Aşık Çelebi Şiirleri - Şair Aşık Çelebi

Al eline gönlin mûrun Süleymânluk budur
Hoş geçe sâyende ‘âlem zıll-ı Yezdânluk budur

Bir kulun dîvâne olsa gayret-i akrân ile
Bende çek zencîr-i ihsânunla Lokmânluk budur

Âl ile istedüm öpmek o ‘ızârı alı
Kızarup şermden oldı ruhı gül-şeftâli

Ser-i zülf ile gönül çıkmak olurdı başa
Benleri fitneden ammâ ki degüldür hâlî

‘Anberîne kıl saçundan boynuna pîrâye sal
Hâle-i müşgîn-i gerd-i mâh-ı dehr-ârâya sal

Öldügümden sonra da şâh-ı şehîdân olayum
Ey hümâ bir kez mezârum üstine gel sâye sal

‘Âşıka şeydâyıluk rüsvâyıluk bed-nâmlık
Pâdişâh-ı ‘ışkdan teşrîfdür bayrâmlık

Sizlere ‘ıyş u neşât u şâdî ey ehl-i visâl
‘Âşıka bî-çâralık dermândaluk nâ-kâmlık

Âsumânda görinen vakt-i seher sanma şafak
Yolına geldi gice itdügi hûn-ı nâ-hak

Sanma herkes asılup zülfüne Mansûr olur
Ehl-i ‘ışk içre de az bulunur ipe uracak

Bahâr oldı müzeyyen oldı gülşen gonce-femlerle
Benefşe tutdı bir yanını bâgun zülfi hamlarla

Şükûfeyle şeh-i gül bâga ‘azm itdi ‘alemlerle
Safâ bahşın ider zerrîn kadehler câm-ı Cemlerle

Bahâr oldı yine bülbül çemende güft-gû eyler
Benüm dîvâne gönlüm deşt ü sahrâ ârzû eyler

Elüm alup yabana atma billâhi benüm sâkî
Şu vaktin kim felek destünde hâkümden sebû eyler

Baht uyansun çeşm-i mestün hâbdan bî-dâr kıl
Göz yumup açınca bâg-ı dehri nergis-zâr kıl

Tâ ki hurrem-bâl u mâl-â-mâl ide şehd-i şifâ
Hâne-i zenbûr gibi sîneni efgâr kıl

Başda sevdâ-yı ruhun efser-i ikbâlümdür
Dilde teşvîş-i hatun nâme-i a’mâlümdür

Levh-i cismümde hadeng-i müjenün zahmları
Alnum üzre yazılan sûret-i ahvâlümdür

Basdı ruhuna çün hat-ı ‘anber-nisâr ayak
Gülzârdan götürdi nesîm-i bahâr ayak

Dil sındı câm-ı dîdeden akarsa n’ola yaş
Çün baş gidicek olmaz imiş pâyidâr ayak