Uğursuz baykuş değil,
fıtrat üzere öter,
fıtratı olan heder,
insandır alçak zelil..
Ben deliyim hem de zır.
Aklımdır benim gönlümde,
Nefsimde söyler ki vur kır,
Her şey benim tekelimde.
Gönlüm bu aklımı çalmış,
Aşk bahçende bülbül olsam,
Miski amberi gül olsan,
Dikenli dalına konsam,
Ne olurdu benim olsan..
Eriyip kalbine dolsam,
Ben sustum dağlar konuştu,
Haliyle güller konuştu,
Feveran eyledi coştu,
Bülbüller sazlar konuştu.
Ben sustum haksızlar coştu,
Bir damla su ki candır.
Sonsuz altın hicrandır.
Susuz iken yala dur,
Mertsen canını kandır.
Bir damla su ki candır,
İstanbul’da bir gül gördüm,
Hemen gölgesinde dondum,
O an gözlerimi yumdum,
Betonların arasında!
İstanbul’da bir gül gördüm,
Sarı saclı çiceğe,
soru sormuştum hani;
güzel bir geleceğe,
er diye verdik canı..
Yunusa Mevlanaya,
Kücüğüm
Ben gülerken o ağlayan,
kutsal memeyi arayan,
can evimde feryat figan,
bir çocuk mahpus icimde..
senki beni yarattın,
ben sana iman ettim.
Eğer inanmasaydım,
ben rabbım sanacaktım.
Bir anlık teslimiyet,
sonsuz kurtuluş olur.
Dilerse ki elkadir,
cehennem cennet olur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!