Naki Aydoğan Şiirleri - Şair Naki Aydoğan

Cennete doğru
Her şey sanal banal değil
Nereden geliyor bu renk cümbüşü
Bir yerden bir yere kadar
Baştan başa evren
Bir içki içmek bir yerde yemek, yemek

Su hava bir buhar, isli duman
Bir kıvılcım ateş, maya
Bu neyin hamuru
Cennetin

Cennetin hamuru cehennem

Cennet Mantığı

Anneler günü cennete dönüş günü
Kızım annesine döndü
Hadi gidelim dedim annelerimize

Cesetler ve Bir Ruh
Ölen mükemmellik cesettir, cesedimizdir.
Doğada kalan leşte, leşimizdir
Doğada cinsiyetimiz ikidir bir üçüncüsü karışıktır
Donumuz neden çok farklıdır
Aslında aynıdır, ruhumuz birdir

Çiçeğini
Yer olayları durdu, oluştu
Yeryüzünde taşlarda durdu
Evren dünya oluştu
Ne bitecek ilkin ot bitecek
Bir mevsim özümsediğiyle

Çiçekler açar,
Kökü kurumasın yıllarca yaşar.
Seviştiği mevsim dışarı çıkarlar,
Biz evlere girerken.

Soldu deriz,

çiçekli yapraklı perdeleri tülleri seviyorum
bir gümleğim vardı
güllü koncalı pastel rengi
baharları sulu boya yazları yağlı boya sonbaharın pastel
kışın siyah beyaz
bir ormanın içinde bir ağacın altındayım

Seven kendini sevdiğinin yerine
Sever kendini
Sarıldıkça dokundukça öptükçe
Onun yerine

İki kadın sarılmışlar

Çikolata

Çikolatayı yedim
Dün gece
Ama bir şey olmadı
Ne bir süpriz

Çıktın mı? Sinemadan. Yoksa kaldın mı? Filmin etkisinden. Bazen günlerce sürer bu durum. Bir roman, hikâye şiirde olabilir. Yazıdan çıktın mı? Yoksa çıktı mı kaldın. Bir filmin çıktı seyircisi bir kitabın okuru çıktısı. Çıktı.

Çık! Dışarı. Çıktı. Bazen bir insanın çıktısı olur. Başını ağrıtırız da. Ağrı Dağını başına yıkarız da.

Neyin çıktısı güzel. Bitkinin bir çıktısı çiçekler güzeldir. Her canlının yavrusu güzeldir. O zaman bir çiçek tarlası yapalım. Güzel bir yatak yapıp çıktımızı kucağımıza alalım. Terbiyesizleşme. Tamam.