Anlayamıyorum bu yalnızlığı
Kayıramıyorum taşıdığım gamı
Bir canda iki varlığımı
Anlayamıyorum .
Koşup yetişemedim anılara
Yorgunum aslında
Kelimelerim dökülmüyor bu günlerde
Ansızın gitmek istiyorum
Ama nereye ?
Yaşımın ağır geldiği yaşlardayım
Dizlerimde ağrıyor esasında
Tek örgülerle kapladım kalbimi
Kimse alamasın istedim
Kimse çekip çıkaramasın yalnızlığımı
Burada saklı kalsın
Yara izlerimi kanatarak hatırladım kendimi
Gökyüzüne daldığım vakitlerdeyim.
Ruhumun aynasına baktığım
Kendi halimi sorduğum
Saçlarıma çiçek taktığım yaşlardayım .
Deli kızım ben
Ellerimde topladığım çiçeklerimle
Sevgi dağıtıyorum kalbi siyahlara
Bir türkü tutturuyorum
Ayaklarımı kanatan çakıl taşlarına inat yürüyorum
Kendi dünyama hapsettim benliğimi
İç çekerken kırdım tüm kelimelerimi
Son bir defa diyerek yanılttım kendimi
Son enkazdı kalan sonsuz daimi
Aldırmayıp düşürdüm tek tek yıldızlarımı
Ben denizde
Akıntıyla giden bir gemiydim
Sahilim yok , kıyım yok , rüzgar yok
Her dalgada kendine esir olan
Bir tufanda dağılacak kadar hassas bir gemi
Ellerimin güneşi kucakladığı zaman
Gençken basmalı sert taşların üzerine
Oturmalı deniz kıyısına
Denizi çekmeli bir nefeste içine
Oh be demeli demek yaşamak böyle bir maviymiş !
Ruhumdan sızan derin karanlıklara inat
Kalbimin dört köşesi varsa şâyet
Her birine ektim zarafet
Râb halime et merhamet
Ben de sen varsın yok şikayet .
Düştüm , kalktım , çocuktum
Bu derdin beni boğduğunu söylemeyecektim .
En kuytu köşelerde saklanacaktım.
Bulmayacaktı beni kimse.
Yürüyecektim olmazlara inat
Delilik bu ya belki de delirecektim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!