Naci Süslü Şiirleri - Şair Naci Süslü

Hüznün tavan yaptığı anlarda,
Dağarcığımı yoklar.
Dizeler dökerim sevdiklerime
Ben dökerim…
Onlar okur.
Onlar okur.

Dinlediğin ezgide
Kızıl ufuklarda
Güneşin batışında,
Bir martının çığlık çığlığa
Kanat çırpınışında,
Rüzgarla savrulan yaprakta,

Duvara yazdım dizelerimi
Toprağa, suya, havaya
Kuşlar okudu,
Balıklar okudu,
Yoldan gecenler okudu,
Öylesine tazeydi ki,

Ömür
Beş sınıflı
Okul gibidir.
Bebeklik,
Çocukluk,
Gençlik,

Beni sevmezdi,
Rengimi, saçlarımı da,
Yol kıyısındaki türkülerimi, şarkılarımı…
Bahar esintisi dizelerimi,
Çöl yağmuru tadında ki gözyaşlarımı,
Çiçeklerimi, dağlarımı, güneşimi

Duygular ve sözcüklerle
Yıllar yılı kavgam sürdü.
Oynadım,
Oyalandım,
Örseledim,
Kırdım.

Sabahın ilk ışıklarında
Güne merhaba dedi.
Perdeyi açtı…
Gökyüzünü yokladı.
Derin bir soluk aldı.
Ciğerlerini yokladı,

Çay;
Kupalarda değil,
Cam bardakta güzeldir.
Şeffaf ince belli,
Asil duruşuyla
Meydan okur.

Çığlık çığlığa koşan,
Karınca gibiydi aşk,
Birden çöküverdi gönüle
Sormadan,
Soruşturmadan…

Parmaklıklar ardında,
Bir yiğit,
Umutlarını göğe salıyor.
Bir bayrak ay yıldızlı…
Anadolu semalarında.
Yiğitleri selamlıyor.