Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

madenci
can derdindeyken
ve tek oda yokken
yakınları
ve milyonların
yüreği sızlarken

acıları büyüttüm içimde
yıllarca
sabırla
kol kanat gerdim sessizce
olgunlaştılar yıllar içinde
belki yaşanabilirdi

takiyye
yanıltma ve saptırma
apaçık ortada olana
gözümüze sokulana
hırpalayana miyop
ve duyarsız kalıp

hiçbir şey yapmayan
her türlü susan
ve ölüler hata yapmaz
üretmek varken
hata yapmayan
yaşayan ölü olmak ister mi insan

ilkokulda
hayvanları ve ağaçları koruma kolundaydım
dokundurtmazdım görevim gereği kimseyi
ne ağaçlara ne de hayvanların kılına

yerli malı haftalarının olduğu

çocukken
köşe kapmaca oynardık
mutluluktan dört köşe
var mıydı ki daha öte

evin köşesi de olsa

ablan
hayata tutundurdu seni
sonsuzluğun karanlığından
su, aş, can verdi
gezdirip giydirdi
tuttu seni bize getirdi sonra

jelatin gibi
milimetre zarafetinde
ve şeffaf
işinin ehli
aleni
herkesin gözü önünde

önümde çay bardağı
ve içinde kaşığı
bense
Kız Kulesini içerim
Sultanahmet’i
dalgaları

çay deyip geçme
alın teri
emek vardır her zerresinde

sanattır
çay otuyla