Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Dualar kurtarır, Yunus’ları karnından balığın,
Allah kabul etmez, duasını gayrı samimi alığın.

Eyyup yaralarla sabır ile, oturdu rıza tahtına,
Sen isyanla şikâyetle, karalar sürdün bahtına.

Evet,
Bir şeylere,
Benzetmek lazımsa
Zamanı,

Avuçlarından kayan bir sabun,

Ey İnanç,
Ey Kutlu duygu,

Gel de içimi doldur,
Hayatımın anlamı,

Anadan sıladan, ayrı düşene,
Açar kucağını dost diye gurbet,
Eşine dostuna, haset çekene,
Elini uzatıp, gel diyen gurbet.

Hasret kokar toprağında taşında,

Vatana hizmeti borcum bilirim.
Uğrunda gözümü, kırpmam ölürüm.
Nereye saklansa, onun düşmanı,
Arar yuvasında, komam bulurum.

İlim rehberimdir, sabır silahım.

Hayat bir yarış ki, sensin rakibin,
Ölüm öyle bir dert, yoktur tabibin,
Yazılandan başka, var mı nasibin,
Kaderden öteye, bir yol bulunmaz.

İnsanlar,
DEĞERSİZ, FANİ, BASİT,
GÜNÜBİRLİK şeyler üzerinde
GEREĞİNDEN FAZLA düşündükleri için
DÜŞÜNMELERİ GEREKEN DEĞERLİ ŞEYLERİN FARKINA BİLE VARAMIYORLAR.

Ali sözler temiz ağızların hakkıdır.
İlmi ledun havassı azamın işidir.

Aşkını şehvetinden ayıramayanların, Allah’ın adına aşk demeleri ancak ve ancak, haddi aşıp maluma muhalif hezeyanla etrafındaki bazı zevat ile cinsi latifin ilgisini çekmekten başka bir şey değildir.

Ehli hakikat ve marifet, hakkı, hak üzre olanlarla, hak meclislerinde paylaşır.

Büyük âlim ve mütefekkirlerimiz tarafından;
Dünyayı sevmediğini söyleyen, şikayetlerle hakaretler yağdıran dört insan gurubunun var olduğu söyleniyor..

Birini gurup insanlar:

Ehl-i marifettir.

Sosyal, siyasal ve iktisadi heyecanını kaybetmiş milletlerin mutluluğu mümkün olmadığı gibi,

Milleti adına milletler arenasında,
Yarış azmini, yardımlaşma hissini,
Yücelme mefkûresini koruyamayan devletler ise
sekerat-ı mevt’e girmiş olup,