Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sil istersen yok demem ki sana
Eski halından kalmamış ki ağlat
Sen ağlama ki kendime ağlarım
Orta yol seninin için ayrılık olmalı

Silmek istiyorum sen ne diyorsun

Sözlerine inanmıştım değişmişsin meğer
Hani senle sırdaşdık banbaşka olmuşsun
Beni bıraktın tek başıma ne yapacağım ki
Hayalerim vardı ne yapacağımı şaşırdım

Af edemem gideni yapa yanlız kalmışım

Bu vatana yapma ihanet sakın
Cezası büyük olacaktır sonunda
Kim ne yaptısa da sıra sendedir
Konu vatanım şerefine dokunma

Uyuşmuş beynin layıkmı mekan

Vaz geçmem senden sende geçmesin
Ağladım yılarca demek ki sevmişim
Yetmezmi bu kadar günah deyilmi
Seni sana ben bıraktım vazgeçmem

Beni sorsan aynı tas aynı hamam

Halım per perişan sormadın beni
Ağlamaya doymuyor ki gözlerim
Ben ağlarken sen orada gülersin
Ağlayan gözlerimin vebalı çoktur

Çok yalvardım dinlemedin sözümü

Sevmek güzel şey dozacını kaçırma
Gurur baş kaldırır sevgi o an bitiyor
Korkma yolun açıktır o gider biri gelir
Seni fet eden kadın çabuk unutulur

Unutulur o günler ağladığın sayılmaz

Eskici ben oldum sense dükandın
Gelmedin ben sensiz burada öldüm
Sevmedin sevdim alacağım vardır
Vursaydın gülerdim ağlamam geçti

Beni tek sen değil vuran çok oldu

Önce insan olmalı yapılana bakmalı
Bol keseden atanlar onlara dur demeli
Farklı insan cinsiyet önce hizmete bak
Sen ve ben akraba olmaz ki yerine ver

Ekmeği biz bölelim çöplere atmayalım

Sana sevgiyi verdim almadım geri
Sevgisiz yol bitmez gözlerin gülsün
Yolda ben bereber çok hayal kurdum
Sevgin yoksa ben seninle yapamam

Sevgisi olmayan gelmesin yokum

Bir kaç gündür telfonlar çalmadı
Nedenı ne küs dargınmı bilmem
Kurudu gözlerim çok ağlıyorum
Engel olma bu sevgime yazıktır

Hergün evde yanlızlığıma ağladım