Akdeniz’deyiz…
Denizin öte yüzünde sen varsın,
Işık görmemiş İmgelerin var.
Biliyorum...
Tarifsiz duygulardan bir demet,
Meltem esintilerinde sana koşarken.
Önce konuşacaklar susturuldu,
Sonra susanlar konuşturuldu.
Binlerce yılın kini kusturuldu
Anadolum kalbinden vuruldu
Karşı bankta bir kadın,
Sigarasını yudumluyor.
Denize karşı...
Kadın…
Siyah gözlüklerinde çevreyi,
Dalgalar kıyıda,
Beceriksiz değildim,
Yaşam tablosunu çizerken,
Kahrolsun ki,
Gün doğmadan ağaran
Bozuk renkler,
Solgun kalıyordu…
Sen ve sokaklar
Hep aynıydı…
Aynı kaldı
Hiç görmediğim kadar
Issız ve boş...
Ben de aynı kaldım.
Yanı başında…
Hiç konuşmadan,
Günlerce durabilirdi.
Ağlamazsan ağlamaz,
Gülmezsen gülmezdi.
Dayanılmaz güzelliği yoktu,
Hüzün rengi saçlara dökülünce zaman,
Ne dizde ne de gözde kalmaz derman
Yanıp tutuşsan alev alev, kor kor
Getirmez yılları hiçbir ferman
Artık ufukta kaybolan güneştir zaman
Bir yanı olmalı insanın,
Biraz çocuksu,
Biraz çılgın,
Biraz olgun,
Biraz korkak,
Biraz yürekli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!