Aşı tutmaz hayat bazen aşk boşa geçer
Sevda başa bela sevmek ruha ızdırap arzu bedene kramp
Şehvet vicdana nefret istek bedene kelepçe
İnsan âşık olur hayatı film olur.
Film yokken şiir vardı hikâye yazıldı roman basıldı.
Gel zaman git zaman film çekildi.
yoktan çalmak
daldan elma koparmak
yerden ekin dermek
toplamak
toplanmayı öğrendik
avın izini sürmek
Yol biter
Dünya döner
Canlı maddenin her halinde
Bir ateşte canı geçer
Nere geçer
Gazı havaya külü toprağa nerde kendisi
Yolun etrafı
Benim, ben bir yolcuyum
Sen yolsun, seni gidiyorum
Hey insanoğlu toplan insanlığını
Sana vardım.
Benim bir adım var, söyle sende adını
Yoruldu Aşkım
Bu gün sözüm var
Bütün hayallerini mi umutlarımı bırakıyorum kefeye
Diğer kefede bir arkadaş bulursam
Tartacak hayatımı
Yükselirsin yükselirsin küçülürsün, küçük
Sen küçük dünyanda küçülür, küçük
Büyük olan yakındır büyük olana, yere
Bir kişide olsa halk büyüktür, senden
Her kişi hem büyük hem küçük, vatandaş
Büyük evreni küçük dünyası evrimi canlı
Yürüme Oyunu
Düz bir yolda uçurumlar yok değil
Her bir insanın kaşı kaş, gözü göz, kulağı kulak
Bakamazsın boyları aşağı yukarı bir derinlik
Çevrelendiği hava iklimi
Nereden esip nereden gürleyeceği belli olmaz
Dünya kıtalarıyla yürürken faylarıyla
Kaç fayı var, kırığı
Bizim akıl kırığımız var
Ruhumuz yürür bedenimiz taşınır
Zihniyetimiz merkezinde
Yürüyorum gece gündüz
O merhaba sana da merhaba selamalar olsun
Gayet medenice
Adamım, adamlar arasında tekim.
Tekim yok, bir var bir yok…
Bazen çok tekinim bazen çok varım.
Yuva
Yuva olmuş şevkat oluşmuş
Bir insanın vicdanı
Bir sokak hayvanına
Bir yaban hayvanına
Ben bana kalırken dürüst olmak gerekirse sana ve senin gibilere kalmam ünlü olmam yok olmamla alakalıdır. Onda bunda şunda bende yok olmam onlarda var kalmam. Kim yaratır beni ve kim doğurur ikinci kez ve çok kez. hakkım var verirsem kendimi o kendiliğe o kendilik içinde kendimi tanırsam tanınırım.