Nedim Saatcioğlu Şiirleri - Şair Nedim S ...

Yıllar sonra yenildim boyun eğdim savaşa
Sen şu ahir ömrümün en beyaz bayrağısın
Yıllar sonra kirpiğim değmedi kara kışa
Sen şu ahir ömrümün en taze yaprağısın

Hiç telaşı yok iken aşktan yana gönlümün

Sonbahar efkarı düştü gönlüme
Ne yapsam odama güneş doğmadı
Yıkıldım yerlere sabır diledim
Ömrüme mutluluk demi yağmadı

Hazana karıştı gecem gündüzüm

Gözlerimde fırtınalar dindi
Yüreğimdeki alevler
Yerini küllere bıraktı
Biliyor musun hasretin de
Eskisi kadar ağır gelmiyor bana

Ne ana ne baba ne can ne kardeş
Hiç kimsesi yoktu yoluna bakan
Bir kara sevdaya gönül vermişti
Gözleri dolardı gördüğü zaman

Her akşam kahvede aynı köşede

Bitmemiş bir resimdi o
Çırılçıplak bir kadındı
Sevişmenin rengini bilmezdi yüzü yoktu
Çünkü henüz çizilmemişti o en derin boyutu

Bir göl olmalıydı ardında ve dalgasız hayalleri

Yine mumlar yansın
Yine bu şarkı çalsın
Yine elim dizinde
Yine sana dair şiirler olsun dilimde
Ve sen bana yine “öyle” bak olur mu

Gözlerini düşünmek...
Bir çölün kıyısında
yakamozları seyretmek gibi bir şeydi...
veya kutupta güneşi görmek gibi...
Bir o kadar serin ve bir o kadar sıcak
ama bana hep uzak

Senin şehrinde
Senin kokun
Senin gözlerin

Senin şehrinde
Senin yolun

Uzun zamandır nasırlı bir el
dalgalı saçlarımda şefkatle dolaşmamıştı
Uzun zamandır yorgun bedenim huzur içinde
bir dizde yatarken gün ağarmamıştı
Uzun zamandır yüreğim böylesine ağlamamıştı
çok uzun zamandır

bırak yalnızlığın peşini...
korkuların yakasını bırak… dünde kalsın yaşamla arandaki savaş… bütün acıları kardeş say kendine… zaman bütün hüzün yapraklarını yolsun gönül takviminden… bugünü düşün ve yüzleş anılarla… dünde kalan ne varsa dünde bırak... yarına bambaşka bir çerçeveden bak… belki de hayatında ilk defa yeni bir pencere açılsın gönül duvarından… yaşanmamış yanlarıyla bakmak için yarına... yaşamın en ince noktası… en detaysız yanı bile kanatmasın yüreğini…

bırak yalnızlığın peşini…
zaman köprüsünde yıkılıp kaldığın düşlerin şehrinde… yokluğa… acıya… yalnızlığa isyan ettiğin anlar gelsin aklına… ömrümce böyle yaşanacak bu hayat dediğin anlarda ipler koparda......... ucu ucuna tutturmaya çalıştığın anlar vardır ya... ne çok şey almıştır gözlerinden ve ne çok şeyi tüketmiştir yüreğinden birliktelik adına… hiç düşündün mü…