Afitâb Şiiri - Gönül Nağmeleri

Sevdalanan gönlüme bir ateş düştü ki ne ah
İhbas eyle ey işveyâr leylinle muazzel gönlümün

İltimas etmessen zebl olan gönlümün haline eyvah
Suzidilin yandırdığı meşale fersiz afitabı ol gönlümün

Beklediğim nihai mukbil alemi süflide senmişsin
Ezvacen nişveyleyim rayihanı meshufane nefsime

Lebinde bir saz ki huruş eder aşikane gönlüm seyrine
Lezzeti dilde nakşeder zarifane yansıyan huzme-i yarin

Eseri ilahiyenin kerimane hem bedi sıfatı zuhrunca yare
Bendim bi hemal olan cemaline aşkınla abad eyle ya peri