Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bilemem ki yangı çıkmış burada
Kim girmiş bu evde ne işi vardır
Yabancı giremez bilen biridir
Bırakıp giderken arkaya baktı

Bedeni yanıyor sönmesi zordur

Adını ben burda anmam yasaktır
Sensiz olmuyor ki yardıma etsene
Yok deme kör kuruşun bana vursana
Vur öldür yaşamam sence fazladır

Birsefer görünce aşık olmuşum

Kimi sevsem sen çıkıyorsun karşıma
Olmaz ki arkadal bıraz bıraz fazladır
Çekilsen bırazcık ben de dinlensem
Sana kötü demedim ki gelme sen

Ağlatma yeter ki ben yılarca ağladım

Gece rüyamdasın gündüz aklımda
Nefes aldığında korkar her bakan
Kendim sandım aklım çok uzakta
Seven vaz geçmez ölünce ancak

Kısırak kükürüyor sığmaz ki yola

Sevdalandım sana senin yüzünden
Bundan net söz varsa bana söylersin
Sen güldürdün şimdi sensiz çırpınır
Aşksız çok acıdır sensiz daha fazladır

Belkide haklısın ama ceza çok fazla

Yaz sen bura felek suçum neyidi
Vurdun yetmedimi hergün ağlatın
Sana yapmadım ki bahtı karayım
Sevdim başka suç işlemedim ki

Vur beni görmesin beni vuranlar

Ne kaldı alacak kuru canımdan başka
Kuru sıkı çok atın ölmedim ayaktayım
Parçaladın bedeni bak halen yaşıyorum
Az mı yalvardım sana öldürmek istedin

Hatırla sen gülerdin sıra şimdi bendedir

Gitiler arkaya bakmadan kayıp oldular
Yerimde kaldım sanki donmuşum kime
Gidenler çocuklarım kalan bir babadır
Gömdü içine sevgileri çırpınsın bakalım

Baba dır ağlayarak seven işte benim

Sevgileri topladım sizin için kalbim de
Heba gitmesin sevgi hepinize ayrdım
Yazmışım adınızı okudukça anlayın
Selam size gönderdim allaha emanetsin

Çiçek ektim dağlara sizin için koksunlar

14 şubat sevgililer günü dür
Aranır sevdiğinizi bu gün de
Küs kalkar barış ilan edilir
Geç kalma sevgililer günüdür