Muzaffer Taşdemir Şiirleri - Şair Muzaff ...

Muzaffer Taşdemir

Deniz, saflığında ve enginliğinde,
Kaybolur sonsuzluklar derinliğinde,
Kıyılara vuran, atıklardır dönüşümsüz,
Gözü aldatmaya çalışır çürük nesneler,
Her zaman enginlerdedir cazibesi güzelin,
Muştusudur temizlik ezelin ve ebedin.

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Seyyidüşşüheda Hamza’nın yanına,
Civan-ı cemil Furkan konmuş diyeler,
İsmi; “bi mana tefrikül hakkı minel butlan,”
Cerideyi elf ü elf satan ashabı din,
Bir Hind çıkaramıyorsa ya esefa bilin,
Tariki müstakime çıkmıyorsa bir yol,

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Caddeler, yürümek için yaptığımız caddeler,
Üzerlerine dökülmüş molozlarla kapanmış,
Sonu karanlık, barut kokan, yıkık caddeler.
Üzerlerine tehditkâr duvarların sarktığı,
Hayallerle, ömürlerle tuğla tuğla örülmüş,
Taş üstüne bir taş konup yükselen caddeler.

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Bugün güne koydum saati kaynattım.
Yılların sorgusunda ağlattım.
Doğumunu ta yokluktan anlattım.
Ne o var, ne ben, geçmişe baktım.
Sevginin sıcaklığı olmasaydı,
donardım.

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Mavinin en güzeliyle hayatı basan,
koca bir göz gibi dalga kirpikleriyle,
Ayakta dursa da var denemeyecek hükümsüzlüğünde,
Sahiplenmişçesine deryayı saran büyüklüğüm.
Esrarına ermekle yudum yudum dudaklarımda sonsuz,
her damlasında çoğalan bitmez derinlik.

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Dünyaya tepeden bakmalı, bakacaksan,
Nehirler, dağlar, tarlalar, göller,
Yollarda arabalar, çocuklar,
Kubbeler ve çatılar,
Koşuşan oradan oraya,
Çobanlar, sürüler, kuşlar ve insan.

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Geceler gündüzlere borçlu geceler,
Koca saltanat kelimesiz, sessiz geceler,
Üstümüze çökmüş bir sükûnet,
Aşkların, varlıkların ve yokluğun dilidir,
Anlamların ve anlayışların,
Yorgun dünyanın, yorulmuş tarlaların,

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Hani yapraklar bir bir düşerken,
Kururken dünya,
Her yeri sapsarı ölüm rengi basınca,
Kupkuru ağaçlarda matem gibi dururken geçen demler,
Kimse bir şey bilmezcesine,
Bütün doğurganlar kısır,

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

17 Ağustos 1998 Depremi’nde vefat edenlere.


Tabanla tavan, kucak kucağa, sevda gibi,
neşesinden hayatın ne yapıyor, bilmedi?
Ölünün yüz örttüğü bezlerin görevindeydi, perdeler,

Devamını Oku
Muzaffer Taşdemir

Gözlerim nemli ve damlalar dökülüyor,
Nail olduklarımla titremektedir kalbim.
Nice servetlere değişilmez hatıralar aklımda,
Hiçbir şey aramazcasına mesuttur gönlüm.

Gözleri seraplarda yorulmuş insanlardan,

Devamını Oku