Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.
Dünü günüm, bitti artık, oldu aşk, derdiyle zar.
Bilmezem tükendi artık, varmıdır kar-u zarar.
Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.

Dünya, ukba, bilmem nedir, aynımda oldu heba,

Ey bükülmeyen bel, eğilmeyen baş.
Sen, minada şeytana atılan bir taş.
Garibe yoldaş ol, mazluma gardaş.
Dertlenmeden, kâmil insan olunmaz.

Unutma garipler, yolunu gözler,

Düşünmek lazım!
Ama neyi ne zaman nereye kadar düşünülmesini bilmekte düşünmek kadar önemli bir bilgi olsa gerek.

Amaç, hedef ve sınırı belirlenmeden düşünülen şeyler insana dert ve sıkıntı vermenin dışında bir şey kazandırmayacağı gibi, sahibini umutsuzluğa düşürmekten başka bir işe yaramaz.

İnsan olarak doğru düşünmeyi becerebilseydik, hayatı kendimize zindan edermiydik?

Aksın gözyaşlarım, can pınarımdan,
Umudum kalmadı, dünden, yarından,

Gurbet zor bir dertmiş, gariplik acı,
Hak dosta vuslattır, hasret ilacı,

Bu anlamsız kavganın varmıdır bir mantığı?
Kardeşin kardeşini, hırs yüzünden sattığı.

Mü-min mü-mine kinli, düşman bayram ediyor.
Bir asırdır kurulan, hayaller son buluyor.

DİKKAT! ..
Sen, bu gün ÖLEBİLİRSİN! ..

Ne o,
Şaşırdın mı? ..

Zerreler ve kürreler,
Hep dağlar ve dereler,
Birlikte zikrederler.
Lailaheillallah.

Pası siler gönülden,

Sanata hayran kalan ustayı, sanatkârı görmez.

İnsana hayran olan, onu bu mükemmel halde yaratan Allah’ı bilmez.

Göz, basit, zaman ve mekân ile sınırlı fiziğe ait maddeden ibaret şeyleri görse de, görülenler ile gösterilmek istenen, mana ve maksadı, ancak akıl ve gönül gözü görebilir.

Beden yere serilecek,
Teneşirde yıkanacak,
Dostlar uzaktan bakacak,
Onun için Ah eylerim.

Götürüp te gömecekler,

Gel ey nefis, vazgeçelim dünyadan,
Kurtulalım, bu kahreden sevdadan,
Sevsin seni, tüm varlığı yaradan,
Her şeyin bir hesabı var unutma.

Gel ey nefis, dalma sakın gaflete,