Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Bulmak ister isen, canı,
Ey can, sen rabbini tanı,
Nedir, bu gurur ve kibir,
Dün yok idi, adı sanı.

Kimi okur, kimi yazar,

Af olunmaz suça, mahkûm değilsin,
Bırak ta o zalim, sana eğilsin,
Metin ol kimseye, muhtaç değilsin.
Kıymetin bilene, aç sen gönlünü.

Ardından koşulan, kural bu, kaçar,

Kalıcı olmadığın yerde, ebedi kalacakmış gibi yaşarsın,
Hesap günü geldiğinde büyük bir yanılgı yaşadığını anlarsın.

Hiçbir şey tek amaçlı değilken.
Neden bütün umutlarını sadece fani dünyaya bağlarsın.

Damlayı hakir görme, içinde bir deniz var
Deniz denilen havuz, O damlaya gelir az.

Damla rahmet müjdesi, Rahmanın hediyesi,
Damla Allah’tan mesaj, inkar da neyin nesi.

İhtiyaçlarını, imkânları ile sınırlandırmayanlar,
izzet ve onurlarını korumakta zorlanırlar.

Herkesin imkânı belli bir noktada sınırlı olsa da,
hiç kimsenin ihtiyacı imkânının dışında hiçbir sınıra tabi değildir.

Kırdaki ağaçların yalnızlığında hürriyet!
Ormanların kalabalığında adalet ve kardeşliğin olduğunu zan ederek iddia edenler;

Asırlık çınarların gölgesinde güneşe hasret yaşam mücadelesi veren cılız fidanların feryadını ne zaman duyacak, yalnızlığın hürriyet olmayıp en büyük bir esaret olduğunu ne zaman anlayacaklar?

Evet,

ÇOCUKLARIMIZ

Ahir zamanın alametlerinden sayılan
“ köle efendisini doğuracak”

Evet,

Kurtuluş imkân ve ihtimali olmayan amansız bir takipten,
Korkulu ve meşakkatli kaçışın anlamı varmı?

Allaha ve Ahirete inanmadan yaşamın başka bir adı olabilirmi?

Ramazan! ..
Dertlerin unutularak,
dertlilerin derdine derman arama ayı.

Ramazan! ..
Nefsinin basit zevklerini terk ederek,

Gönlümün Sultanı, Uğurlar olsun.
Yattığın Kabrin de, nurlarla dolsun.

Birlikte yaşadık nice bir zaman.
Kader dedik ecel vermedi aman.