Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

İyi kötü insanlarımız çok vardır
Tarih yazacaktır hiç merak etme
Büyük balık yedi küçük kalmadı
Sıra sana gelecektir hiç kaçma

Çaresizlik sardı insan oğlunu

Sil istersen yok demem ki sana
Eski halından kalmamış ki ağlat
Sen ağlama ki kendime ağlarım
Orta yol seninin için ayrılık olmalı

Silmek istiyorum sen ne diyorsun

Sözlerine inanmıştım değişmişsin meğer
Hani senle sırdaşdık banbaşka olmuşsun
Beni bıraktın tek başıma ne yapacağım ki
Hayalerim vardı ne yapacağımı şaşırdım

Af edemem gideni yapa yanlız kalmışım

Bu vatana yapma ihanet sakın
Cezası büyük olacaktır sonunda
Kim ne yaptısa da sıra sendedir
Konu vatanım şerefine dokunma

Uyuşmuş beynin layıkmı mekan

Vaz geçmem senden sende geçmesin
Ağladım yılarca demek ki sevmişim
Yetmezmi bu kadar günah deyilmi
Seni sana ben bıraktım vazgeçmem

Beni sorsan aynı tas aynı hamam

Halım per perişan sormadın beni
Ağlamaya doymuyor ki gözlerim
Ben ağlarken sen orada gülersin
Ağlayan gözlerimin vebalı çoktur

Çok yalvardım dinlemedin sözümü

Önce insan olmalı yapılana bakmalı
Bol keseden atanlar onlara dur demeli
Farklı insan cinsiyet önce hizmete bak
Sen ve ben akraba olmaz ki yerine ver

Ekmeği biz bölelim çöplere atmayalım

Sana sevgiyi verdim almadım geri
Sevgisiz yol bitmez gözlerin gülsün
Yolda ben bereber çok hayal kurdum
Sevgin yoksa ben seninle yapamam

Sevgisi olmayan gelmesin yokum

Eskici ben oldum sense dükandın
Gelmedin ben sensiz burada öldüm
Sevmedin sevdim alacağım vardır
Vursaydın gülerdim ağlamam geçti

Beni tek sen değil vuran çok oldu

Yakacaksa yaksın kaçmam ki ondan
İnsan oğlu belki de durmam yerimde
Yanlız kalmak istiyorum bırakmıyor ki
Yılan korkutmuyor insan oğlu fazlaca

Çok sevdim ben birini diyemedim ki