Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Lezzet ve rahat düşkünlüğü, insanın geleceği adına zahmet, zillet ve mesuliyetten başka bir şey değildir.

Hayata ve çevrene dikkatlice baksan, değerli şeyler, ya az bulananlar veya zor kazanılanlardır.

Çalışanların, üretenlerin, insanlık ailesine yaşam borcunu ödeyenlerin, izzet, itibar, sağlık, mutlulukları, yaşadıkları güven ve çevrelerinden gördükleri saygı;

Değerli Dostlar.
Hepimizi, hatta tüm insanlığı çok yakından ilgilendirdiğine inandığım bir konuyu dikkatinize arz etmek istiyorum.

Yazılarımda haddimi aştığımın farkında olmama rağmen;
Tüm insanları ve İnsanlığı ilgilendiren, hilkat ve gayeleri,
insan sorun ve sorumlulukları, hayat ve amaçları ekseninde olduğunu beni takip eden dostlar bilirler.

Hayat!
Her akıl sahibinin üzerinde durup
dikkatle düşünmesi gereken en önemli konu.

Allah’a ve Ahirete inananların bu konuda
makul, mantıklı ve mutluluk veren cevapları var.

Allah’ın kadınlara erkeklere nazaran fazladan vermiş olduğu, iffet, sevgi, sadakat, şefkat ve merhamet, duyguları, onları, CENNETİN ANAHTARINI ayakları altına konacak konuma yüceltmiştir.


............ KADIN VE ERKEK

Ey Kardeş! ..

Allaha ve ahirete inanma mesuliyetinden kaçmakla kurtulacağını düşünen bir insan;

Acaba hayatı zorluklarına rağmen yaşanmaya değer kılan makul nedeni kaybettiğinin farkındamıdır?

Maddi veya manevi, ücretsiz ve anlamsız bir zahmete katlanmanın, eziyeti çekmenin, zorluklara göğüs germenin makul ve mantıklı bir açıklaması olabilir mi?

Üşüşmesin başıma, çaylaklar, akbabalar,
Alın hep sizin olsun, mallar mülkler arsalar,
Ağlamasın ardımdan, ne oğullar ne kızlar,
Kesin artık dökmeyin, timsah gibi gözyaşı.

Çıkarın yüzünüzden, o sahte maskeleri,

Tutuldum saçından örülmüş ağa.
Kesildi tüm yollar, sola ve sağa.
Şaşırdım bir türlü varmaz durağa.
Rotamı kaybettim. Umman gibisin.

Perişan halimi gören ağlıyor.

Ey gönlümün afitab-ı, eyle nazar, mecnun-i, biçareye,
Derde derman sende derler, şifa bulmaz yareye,
Bir nazar kıl, kerem eyle, döndürme viraneye,
Uzat elin tut elimden, koma ele, kanma sen teraneye.

Nedir bunca, işev-ü naz, sen misin katli fermanım.

Küsmek çare değil, Ey güzel dostum,
Hiç kimseye deme ben sana küstüm.
Söylenen kem söze, baktım ve sustum.
Sevmeyi unutan, kalbe küskünüm.

Unutma bu hayat, kısacık bir yol,

Haber verildi bize, geldi Muhbiri sadık,
Davet etti cennete, dinlemedik duymadık,
Uyduk o zalim nefse, kör şeytana aldandık,
Her şey ortadayken, sanki körüz bazımız.

Akıllı geçinsekte, tasdik etmez halimiz,