çocukken
köşe kapmaca oynardık
mutluluktan dört köşe
var mıydı ki daha öte
evin köşesi de olsa
ablan
hayata tutundurdu seni
sonsuzluğun karanlığından
su, aş, can verdi
gezdirip giydirdi
tuttu seni bize getirdi sonra
jelatin gibi
milimetre zarafetinde
ve şeffaf
işinin ehli
aleni
herkesin gözü önünde
eski kot giyip de
etrafa hava atsın diye
merdiven altında
hava alamaz kot taşlamada
üç beş kuruşa
ya da kötü koşullarda
bakma öyle suskunluğuma
az konuşuyorsam
söyleyeceklerimin çok olmasından
sorgulama nedenini
susmak
söyleneceklerin sessiz ifadesidir
hiçbir şey yapmayan
her türlü susan
ve ölüler hata yapmaz
üretmek varken
hata yapmayan
yaşayan ölü olmak ister mi insan
ilkokulda
hayvanları ve ağaçları koruma kolundaydım
dokundurtmazdım görevim gereği kimseyi
ne ağaçlara ne de hayvanların kılına
yerli malı haftalarının olduğu
su yolu oldu
habire tekrarlayıp duran
her seferinde
yüreğimi incitip
ciğerimiden parça alan acılar
acıyı yaşamadan
mutluluk
kötüyü yaşamadan
iyilik
yağmuru yaşamadan
gökkuşağı olmaz ne yazık ki
aman ha
sana zarar gelmesin
etliye sütlüye karışma
böyle gelmiş böyle gider
sen mi kurtaracaksın memleketi
telkinleriyle büyüdük




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!