Nalan Uzer Şiirleri - Şair Nalan Uzer

Yaşananlar sevdayı renkten renge sokmuş
Bazen kara sevda olmuş
Bazen pembe bulutlarda son bulmuş
Zaman gelmiş, depremlerde yıkılmış
Toz duman içinde gri olmuş
Yanıp sönen, gidip gelen sevdalar

Bırak yalan söylemiş ol bana
ben de "yalancı" diyeyim sana
sen iyi ol da
geçer bendeki yara…

Bir meçhul vardı önünde "gittim gidiyorum" dediğin
bir türlü inanamadığım, "yalan" dediğim
bunu düşününce kanım donuyor
çığlık çığlığa bağırasım geliyor
çok özlüyorum seni

Yaprak dalından savrulup düşerken yere
tirtir titrer, bilir gibi akıbetini
sonra ayaklar altında ezilir gider

Batmakta olan gemi denizin ortasında savrulurken sağa sola
yavaş yavaş gömülürken denizin dibine

Kalem isteksiz;
Sözcükler yersiz
Sözcükler kimsesiz

Kalem mecalsiz;
Anlatım güçsüz

Gelin çocuklar o sıcacık gülüşünüzle
görmeyeyim hüzün yüzünüzde
bükmeyin boynunuzu öyle
sevgiye hasret bakmasın gözleriniz
özlemlerinizde kaybolmayın hiçbiriniz

Yüreğin yüreğimde birtanem
Yüreğim yüreğinde

Sevgi bu olmalı sevda bu
Sonunu bilmesek de

Yalnızlığı mesken etsin
ah! edip yansın yürek

Yeter ki
sevdasız sevdaları tanımasın
peşinden gitmesin !

Son demine ulaşmış ağustos gecesinde
Yıldızlar ve ay
Kıyama durmuş, sessiz sakin buruk
Ağustosa veda ediyorlar

Gitme kal demenin faydası yok biliyorlar

Kalem ve kağıt
Düştünüz gözümden
Siz ki önümde diz çöken..
Siz ki gökyüzünü
Ayaklarımın altına seren..
Siz ki yıldızları