Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kim aldı vatanı inkar etmeyin
Kuruldu cumuhuriyet bu da yetmedi
Eşit dağıtıldı işte cumuhuriyet
Uğrun da öldüler inkar etmeyin

Vatanın uğurunda ölmeden olmaz

Acı veriyor istemesem bile
Gelirse içeri ne dese bile
Sevse fazlasını veririm ona
Borcum var ne inkar ediyim

Tam otuz yıl az deyil ki çekmişiz

Nefesim tükendi sen bakmaz oldun
Döküldü bak kalmadı ki saçlarım
Kalmış sende gelmedi ki yüreğim
Ağlasam da sen gül yeter razıyım

Uzaklardan esen rüzgar gelmez ki

Çocuklarım küçük tütü gözümde
Sana ben yalvardım inadın tutu
Meler koyun kuzuları uzakta
Cezası çok büyük ağlatma yeter

Başında pervana döndüyüm zaman

Avare kalmışım tek başıma burada
Ne yapcağım bilmem pilanım yoktu
Tuzak var dikkat etmeliyim burada
Önüme bakmalıyım düşüremiyecekler

Nezle grıp gibi çok hasta vardır

Binmem ki uçağa ayırdı sizden
Beni sizden sizi benden ayırdı
Birdaha binmem ki beni tek koydu
Ağladım yalvardım almadı beni

Şaşırdım yolumu nere ben gidem

Derdim çoktur size nasıl anlatım
Dosta uğramayın düşman iyidir
Yoruldum bu yolda yandım görmedi
Unutulmaz çok var yazdım okuyun

Gözüm baktı elim bağlı ayrıldım

ilk defa bu kadar heycan sardı
Verdiğin mektupu suya düşürdüm
Girsem boğulurdum dedim inanır
Su deri ben bakarken gidiyordu

Oku ne yazmıştım suda yüzüyor

Seni ben sevmiştim rüzgar sana vurduğu zaman
Çatma kaşların at gibi gölerin bana baktığın da
Ben işte o zaman bakarken sevmeyi öğrendim
Geldi o sevgi birdaha gitmedi halen bende misafir

Beni düşürdü her şeye rağmen tutsağım sevgiye ben

Sevginin özünü yaşadım fazla
Öyreti sevgiyi sakladı bana
Deyerli sevgisi kendisi kadar
Ben onsuz yapamam erken yatarım

Beni o sırtında gezdirdi fazla