Naki Aydoğan Şiirleri - Şair Naki Aydoğan

Ocak, Kurulumu Kurum
Bir gün güneş döndü
Bu gün bitti
Bu gün ocak bir
Yirmi yirmi kuruldu
Kırk yaktık

bana yazar lazım değil okur lazım
hayır okumasa da olur
masası rafı varsa
koysun
sonrası bizi ilgilendirmez
okumaz ve yazmaz

Bir dam varsa o damda bir adam vardır.
O damı birçok adam inşa etmiştir.
O damın bir çatısı var, odası çok.
O damın adamı evlidir ve kocar.

O damın bir odasında bir kız vardır.

Ezan okunuyor.
Bırak tüm dinlediklerini.
Koş Allah’ı dinlemeye.
Kendinde bulunmaya.
Duanı edip ibadetinde bulun.
İşittiğinle yıkan.

Söylesen, öğle sen güzelsin ki.
Yerini bileyim ki erinmeyeyim erin var mı ki.
Er/in.
Yoksa benim evim var.
Yok, bir adımım, kadınım ki bir yürüyeyim.
Biz yürekliyiz.

Uzaydan ne gelir, ne gelir
Işık gelir ses işitilir
Meteor taşları düşer
Yıldızlar çarpar
Güneş çeker
Bak güneş doğdu ortalık aydınlandı

Tanrı ölmez
Doğup ölmemiz tanrıdır
Ölürse bir kulluk ölür bir öğrencilik biter
Bir öğretmenliğin başlar ata sporudur
Spor her dalda özü yaşamdır
Sağlıklı yaşamın duası öğrenmek ibadeti spordur

Doğ öl, doğ ol; oğul
Tanrı doğmadı ölemez!
Güneş doğdu gün olacak akşam.
Bilgiye inanç din, dine inanç bilim
Yemek içmek giyinmek ve barınmak
İnanmak tanrının kendisidir tanınmak

Öksürtüyor dışarısı beni
Bahar aylarında pek dışarı çıkmam
Pencereden seyrederim olan biteni
Düşen cemreleri
Ruhum düztaban koşmak istese de
İçim almıyor

Oku!
Yazılanı değil
Yazılmayanı oku peygamber.

Ey Kamber.
Dosta sadık düşmana zarar