İş Hayatım
Oynamaktır aslının hali
Zordur birlikte oyun kurmak
Niye zor ki
Çocuklar kolay tutuşur oyuna
Sonra parlar hele top oynarken
İYİ Parti.
İyi niyet kendine kötü niyet zamanımızda sanki
Niyetin ney misal, AK Parti.
Ne güzel.
Peki, yenilmez lider!
Ben iyi niyetimle kendime yenilirim hep.
İyi Şiir
Herkese hitap eden
Bir kelime aşk vardır
İyi şiir
Her şairin şairliği aşkına dair
Hey! Ateş uyudu. Sende kalk git. Gölgen olmaz gecenin zifirinde. Karanlık adamlara karışma. İçinde mevsimlerin yok mu? Mevsim uyur. Yağmurlu rüyalar ve karlı düşler. İnsanların şu mutluluğu yok mu? Hep rüyalara uyanmak ister. Mehtaplı bir günde mevsim şekerleme yapar, insanlar uykusunda dolaşır. Ay uyanık ya. Ay uyanık olur mu? Ay mevsimlerin yastığı. Koy yastığına sende uyu. Sabah mevsimle uyan. Mevsim sevdiği insanı mutlu eder.
Birde evrim uykusu olur ki evrende. Tohumlarda uyuyan uykunun kendisidir. Acaba bu şişkinlik ne uykusuna doğacak! Otlar uyur mu? Tohumken uyumuştur. Otlar ölür mü? Sararır sular, toprak uykusuna ölür. Bir kere çimlenir uyanır. Sapını goncasını topraktan çıkarır. Yok, yok bir kere olur mu uykusu köküdür köküne uyur çoğu bitkiler. Mevsiminde yine sapını yaprağını gökyüzüne çıkarır. Köküne uyur iliğine, oluşum güncellemesidir. Uykusu.
Düşüncelerimizde neler uyur şimdi. Boşluğun kökü maddedir. Bir hayatın kökü ise tohumdur. Erkek dişi bir yatakta uyur. Erkek mi doğacak kız mı doğacak ne fark eder. Uyku aynı uykudur. Erkek dişi tohumda birleşir. Tohumdan ayrılır. Yine evine döner. Yine kadın yumurtlar. Geri mi döneceksin. Hadi getiremedin. Ne olacak şimdi. Bir tohum çürüdü gitti. Yok, yok tohumu olmadan bir adam ve ya bir kadın çürüdü. Bir nesil çıkmaz sokağa girdi. Kısır.
Şist. Sen ölümlüsün ne geziyorsun burada. Uykulu.
Sabrı olmayanın parası hiçbir şeye yetmez. Uykunu iyi al. Uyku sabrın ilacıdır. Hadi iyi uykular.
İzlence
Koltukta oturuyor bir kız
Nere gidiyor bu
Daha memurluğunun başında
Emekliliğine çok var, daha
Kaderine gidiyor
Ben ne inanır ne inan mazım
Konuşur biter inancım
Düşünürüm yeniden başlar inancım
Aklım şarj olur
Ah çileli başım sabrım yoksa
Kalp
Dört duvar
Salonum le salon
Bir köşesi içimi geçmiş diğer köşesi dışımı
Nerede olacağım kendimdeyim
Kimse yok yalnızım
Kapalı
Okurluğum dağınık
Yine abdestsiz açmışım şiir okurluğumu
Ben zaten kusurluyum
Şairlerin kusurları da çok değiyor bana
Eski kapıcıların çocukları
Belki şimdi birer patron oldular
Eski işçilerin çocukları
Belki her biri asgari ücretli oldu
Bir kapıyı tutmak önemli
Tutamayan kapı kalır
Evi sırtında gamı yavaşlığında,
Ormanda tüm hayvanları geçmiştir.
Yavaşlığı ondandır.
Hayvan âleminin önünde aslan olmasın da tavşan olmasında
İhtiyacı yoktur dur.
Kaplumbağadır.
Ben bana kalırken dürüst olmak gerekirse sana ve senin gibilere kalmam ünlü olmam yok olmamla alakalıdır. Onda bunda şunda bende yok olmam onlarda var kalmam. Kim yaratır beni ve kim doğurur ikinci kez ve çok kez. hakkım var verirsem kendimi o kendiliğe o kendilik içinde kendimi tanırsam tanınırım.