Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bazen susarsın söz bulmakta zorlanırsın
Sıra sana gelince düşünmesin kimseyi
Terkedilmiş sözcükler sıraya girer o an
Kelmeler benim değil gelmiş gitmiyorlar

Cümleler söylenince benimkiler ayrılır

Resmini çizdim kendim içindir
Bana şiirler oku seni anlatsın
Sevgiden bahset zaman kısadır
Uzatırsan elini gelirim hemen?

Şarkı oku bıkmam usanmam ki

Sana nasıl yalvarıyordum bir zaman
Nefesimdin görmeseydim yatamam
Bilemezdim ki seni kimse alamaz
Sevgin kaldı kendin yok ki burada

Sana borcum ödenmez ki çok vardır

Ben sevdimi severim yakın uzak aramam
Her dostun selam var kıymetini bilmeli
Sahte olmuş insanlar gülüşü seni tüketir
Kötü söz sahibinin cevap verme kıvransın

Doslarım arkadaşım seve seve sarmalı

Ağlarsan dayanamam ki sana ben
Bilmem ben seni neden çok sevdim
Farkını ne çözmeye çalıştım burda
Kanımda gezen o işte sensin

Kıyamam ben sana ağlama sakın

Ağlarsan dayanamam sana ben
Bilmem ki ben seni çok sevdim
Farkını çözmeye çalıştım burda
Girmişsin kanıma bulaşmış çıkmaz

Kıyamam ben sana ağlama sakın

Yok ki birisi yanımda içimi dökem
Kim var gel desem dinlemez ki hanı
Versiye söz çok garnım tok yemem
Yaram kabuk koymuş senin hatran

Anlamı var elbet seni biri sormuş

İstenbul olunca ayrılmak zordur
Arada boğazı sehretsen yeter
Karşıda üsküdar kadıköy uzak
Sev yeter ki kız kulesi karşıda
.
Aramızda istanbul çiçek pasajı

Bunca yıl yaşadım çok çabuk geçmiş
Dönemem ki geri kalmamış nefesim
Gitmem gerekiyor sevgim kaldı orada
Yanlızlık çok zordu arıyorum sevgimi

Bunca yıl tüketim farkına ben varmadım

Cihan biliyor adın senin istanbul
Ağızlarda sakız senin istanbul
Sana dua eksik olmaz istanbul
Adını hünkarım vermiş istabnul

Akıl ermez sana güzelsin istanbul