yirmi beş kez doğdun
yolun yüzde yirmi beşi
hücrelerimin yalnızlıklarımda
hep iliklerimde hissettim seni
hep yanımdasın
içimden gelmiyor
her seferinde hüznü yazmak
taşınamayacak kadar ağırını
yaşamaksa zulmün öbür adı
neylersin
ülkenin her tarafında
sanki hiç tanışmamış
gözlerimizin içine bakmamış
uykusuz kalmamış geceler boyu
kaygılanmamış
özlememiş yıllarca
yol beklememiş
nerden bilirdim
yüreğine giden sokağın
çıkmaz olduğunu
yine de
umutsuzluk yoktur kitabımda
tünel kazar
kendimi bildim bileli
işim yoktur hileli
bu hayat bazılarına oldukça zevkli
bazılarına
her yönüyle çileli
sevgili babam
yokluğunda
inan geçmiyor zaman
sensizlik ne yaman
adil mi?
bizi sensiz koman
ne kalır geriye
soğanın cücüğünü
kemiğin iliğini
insanın yüreğini
yüreğin sevdasını alırsan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!