığına dönüştüler
Roman
~ AvludaYürüyen Gölgeler ~
?si=pGUksKcurqxusUxF
,, biliyorduk, bir araya geldiğimizde soylu ruhlarımızın kavuşmasında ki çarpışmanın şiddetini.’’
Roman,
öyle bir gel demelisin ki;
yollar kulağıma fısıldamasın.
,, gitme!"
Roman
yüreğim, yudum yudum dolan bir su yığını, gölgesinde ise sadece senin başın var.
bazı insanlara;
şiirler, hikâyeler yazılır, şarkı bestelenir, ömür verilir.
bazıları ile ise;
dünyanın içine birlikte yürür, yaşar, birlikte bakarsın gördüklerine...
,, şimdi Sıla dön bak geldiğin yerlere "
Roman.
Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman
Yazar: Huri Çalışkan
"Şairlerin de söylediği gibi, o benim ruhumun yarısı."
Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ının 2. serisi olan....... ..............., ' Roman'ından, ilk paylaşım olarak kalsın.
Nasıl başlasam acaba,
bu kutsal yazının ilk sözlerine?
“ Gözleri desem mesela, hangi denizci cesaret edebilir o engin okyanusta kaybolmaya? Hele çatınca o kaşlarını, deli dalgalar dövmeye başlar ya insanın o kıyılarını işte o zaman çivi gibi çakılıp kalırsın olduğun yere.
Hani yağmur sonrası soğuktan titreyen serçe misali, yerlerde sürünürcesine...’’
,, Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ından "
,, biz seninle, biz, biz seninle ''
Rutubetli bir gecede çiy damlalarının zavallı olduğu kadar zavallıydım.
Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ından
“Gözleri desem mesela, hangi denizci cesaret edebilir o engin okyanusta kaybolmaya?
Hele çatınca o kaşlarını, deli dalgalar dövmeye başlar ya insanın o kıyılarını işte o zaman çivi gibi çakılıp kalırsın olduğun yere.
Hani yağmur sonrası soğuktan titreyen serçe misali, yerlerde sürünürcesine...”
Avluda Yürüyen Gölgeler
"Gündüzleri yüzündeki duru güzelliğini düşünüyorum, seninle konuşmak, sesini duymak için zamanın halatı olsa var gücümle çekmeye çalışır , sana kavuşur, sana koşarım . Seni seviyorum Sıla..."
Avluda Yürüyen Gölgeler
Ruhları siyahlaşmış insanlara maviler renk vermezler.
Avluda Yürüyen Gölgeler
"Belki de özgürlük denilen yaşam, bir serçenin sakar bir ağa takılmasına kadardı."
Avluda Yürüyen Gölgeler
öyle bir gel demelisin ki;
yollar kulağıma fısıldamasın.
,, gitme!"
Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ından
İşte umut...
İşte yaşamak...
İşte rağmene rağmen...
İyileşmeyi bilen toprak ana geçiyor içimden çağlaya çağlaya,
özlemi Mahsuni gamında.
Sevdayı anlatıyor güneşin koynunda bir şölen.
Umut edenlere umut, aşk dileyenlere Eros yeniden doğuyor gri
bulutlar arasından.
Türkülerin söylediği, şarkıların düzleştirdiği, notaların bağırdığı dünya diyarında.
Zihnimizde depoladığımız melodilerin ezilmediği bir alanda...
,, Avluda Yürüyen Gölgeler Roman'ından "
Düşünüyorum; düştüğünde el tutan olabilmek eskitir mi
koca yürekleri?
“Şımarır aman!” deyip sakındıkları onca hisleri, sevgileri nereye
gömüyorlardı eskiden büyüklerimiz?
Ya şimdi bizler ellerinden tuttuğumuz çocuklarımızla birlikte çocukluğumuzu arayıp ince ince ekleyemiyor muyuz?
Kimliklerimize sevgiyi, şefkati ve sarılmaları ve hatta masum papatyaları.
Eylülün Sandığı
Avluda Yürüyen Gölgeler Roman'ından,
“Ama Sıla, gece vakti bütün kelebekler siyahtır,”
,, biliyorduk, bir araya geldiğimizde soylu ruhlarımızın kavuşmasında ki çarpışmanın şiddetini.’’
Avluda Yürüyen Gölgeler
Nasıl başlasam acaba,
bu kutsal yazının ilk sözlerine?
“ Gözleri desem mesela, hangi denizci cesaret edebilir o engin okyanusta kaybolmaya? Hele çatınca o kaşlarını, deli dalgalar dövmeye başlar ya insanın o kıyılarını işte o zaman çivi gibi çakılıp kalırsın olduğun yere.
Hani yağmur sonrası soğuktan titreyen serçe misali, yerlerde sürünürcesine...’’
,, Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ından "
?si=rpXsUg6ZrfLKvhxq
Ben sana rast gelmeden önce ayaklarımı kauçuklarla sarardım zarar almamaları için.
Senin yollarına rast gelince taşlar pamuk yumuşaklığına dönüştüler, diyor Erdem için Sıla.
biliyoruz ki sevgilerini avuçlarının içinde saf ve temiz koruyan Erdem gibi Adamlar, Sila gibi rağmene rağmen başaranlar var, Hepsine selâm ile teşekkürler.
Avluda Yürüyen Gölgeler, Romanı
Ne vakit orkideli şehirler yorsa insanı, arka kapıdan çocukluğuna
kavuşuyor olgunluk.
Soğuk odalarda, pamuk yorganların altından, odun sobasında
pişen ekmek ve portakal kabuklu ıhlamur çayı kokusu ile uyanışlara...
“Günaydın Diyebilmek Adına”
,, Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman "
Annemler gitti biz kaldık yine seninle birlikte, kalbimin çırpınışlarını anlamasınlar diye, yerlerin tüm tozunu aldım. Anneme kalsa bugün pek marifetliydim. Bir odanın içinde ki eşyaların ne kadar yeri değişebilirse o kadar değiştirdim. Ama kalbimde ki bu hissi hiçbir şey uzaklaştıramıyordu yerinden. Yüzümü sakladığım yerden kaldırmıyordum ama görüyordum yüzüme baktıklarını.
İnsan kalbinin çırpınışlarını nasıl saklar bilmiyordum. Kalbime mıh gibi çakıldığından beri bir yere gitmiyordu, ADIN… Sesini duymak için can atıyordum............
,, Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman ''
İçimde sürekli mesaisi olan inşaat işçileri barındıran biriyim.
Oysa bilirim ki mimarlarım, mühendislerim şahane yapılar kurabilecek kapasitededirler.
Emek verilmiş betonlar kurumasın diye gözyaşlarıyla sulanmıştır; binanın, korunağı olan, çatıya tam sıra geldiğinde, göğüs kafeslerinin içinde kalbi olmayanlar tarafından yeniden yıkılmıştır.
,, Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman ''