Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Hayatıma anlam kazandıran birinci dereceli derdim,
göçüp gideceğim ebedi ahiret hayatımı düşünmektir.

İKİNCİ dereceli ilgi alanım,
yaşamak zorunda olduğum dünyada
muhtaç, mahcup, mahrum, mahkum olmamaya gayret etmektir.

Sevdiğinizi zannettiğiniz kimsenin, tenine (etine) dokunmak arzusu mu?

Ne olduğunu bilemediğiniz, yüz maskesinin arkasında gizlenen, göz penceresinden bakan ruhu ile kalp bahçesinde buluşup kaynaşmak mı?

Galeyandaki bir hissin, tatmini için katlanılan bir fedakârlık mı?

Dünya imtihandır, sorularım çok.
İmkanlar müsait, mazeretim yok.
Durma çalış diyor, bana yaradan,
Nefsini kurtar sen, ötede nardan.

Hayat dediğin ne, sanki bir rüya,

İmana, ahlaka, adalete ve ibadet ait yazıları
EMPERYALİZME HİZMET olarak değerlendiren bir Dosta yazılmış olan,

İBRET ALINACAK BİR MEKTUP.

Hayatının anlam ve amacını düşünen,

Put arama dışında,
Büyük put, içindedir.

Oluver bir İbrahim,
Bak balta, elindedir.

Bitmişken nice dünler,
Beklenirken yarınlar,

Sabaha hasret bekler,
Ölüm mahkumu zavallı yarınsızlar.

En çirkin insanlar bile makyaj ile güzel görünmek istedikleri gibi,
en kötü huylu insanlarda çevrelerince adil ve ahlaklı tanınmak ve bilinmek isterler.

Herkes dışarıdan görülmek ve tanınmak istediği maske kimliğini sahiplenip gerçek kimlik ve kişilik haline getirebilseydi, sanıyorum dünyada kötülükten, zulümden, ahlaksızlıktan eser kalmazdı.

Demek ki insanlar iyilik ve güzellik isteklerinde samimi değiller.

Elmastan kılıçları, zümrütten kalkanları,
Ellerinde kalemler, nur saçıyor hatları,
Gönülleri coşturur, Barladan doğan O nur
Karanlıkları kovar, Kur-anın yıldızları.

Beşere müjde taşır, Barla’nın pınarları,

Hayat azgın deniz, bedenin sandal,
Akıl idrak edemez, bu ne garip hal.
Sevdiğin her lezzet, zehirleyen bal.
Yemesen olmuyor, yesen olmuyor.

Umutlar hedefi, uzaktan seçer,

Sen dedinde, bende bir haller oldu,
Sen dedinde, pınarlarım sel oldu.
Sen dedinde, Hasret içime doldu,
Yanlış anlamışsın kırmadım seni.

Sen dedinde, dertlerime dert kattın,