Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Damarıma gizli giren biri var
Heram yemesin kalsı benimle
Peşinden koştum ağladı o an
Yatıyor içimde halen horluyor

Genişledi damar sanki otoban

Mum oldum yetmedi yalvardım sana
Yaktın bir kaç sefer mumlar sönmedi
Döndüm ben geriye baktım kimse yok
Gitmem gerek burdan durmam zor oldu

Tek kelme konuşmam dilim tutulmuş

Bilmem ki bu acı ne zaman biter
Sen saldın üstüme belki de sevdi
Git dersem korkarım büyüğü varsa
Bunada razıyım gitmesin kalsın

Gülmek çok uzaktır tanımaz beni

Adınızı yazdım dilimde yatar
İsteyen gidemez tusak etmişim
Gitseniz önceden vermeyin haber
Kalsanız yaşarım zararım kime

Sayenızde dilim acı konuşmaz

Gitmeye mecburum olsada uzak
Dost uzak olsada hal hatır sorsam
Gidersen tanırlar tanımayan varsa
Hayırlısı çıktım yola dönmem geriye

Adama adam lazım adam olursan,

Kılıt vurdum gülmelerim yok artık
Toplanmış içimde bekliyor sizi
Adınızı ben yazmışım dilime
Ben susuz kalırım sizi bırakmam

Sizden kalan hediyeler kiymetli

Saklı ben tutmuşum demem kimseye
Gizli sır var bende saklı çıkar ölünce
Kim bana yaklaşmış uzak duran var
Hesap ağır olsun ben de çok çektim

Tutsağım karanlık yerde kalmışım

Buradan çekip gidersem dönmem
Kaderim ağlarsa demem ki sussun
Gurbet işte budur öğrenmesi gerekir
Dön kim diyecek kendin gitin uzağa

Ömürün geçecek kurbet işte budur

Sorma ağlarım susmam ki başlarsam
Ne acılar çektim anlatamazdım ki sana
Mevsim yaz kışı yaşıyordum bilemesin
Sevdiğime anlatamıyacak kadar güçsüz
Sen bilmiyordun bende fırtına başlıyordu
Ağladım bir kaç sefer adını koyamadım

Sevmiştim seni ben sen bilemedin
Ağladım yılarca özlüyordu gözlerim
Güneş vurduğunda gölgen düşerdi
Yılarca ben seninin yatım gölgende

Hayel kuruyorum her gece burda