Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

GÖNLÜMÜN KAPISI AÇIKTIR SANA

Gönlümün kapısı açıktır sana
Sımsıcak gülüşün merhem yarama
Gittin ya küs oldum ben aynalara
Ömrümün baharı tükenmeden gel…

GÖNÜL

Yalan söze kanma gönül
Sen sevdalar seli misin?
Çıra gibi yanma gönül
Sen divane deli misin?

GÖNÜL SULTANIM

Hoş geldin nazlı yâr, ey güzel peri
Bu ıssız şehrime girdin gireli
Açıldı gülşenin gonca gülleri
Şakıdı bülbülün mahzun dilleri

GÖZE GELDİK BİZ GÖZE

İnanmam boş sözlere
Gözler doğruyu söyler
Dilim unuttum dese
Kalbim seni heceler…

GÖZLERDEN KALPLERE

Yağmuru bulutun gözyaşı sanma
Aşkıdır düşüren kara toprağa
Allanıp pullanmış sözlere kanma
Gözlerden kalplere yol vardır aşkta…

GÖZLERİNDE UNUT BENİ

Rüya gibi geçti günler
Gözlerinde uyut beni
Geri gelmez giden dünler
Gözlerinde unut beni…

GÜCENDİM

Sevda ile bakmayan
Yokluğumda akmayan
Heyecanla yakmayan
Gözlerine gücendim…

GÜCÜM YETMİYOR



Gözlerin düşüyor önce gönlüme
Sevdayla bakışın sevecen, derin

Geçti ömrüm, nevbahârım, soldu güller dembedem,
Nerdesin ey nazlı cânâ, nerdesin âh
Güldehen?
Râzıyım ben yokluğundan, hâtırandan
silmesen

Gülkurusu akşamlar
Veda ederken güne
Usulca yerleşirsin
Toz pembe düşlerime…
*
Gözlerimde fer olsan