Muzaffer Karabulut Şiirleri - Şair Muzaf ...

Sen bana yardım et,
Ben sana sırlarımı vereyim,
Dertlerimi, kendimi anlatayım sana.
Yalnızlığın ne olduğunu bilirmisin,
Buz gibi betonda yattınmı sende,
Uykuların kaçtımı seninde.

Ve'ler,
Veya'lar,
Ama'lar,
Fakat'lar,
Lâkin'ler
Ancak'lar,

İlaç gibiydim;
Ecza dolabındayım şimdi.
Resim gibiydim;
Çerçevedeğim şimdi.
Mum gibiydim;
Bir kenardayım şimdi.

Gündüz olsam,
Gece olsam,
Dünya olsam,
Ay olsam,
Yıldız olsam,
Güneş olsam,

Korlanan aşkımın ateşini,
Yağmurunla serinletme,
Rüzgarınla hafifletme,
Karanlığa boğma aydınlığımı;
Yak gönlümü ateşinde,
Ateşimi kül eyleme.

Nedenmi tedirginim;
Geçmişe yönelik şikayetlerinden.
Nedenmi suskunum;
Korkaklığımdan değil, Duygusallığımdan.
Nedenmi cevapsızım;
Seni üzerim, incitirim,kırarım düşüncesinden.

Sen hiç
İçin için yandınmı
İçin için yanınca
Hücrelerine kadar yanarsın
Sen hiç
İçin için yandınmı

Nefesin sayılı
Günün sayılı
Niye düşünüyorsun hâlâ yarını.

"Gözlerin neden yaş 'lı"diyorlar:
Yaş'tan,
Yaş'tan
Yaş 'tan diyorum,
Anlamıyorlar.
"Yaş nedir"diyorlar:

Özlemek nedir bilirmisin;
Yaşarmısın ben gibi,
Yanarmısın ben gibi,
Tarif edebilirmisin ben gibi,
Yaşa ve yan o zaman sende ben gibi.
Anlatabilirmisin;hikayede,romanda, resimde.