Nedim Saatcioğlu Şiirleri - Şair Nedim S ...

zamanla acıları zevk edindim kendime… şizofren bir yan daha yaşamaya başladı içimde… hüzünbaz bir duygu yayıldı tenime gitgide çoğalan… bütün sığınaklarım dağıldı… paramparça oldu düşlerimi sakladığım mağaralar… bir trajedi sardı dört bir yanımı… ayrılığın soluk yüzüyle kalınca baş başa ve gelince yalnızlıkla göz göze… bütün acı ağaçları heybetleşti tenimde… kök salmak istercesine bedenime…

“sensizlik ne demek hiç düşündün mü”...

bir insan kaç kez aynı umutla demlenir… gözler kaç kez aynı hayalle perdelenir… bir divit kaç hokkaya batırılır… bir nefes kaç kurşuna satılır…

Ne zaman nur yüzün gelse aklıma
Baktığım her yerde seni ararım
Gönül dağlarımda bitmez sedasın
Aşk narım kadınım sevgi pınarım

Omzunda sevgiyle dinlendi başım

Açıldı kapandı kirpik uçlarım
Geliyor gelmiyor dedim bekledim
Döküldü ortaya gönül suçlarım
Seviyor sevmiyor dedim bekledim

Gün geldi günlerce gözyaşı döktüm

Bu şehrin her yeri şiir kokuyor
Her sokak başında heceler gizli
Tezgâhlar yürekte aşkı dokuyor
Şiirin başkenti şair Denizli

Yürekler hu çeker Servergazi ’de

Yüreğinde ne varsa yüzüne vurmuş aslı
Gözlerim kara zindan yüreğim her gün yaslı
Makamın cennet olsun ey gamzeli meleğim
Ağlamak kar etmiyor şimdi duanın faslı

Kalbimdeki sevgi kadar

Teni katmerden ince yüreği katran gece
Kan yaşları süzüldü yanağından sessizce
Kelimeler yetmedi ağladı hece hece
Sarıldı bir şişeye vaat yaktı pamuk kız

Hangi demin efkârı vurduysa iliğine

Siyah örtü üstüne
Kurulmuş sanki saray
Düğümlemiş kalbini
Penceremde dolunay

Beyaz bir yumak gibi

Gözleri boncuk boncuk
Bakışları şarapmış
Henüz taze tomurcuk
Rabbim övmüş yaratmış

Bulut kadar duygusal

Yasemin kokan o siyah saçınla
Mutluluk yolumun aşk fermanı ol
Sürmeli kirpiğin tenime değsin
Ömrümün son demi tek romanı ol

Haziran gülleri kıskansın seni

İsmini anınca cehennem söner
Gönlümün kıblesi Kâbe’ye döner
Unutulur dünya acılar diner
Muhammet Mustafa’m en son sevgili

Seninle nur doldu yetmişbin âlem