Emek beleş köle uygur,
hammadde zebil türkistan sincan,
darphane dolar basar gümrükler,
it köpek solucan sıcan,
boğazında kalırsa fıcı fıcı kan.
Tipine bakarsan ufak terek cin,
Benim başka bir ruhum var,
Bağrında saklar dağlar,
Ben dağlara ağladıkça,
Dağlarda bana ağlar…
Derdi derdime uyar,
Ah deli kafam ne beklersin;
Mazideki hatıralarda.
Dokunmak istersen dokunamazsın.
Onlar kaldı yaşanmışlarda.
Yüreğime ateş salar,
Çeker gidersin,
Kalbimde dondu göz yaşlarım;
Ağlayamıyorum.
Gözlerim hep seni arıyor;
Göremiyorum.
Elveda an kulaklarımda çınlıyor;
İşitemiyorum.
Ağlatır ağlamaz deliler,
Deliye allah akıl versin diye,
ağlar veliler.
Zamane çocuğu neye yararki,
onlara mezardan ağlar ölüler...
Gene hüzün fırtınası döşümde,
Gene efkar kasırgası içimde.
Gene hazan rüzgarları esiyor,
Tepinir bir yandan gençlik içimde.
Nice Koçyiğitler düşer mezara,
Domuzları beslerler başlarını keser camilere asarlar
Domuzlar artığını yer; avrupalılar artıkarı ile domuzları
yalayarak çiğnemeden yutarlar..
Domuzun fıtratı hak lakin neme nem bu gavurlar..
Anadolu merdinin bitmez çilesi,
Gurbet kuşu hepsinde var ahuzar,
Sılasından dua okur ninesi,
Gurbet eller olmuş hepsine mezar…
Her övgüler bu mertlere yaraşır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!