Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Görünce ağlarsam sakın şaşırma
Dolmuşum bırakın siz gülün yeter
Yanımda mendilim getirdim size
Silmeyin sevinçten ağlıyor gözler

Özledim öylesine seni be oğlum

Anlatma masalı doğru söylersen yeter
Kitapda vardı ya yalan yasak söyleme
İlki sonu yok bunun sevgiye engel olma
Uzaktan bakma ki içimde çok farklısın

Sen anlat bir masalı dinleycem sonunu

Dokun sen bırazcık özlemim gitsin
Çok istiyorum seni uzaksın benden
Kokunu özledim tükendi sabrım
Gelince bırakmam ki sizi dışarı

Saklı tutum dayanması çok zordu

Sevmenin bedeli öyle acıki
Ben çektim kimse çekmesin
Adı ne olursa olsun çektim ya
Soran varsa gelsin burdayım

Siz koyun adını unutum şimdi

Geçengün demiştin ben geliyorum
Gözüm yolda kaldı beni aldatma
Kalbime söz geçmez baktım ki durdu
Gözümün yaşını sen bana verdin

Çekeceyim çoktur yalan söyleme

Dilimin üstüne adınızı yazmışım
Kimse dokunamaz çizerim onu
Ne çektim birbilsen şaşırdım yolu
Ben onu af etim o etmez beni

Boşuna ağladım bunca yıl ona

Ağlmağa zaman yok yakıngel anlaşalım
Bir buseden ne çıkar el ele biz gidelim
Seni sevdim yalan yok evet hayır söyle
Seni bilmem sevmişim ayrılmasın elerim

Ağlayan bu gözlerim görmüyor ki uzağı

Sesime ses ver özledim seni ben
Dedin arayacağım geldim evdeyim
Ben durdum sözümde çabuk et barı
Beni bukadar üzmeye kimin hakı var

Seni ben senden daha çok sevdim

Yazım baharım biti ben halen de kıştayım
Sanki küsmüşler bana yapraklar dökülüyor.
Deli bir rüzgar kakmış çırılçıprak bırakmış
Sevdiklerim terketi kimse yanımda kalmadı

Acımadı yılar ezdi bakmadı ki ben kimim.

Zor ama verdim dönemem ki geri
Küstüm kaderime gülse de küstüm
Verdikleri varsa vercem ben geri
Anlmadım ki sorum verdim almadım

Toz duman oluyor gözüm görmüyor